Unia poliglotów. Z wyjątkami

Oficjalny Portal Unii Europejskiej:

Od 1957 r. Unia Europejska działa na rzecz pokoju i dobrobytu, przynosząc korzyści wszystkim swoim obywatelom. Pomaga chronić nasze podstawowe prawa polityczne, społeczne i gospodarcze.

Choć być może nie widzimy w tych działaniach nic nadzwyczajnego, to ułatwiają one nasze codzienne życie.

UE chroni wszystkie mniejszości i słabsze grupy społeczne, a także staje w obronie prześladowanych i opowiada się za równym traktowaniem wszystkich osób, niezależnie od narodowości, płci, grupy językowej, kultury, zawodu, niepełnosprawności czy orientacji seksualnej.

W UE obowiązują 24 języki urzędowe: bułgarski, chorwacki, czeski, duński, niderlandzki, angielski, estoński, fiński, francuski, niemiecki, grecki, węgierski, irlandzki, włoski, łotewski, litewski, maltański, polski, portugalski, rumuński, słowacki, słoweński, hiszpański, szwedzki.

Cel polityki wielojęzyczności: porozumiewanie się z obywatelami w ich języku ojczystym, ochrona różnorodności językowej w Europie, promowanie nauki języków obcych w Europie. Jest to polityka o wyjątkowym charakterze, która nie ma sobie równych ani w wielojęzycznych państwach, ani nawet w organizacjach międzynarodowych.

Praktyka

Większość (ale nie wszystkie, nie wiem kto decyduje o hierarchii) ważniejszch dokumentów związanych z działalnością UE (akty prawne, raporty z posiedzeń komisji, podkomisji, i podpodkomisji, zamiawiane ekspertyzy itp.) dostępnych jest we wszystkich oficjalnych językach UE. Ale już na przykład dane Eurostatu (Europejski Urząd Statystyczny) opracowane są... tylko w trzech językach, pewnie nawet nie trzeba mówić w jakich.

Wnioski

1. Wszyscy mieszkańcy Unii powinni doskonale znać jeden z trzech języków. Znać na poziomie native, bo bez tej umiejętności na przykład wyszukanie szczegółowych, specyficznych danych w bazie Eurostatu bywa kłopotliwe. Znać muszą wszyscy, oczywiście poza współczesnymi książętami Europy, zwanymi europosłami. Im nawet "dzień dobry" przetłumaczy przyjemny głos w słuchawce.

2. Skoro tacy jesteśmy wszyscy równi w tej naszej wspólnocie, to na jakiej zasadzie zostały wybrane trzy języki, którymi obsługiwany jest Eurostat (z pewnością jest dużo więcej takich przypadków)? Było jakieś głoswanie? Ustawa? Rezolucja?