Tomasz Urbaś Tomasz Urbaś
1368
BLOG

Podatek uranowy alternatywą dla podatku węglowego

Tomasz Urbaś Tomasz Urbaś Gospodarka Obserwuj notkę 4

W dniu 13 kwietnia 2011 r. Komisja Europejska przedstawiła projekt wprowadzenia w Unii Europejskiej podatku węglowego. Podatek ma obciążać paliwa kopalne używane do celów transportowych i ogrzewania. Ma mieć dwa składniki. Jeden uzależniony od stopnia emisji dwutlenku węgla, a drugi od ilości energii generowanej przez dany produkt. Celem rozwiązania jest ponadproporcjonalne obciążenie podatkiem węglowym krajów Europy Środkowej o zimniejszym klimacie. Z ulgi geograficznej mają korzystać kraje o cieplejszym klimacie: zachodnioeuropejskie i śródziemnomorskie.

Mamy inną propozycję.

Ziemia znajduje się obecnie w interglacjale, w przerwie przed kolejnym zlodowaceniem. Od około 10 tys. lat nasłonecznienie średnich północnych szerokości geograficznych drastycznie obniża się. Proces ten będzie pogłębiał się przez najbliższe ok. 3 tys. lat. W przeszłości minima nasłonecznienia były mocno skorelowane z epokami lodowcowymi. Obecna równowaga może mieć charakter chwiejny i niewielka zmiana (np. erupcja superwulkanu) może wywołać dynamiczne ochłodzenie. Jego skutkiem będzie narastanie nietopniejącej latem powłoki śnieżnej, a następnej lodowej. W takim wypadku Polska jest bezpośrednio zagrożona zlodowaceniem.

Emisja dwutlenku węgla ma dla Polski zasadnicze znaczenia z punktu widzenia bezpieczeństwa narodowego. Polska jest żywotnie zainteresowana w utrzymaniu, a nawet podwyższeniu obecnych temperatur do poziomu, który panował w przeszłości geologicznej Ziemi. Stanowi temu towarzyszyło wyższe stężenie dwutlenku węgla. Cieplejszy klimat miał dobroczynne skutki dla bioróżnorodności, umożliwiając wielki rozwój flory i fauny (np. dinozaury). Notowane w ostatnich kilku dziesięcioleciach nieznaczne zbliżenie się temperatur do stanu z przeszłości już wpłynęło na zmniejszanie powierzchni pustynnych na Saharze i ekspansję na niej terenów zielonych z korzyścią dla naszych afrykańskich przyjaciół.

Podkreślmy, że ocieplenie w Polsce zapewni naszemu narodowi warunki śródziemnomorskie, co istotnie zmniejszy uzależnienie od energii do celów grzewczych i zwiększy nasze bezpieczeństwo energetyczne. Wpłynie na wzrost bogactwa Polaków, którzy obecnie muszą w większym stopniu niż mieszkańcy Europu Zachodniej troszczyć się o ogrzewanie domów. Umożliwi rozwój upraw cytrusów, oliwek i winogron, co da bodźce dla rozwoju rolnictwa i przemysłu spożywczego.

Interes Polski oraz wielu narodów świata jednoznacznie przemawia za nieopodatkowywaniem tradycyjnych, emitujących dwutlenek węgla źródeł energii. Jako przedmiot opodatkowania należy wskazać źródła, które nie emitują dwutlenku węgla. Takim źródłem jest energia atomowa, która z egoistycznych przesłanek (brak dobroczynnych m.in. dla Polski emisji dwutlenku węgla) jest wytwarzana np. we Francji i Niemczech.

Wprowadzenie podatku uranowego jest również w pełni uzasadnione ponoszonymi przez narody świata ukrytymi kosztami społecznymi wytwarzania energii atomowej. Do kosztów społecznych należy bezwzględnie zaliczyć wszystkie koszty związane ze składowaniem zużytego paliwa nuklearnego oraz koszty katastrof nuklearnych. Podatek uranowy może mieć dwa składniki. Jeden uzależniony od ilości promieniowania radioaktywnego emitowanego przez zużyte paliwo nuklearne, a drugi od ilości energii generowanej przez jednostkę paliwa nuklearnego. Umożliwi to optymalne ze społecznego punktu widzenia rozłożenie ciężaru podatku w sposób niezakłócający konkurencji na jednolitym rynku europejskim.

Propozycja podatku uranowego jest racjonalniejsza oraz wychodzi naprzeciw współczesnym, a nie archaicznym wyzwaniom, w stosunku do zachowawczej propozycji Komisji Europejskiej.
:-)

Urodzony w 1970 w Gdyni. Żonaty, ojciec trzech synów. Absolwent Finansów i Bankowości Uniwersytetu Gdańskiego. Specjalista prawa nieruchomości. Od 1998 wiceprzewodniczący Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Właścicieli Nieruchomości. Nagrody i wyróżnienia: 1987 finalista Olimpiady Fizycznej 1993 Nagroda rektora UG II stopnia 1994 Nagroda rektora UG I stopnia 1995 I lokata ukończenia studiów na UG 1995 wyróżnienie w konkursie „Rzeczpospolitej” oraz Coopers & Lybrands na artykuł o kierunkach rozwoju gospodarki polskiej do 2005. Miłośnik książek, nauk ścisłych i historii.

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (4)

Inne tematy w dziale Gospodarka