Jak się okazuje, Vladimir Putin nie jest taki straszny jak go malują i według Donalda Trumpa jest godnym partnerem do rozmów. W związku z tym zapewne Ukraina wkrótce dostanie jakąś propozycję nie do odrzucenia, która zakończy się tymczasowym rozejmem. I wiele wskazuje na to, że w tej strategicznej grze światowych mocarstw Ukraińcy mogą powoli żegnać się z romantyczną wizją swojej pełnej przynależności do zachodniego świata.
Nie wiadomo w tej chwili jak będzie wyglądać ten rozejm i czym się zakończy, ale bez ryzyka można obecnie postawić diamenty przeciwko orzechom, o to, że Vladimir Putin swoich pragnień o odbudowaniu Imperium Sowieckiego się nie wyrzeknie.
A zatem marzenia Ukraińców o wolnym państwie bez rosyjskich wpływów wydają się w związku z tym mało realne. Rosja bez Ukrainy nie może stać się pełnym imperium, a Ukraina z Rosją nie jest w stanie stać się częścią Cywilizacji Zachodniej. Być może rozejm zaproponowany przez Trumpa powstrzyma na jakiś czas Rosję, ale na pewno nie wytrąci jej z góry obranego kierunku.
Trudno obecnie prorokować dokąd zaprowadzą Europę Środkową Wschodnią, a zwłaszcza Polskę, trampowskie deale z Putinem. Być może, w momencie, gdy obaj panowie zajęci będą spieniężaniem naturalnych surowców Ukrainy, mamy trochę czasu. A po ogołoceniu Ukrainy, nie jest wykluczone, że Trump skupi się już tylko i wyłącznie na Pacyfiku, a Putin powróci do swojego ultimatum o zdemilitaryzowanej strefie pomiędzy Bugiem a Odrą.
Czy Trump może się okazać aż tak cyniczny? I Amerykanie zostawią nas samych w obliczu rosyjskiej inwazji. Trudno jednoznacznie na to pytanie odpowiedzieć. Ale słodkie fotki Rachonia z Trumpem i J.D. Vancem , oraz poklepywanie po plecach Tarczyńskiego przez amerykańskich republikanów, mogą się okazać daleko niewystarczające, aby zapewnić Polsce bezpieczeństwo. Choć chciałbym się mylić.
Wydaje mi się, że Polacy powinni bardzo poważnie brać pod uwagę scenariusz w którym Amerykanie całkowicie wycofają się z Europy i w obliczu potencjalnego ataku Rosji pozostaniemy zdani tylko i wyłącznie na siebie. W takiej post natowskiej rzeczywistości jedynie sojusze ze Skandynawami i Bałtami wydają się obecnie sensowne.
Ale i tak, nawet jak byli byśmy związani silnymi sojuszami militarnymi z tymi państwami, to główny impet ataku poszedłby na Polskę i na kraje bałtyckie. Czy fakt gwałtownej modernizacji polskiej armii, rozpoczętej po ataku Putina na Ukrainę, w 2022 roku, jest w stanie pohamować Rosję? Mogłoby tak być. Ale czy obecnie rządząca Polską koalicja 13 grudnia, zakładając nawet, że ma ona dobre intencje, jest w stanie poprowadzić ten proces do końca? Ja mam w związku z tym poważne wątpliwości.
Zostawiając na boku, w tym kontekście, istotny temat, a właściwie problem, stosunku dużej części Polaków do obrony własnej ojczyzny, pozostaje jeszcze problem ogromnych wydatków na tą nieistniejącą jeszcze armię. Czy jesteśmy w stanie temu wszystkiemu podołać, i to z rządem, który w niespełna rok doprowadził do kilkuset miliardowej dziury budżetowej, a także ewidentnie unicestwia projekty strategiczne, które mogłyby w przyszłości popchnąć gospodarczo Polskę zdecydowanie do przodu? Nie sądzę.
Pozostaje jeszcze jedna rzecz po której Polakom powinien już nie tylko zapalać się czerwony alarm, ale również powinny włosy na głowie stawać dęba. Chodzi o wstawanie z kolan Niemców, do czego zachęcił ich ostatnio, ochoczo i bardzo medialnie, Elon Musk. Wobec ogromu zbrodni jakich oni dokonali, niespełna 100 lat, to okres czasu daleko niewystarczający, aby wstawali oni z kolan. Zresztą już od dawna próbują to zrobić sami, nawet bez zachęty Muska.
Wyprostowanej postawie Niemców, z nosem zadartym do góry, zawsze towarzyszyła buta i arogancja. Takie niemieckie nastawienie zawsze też prowadziło Europę ku katastrofie. I gdy już, nie daj boże, Niemcy wstaną z kolan, a po drugiej stronie pozostaną imperialne zapędy Rosji, to przecież, wypisz wymaluj, zatrważający obraz Polski z lata 1939 roku. A wtedy.... to miej nas Panie w swojej opiece.
Inne tematy w dziale Polityka
