Słów odkrywanie: Post

Asceza. Któż pamięta jeszcze, cóż to takiego? A jeśli już pamięta, to kojarzy raczej z mrocznym średniowieczem, drakońskim postem, samobiczowaniem... Kojarząc tak, wykazuje, być może, pobłażliwą wyrozumiałość: tak, tak ciężkie to były czasy - przesądy, zacofanie, słowem - ciemnogród. My, nowocześni Europejczycy innym hołdujemy zasa­dom. W końcu coś się nam od życia należy. Zwłaszcza już nam - Polakom, tak długo i bezlitośnie ciemiężonym przez ościenne narody. Dlaczegóż to tzw. Zachód ma opływać w bogactwie, dlaczegóż jego obywatele mają bez ograniczeń korzystać z uciech tego świata? Czy to sprawiedliwe?

 

Asceza. Wstrzemięźliwość. Samoograniczanie. Czemu - i komu ma służyć? Czy nie dość biczuje nas codzienne życie pełne stresów, napięć, pośpiechu? A tu jeszcze Kościół wzywa do jakichś postów... kto je tam będzie w dobie atomu i elektroniki praktykował!

 

Ale, ale. Spójrz wokół. Nie widzisz współczesnych biczowników? Popatrz choćby na sport wyczynowy: ileż samozaparcia siedzi w tych gladiatorach XXI wieku! Obserwując ich, średniowieczni biczownicy wpadliby bez wątpienia w kompleksy! Ci maltretujący swe cia­ło współcześni herosowie nie pytają „po co”, „dla kogo”. Ty też znasz ich odpowiedzi. Dla sławy. Dla pieniędzy.

 

Gdyby średniowieczni biczownicy usłyszeli owe odpowiedzi, nie daliby wiary. Ich sa­mo­ograniczenie wynikało z zupełnie innych pobudek: wiary w realnego Boga, wiary w Jego wobec człowieka wymagania. Powiem więcej: z rzeczywistego lęku, czy może lepiej - respektu. Bóg był dla nich realnym sędzią, przed którym istnieje realna odpowie­dzialność.

 

A my? W kogo wierzymy? Wierzymy w Boga, którego nieskończone miłosierdzie nie pozwala Mu karać! Naturalną tego konsekwencją jest wyeliminowanie winy, a co za tym idzie - kary - a co za tym idzie - piekła. (ponoć, statystycznie rzecz biorąc, połowa wierzących w Bo­ga współczesnych chrześcijan nie wierzy w szatana).

 

Uwikławszy Boga w nieskończone miłosierdzie, przestałeś doświadczać grozy zła. Jeśli tak - to po co ci Wielki Post? Albo choćby nawet jakiś mały pościk?

A może, jako człek postępowy, słowo „post” kojarzysz dziś wyłącznie z paczką informacji przesyłanej pocztą elektroniczną…