Dzisiejsze Święto

Muszę się przyznać do pewnej słabości. Lubię Świętych Błądzących:)  Bo oczywiście są też Święci Niezłomni, ale Ci są święci od kołyski aż do śmierci, zwykle wczesnej. No i Im nie mamy szans nigdy dorównać, możemy tylko podziwiać. Ale jest też mnóstwo Świętych, którzy albo byli przez wiele lat niewierzącymi, albo co gorzej byli prześladowcami wierzących, prowadzili rozwiązły tryb życia, zabijali, nawet dzieci w swoim łonie (są takie przypadki wśród świętych!).

No i dzisiaj Piotra i Pawła. Jeden mial tylko krótkie załamanie - ale jednak trzykrotnie wyparł się swojego Mistrza. W najgorszej dla Niego chwili. Ale mimo to został wybrany przez Jezusa na Opokę Kościoła. Drugi był gorszy - bo prześladowal chrześcijan, brał udział (owszem, bierny, ale tylko z powodu nieletniego wieku) w zabiciu św. Szczepana.

A więc można się zaprzeć Boga, można błądzić wiele lat a mimo to zostać zbawionym! Wystarczy tylko zrozumieć, że zabłądziliśmy, cofnąć się z tej mylnie wybranej droi do drogowskazu i wybrać właściwą. Oczywiście im dalej zaszliśmy tym dłuższy, trudniejszy powrót, ale może stanie się cud? I ktoś nas po prostu podwiezie?

No i dzisiejsze Święto wypadło w niedzielę. Już tydzien temu miałam napisać notkę "Jak dobrze, że są niedziele!"

Człowiek może nie zalatany na tej wsi, ale jednak ciągle myśli o głupotach. A co niedzielę przypomina sobie, co tak naprawdę jest ważne i dlaczego. Ja lubię myśleć o niedzielnych Mszach jak o latarni morskiej. Płyniemy po morzu, czasami sztorm, czasami flauta, ale zawsze blisko brzegu. I co tydzień widzimy tę latarnię - stoi tam dla nas, czeka, wskazuje miejsce do portu. I wtedy oddychamy z ulgą - nie zagubiliśmy się!