"Aborcja to morderstwo" udowadnia rabin

https://blogs.timesofisrael.com/abortion-and-the-igros-moshe/?fbclid=IwAR32JxsptdlU_mlIUV3Se22MC1rFHF6Mm3iLhZceWK6Me01WKXxzZGbO2pk

Rabin David Sayani

W ostatnich dniach podjęto próbę przedstawienia halachicznego, ortodoksyjnego judaizmu jako sankcjonującego stanowisko pro-choice jako normatywnego, głównie w odpowiedzi na obawy związane z nominacją sędziego Bretta Kavanaugha do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Jedna publikacja poszła nawet tak daleko, że zawierała zeznania kobiet, które poddały się aborcji, zidentyfikowanych jako ortodoksyjne Żydówki. W następstwie tych emocjonalnych i politycznych apeli, musimy wyjaśnić, co żydowskie źródła mają do powiedzenia na temat aborcji i wystrzegać się polemicznych i partyjnych ataków na prezydenta Trumpa, sędziego Kavanaugha czy Bena Shapiro. Ponieważ jesteśmy amerykańskimi Żydami, przeanalizujemy kluczowe argumenty wysuwane przez R 'Moshe Feinsteina, czołowego amerykańskiego poseka od dziesięcioleci, w jego Igros Moshe, CM 2:69.

Księga Wyjścia 21:22 , jedyna wzmianka o śmierci płodu w Torze, brzmi: „A jeśli mężczyźni będą walczyć razem i skrzywdzić kobietę brzemienną, tak że jej owoc odejdzie, ale nie nastąpi żadna krzywda, z pewnością zostanie ukarany grzywną, zgodnie z mąż kobiety położy się na nim; i zapłaci tak, jak ustalą sędziowie. ” W judaizmie przedrabinicznym rozumiano, że „szkoda” tego wersetu odnosi się do płodu. Według Septuaginty termin „krzywda” odnosi się do płodu, a nie do kobiety, i rozróżnia się między aborcją niecałkowicie uformowanego płodu, za którą grozi kara pieniężna, a poronieniem płodu, który przybrał pełną formę - za co karą jest śmierć.

Filon z Aleksandrii ( przepisy specjalne3: 108-109) wyraźnie nakazuje wymierzenie kary śmierci za spowodowanie aborcji uformowanego płodu: „Ale jeśli ktoś boryka się z kobietą w ciąży i uderzy ją w brzuch i poroni, jeśli dziecko, które się w niej poczęło, jest jeszcze niemodne i nieuformowane, zostanie ukarane grzywną, zarówno za napaść, którą popełnił, jak i dlatego, że zapobiegł naturze, która tworzyła i przygotowywała to najwspanialsze ze wszystkich stworzeń, człowieka, od powołania go do życia. Ale jeśli poczęte dziecko przybrało odrębny Kształt we wszystkich swoich częściach, otrzymawszy wszystkie właściwe mu łączące i wyróżniające cechy, umrze; dla takiego stworzenia jak to jest człowiek, którego zabił jeszcze w warsztacie natury, który nie uważał jeszcze, że to właściwy czas, aby wydać go na światło, ale trzymał go jak posąg leżący w warsztacie rzeźbiarza, nie wymagając niczego więcej niż uwolnienia i wysłania w świat ”. (Tłum. Charles Duke Yonge, 1854-1890). Abraham Geiger wnioskuje z tego o istnieniu starożytnego prawa, zgodnie z którym (w przeciwieństwie do rabinizmuhalakha ) karą za aborcję płodu o pełnej formie była śmierć ( Ha-Mikra ve-Targumav , 280–1, 343–4).

Błędne tłumaczenia Septuaginty nie są akceptowane w judaizmie normatywnym i jako takie nie interpretujemy powyższego wersetu jako sankcjonującego karę śmierci za płód. Niemniej judaizm traktuje o świętości życia ludzkiego we wszystkich jego formach, od zapłodnienia po rozkład martwych szczątków. Podczas gdy halakhot różni się od etapu do etapu wzdłuż tego kontinuum, życie płodowe jest uważane za cenne i nie może zostać zniszczone bezmyślnie. Aborcja, ponieważ jest zniewagą wobec świętości życia, podważa naszą relację z B-giem i zmniejsza obecność B-ga na świecie według Zoharu.

Choć nie jest to tekst halachiczny, Zohar (Szemot 3b) potępia aborcję w sposób jednoznaczny - „ Man dekatil benoy, hahu ubra demit'abera iteteih, vegarim lekatala leih bim'aha, desatir binyaina dekudsha berich hu ve'umanuta dileih. To człowiek dekatil bar nash. Veha katil benoy. Telata bishin avid dechol alema la yachil lemisbal, ve'al da alma mitmogega ze'eir ze'eir, velo yedia ', vekudsha berich hu istalik me'alma, vecharba vechafna umotana atyain al alma. Ve'illein inun. Katil benoy, satir binyaina demalka. Dachei shechineta, de'azla umeshatteta be'alema, vela ashkachat naycha. Ve'al illein, rucha dekudsha bacheyah. Ve'alma itdan bechol hanei dinin. Vav lehahu bar nash, vav leih, tav leih dela yitberei be'alma. ”

„Trzecim grzechem, który wypędza Szechinę (Boską Obecność) ze świata, jest ten, który zabija swoje dzieci, czyli płód, który poczęła jego żona, i powoduje, że zostaje on zabity w jej brzuchu [przez aborcję]. W ten sposób burzy konstrukcję B-ga i Jego rzemiosło [bowiem płód jest ukształtowany z wielkim rzemiosłem]. Są ludzie, którzy zabijają inną osobę, a ta zabija własne dzieci. [Aborcja powoduje] trzy zło, którego cały świat nie może znieść. Dlatego świat powoli się pogarsza, chociaż nie wiadomo dlaczego. B-ga usuwa się ze świata, a na świat przychodzą zniszczenie, głód i śmierć. Oto zło: zabija swoje dzieci, burzy budowlę króla i odpycha Szechinę, która wędruje po świecie i nie może znaleźć odpoczynku. Za to zło Boski Duch płacze, a świat zostaje osądzony. Biada temu człowiekowi, biada mu, lepiej, że nie został stworzony na świecie ”.

Wybitny amerykański posek, reb Mosze Feinstein, w swoim Igros Moshe ( Choszen Miszpat 2:69 ) był nieugięty, że aborcja jest niedopuszczalna, z wyjątkiem przypadku, w którym nakazałaby to halacha , a mianowicie, gdy płód stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia matka. Dlatego nie ma „wyboru”. Należy albo nakazać aborcję, gdy wydaje się to halachicznie / medycznie konieczne, albo nie można jej przerwać, gdy takie niebezpieczeństwo nie istnieje. Twierdził, że powszechnie przyjęty pogląd jest taki, że zabicie płodu stanowi jawne morderstwo i dlatego jest zabronione na poziomie prawa Tory. W związku z tym, jak utrzymywał, jest to dopuszczalne tylko wtedy, gdy płód stanowi bezpośrednie, zagrażające życiu zagrożenie dla matki, ale nie w innych okolicznościach, nawet gdy dziecko będzie cierpieć na poważną chorobę.

Dowiadujemy się, że płód, który goni za matką, należy zabić z Miszny, Ohalot 7: 6- „Ha'ishah shehi makshah leiled, mechatechin et havlad beme'eiha umotzi'in oto evarim evarim, mipenei shechayeiha kodemin lechayav. Yatza rubo, ein noge'in bo, she'ein dochin nefesh mipenei nafesh; ” kobieta, która miała kłopoty z porodem, rozcinają w niej płód i wyciągają go kończyna po kończynie, ponieważ jej życie jest ważniejsze od życia. Gdyby większość z nich już wyszła, nie dotykają jej, ponieważ nie odpychamy jednego życia na drugie.

Rambam, Hilchot Retzichah V'Shmirat HaGuf 1: 9, kodyfikuje to pod przykrywką din rodef- „Lefikach horu chachamim sheha'uvrah shehi makshah leiled - mutar lachtoch ha'over beme'eiha, bein besam bein bayad. Mipnei shehu kerodef achareiha leharegah. ve'im mishehotzi rosho, ein noge'in bo, she'ein dochin nefesh mipenei nefesh, vezeh hu tiv'o shela'olam. ” Według Rambama: „Z tego powodu mędrcy orzekli, że w przypadku kobiety ciężarnej wykonującej niebezpieczny poród, dopuszczalna jest aborcja płodu za pomocą narkotyku lub ręcznie, ponieważ jest to jak ścigający ją rodef zabić ją. Jednak gdy już wyłoniła się jego głowa, nie można go dotykać, ponieważ nie odkładamy jednej nefesz [duszy] dla drugiej, a taka jest naturalna droga świata. ”Rambam mówi, że powód dopuszczenia aborcji płodu nie ma związku z tym, czy jest to uważane za zabójstwo, jak twierdzi Rambam, z pewnością jest to morderstwo. Jest to jednak dozwolone ze względu na din rodef, który dyktuje, że jeśli ktoś zagraża Twojemu życiu, możesz go zabić w ramach samoobrony. Również w tym przypadku płód jest uważany za osobę i jeśli zagraża życiu swojej matki, może zostać zabity z tego, a nie innego powodu. Rambam z pewnością utrzymuje, że płodu nie wolno zabijać, chyba że zagraża życiu matki. może zostać zabity z tego, a nie innego powodu. Rambam z pewnością utrzymuje, że płodu nie wolno zabijać, chyba że zagraża życiu matki. może zostać zabity z tego, a nie innego powodu. Rambam z pewnością utrzymuje, że płodu nie wolno zabijać, chyba że zagraża życiu matki.

R 'Mosze jest nieugięty, że aborcja jest formą morderstwa. Din rodef pozwala zabić kogoś, kto grozi zamordowaniem kogoś innego, a R 'Moshe mówi, że powołując się na din rodef, aby zezwolić na zabicie płodu, Rambam nauczał również, że płód jest uważany za żywą osobę. Tylko status rodefa pozwala jednej osobie zabić drugą osobę. Bez tego uzasadnienia zabicie płodu byłoby w rzeczywistości aktem morderstwa, takim samym jak zabicie jakiejkolwiek innej osoby. R 'Moshe pisze, wyjaśniając Rambam: Meforash od yoter dahareigat uber hu retzichah mamash, sheharei katav ta'am al mah shebemaksheh layeled mutar lachtoch ha'uber shebim'iyah kedei lehatzil et ha'im mipenei shehu kerodef achareiha leharegah. „W Rambam jest jeszcze bardziej jasne, że zabicie płodu jest morderstwem, ponieważ pozwolenie na odcięcie płodu w celu uratowania matki oparł na statusie płodu jako prześladowcy, który próbuje ją zabić”.

Dlatego też, jeśli w rzeczywistości nie zagraża życiu matki, zabicie płodu jest morderstwem: „Levarer sheharigat over asurah be'asur retzichah bein b'akum, bein b'yisra'el… Ul'chen l'dina… Ika issur retzichah maleh tirtzach gam al uber verak shepatur hahorego memitah. ” Aborcja jest zabroniona jako morderstwo zarówno dla Gojów, jak i Żydów… Dlatego prawo jest takie… że istnieje całkowity zakaz zabijania, wywodzący się z wersetu „Nie zabijaj” ( Szemot 20:13), nawet jeśli chodzi o płód, z tym że zabójca nie ponosi odpowiedzialności za śmierć [kara] ”. Nie można dokonać aborcji, jeśli nie chodzi o życie matki. „Ve'asur lehargo af lifkoach nefesh dechol inshei verak lehatzalat imo shelo tamot b'lidato hu haheter velo bishvil shum tzorech deha'im shezeh asur bifshitot”, zabijanie go byłoby zabronione nawet po to, by ocalić czyjeś życie. Wyjątkiem byłoby uratowanie życia matki podczas porodu, a nie inne potrzeby matki, co byłoby zdecydowanie zabronione.

Ponadto musi istnieć większość dowodów medycznych, z dużą pewnością, że płód rzeczywiście spowodowałby śmierć matki: „Laharog et ha'uber yihyeh asur ad shetihyeh ha'umdena leharofe'im gedolah karov levadai shetamut ha'em, dema „achar dahu mitzad shenechshav rodef tzarich sheyihyeh ke'ein vadai shehu rodef”, „Zabijanie płodu jest zabronione, dopóki lekarze nie będą mieli ważnego powodu, bliskiego pewności, że matka umrze. Ponieważ zezwolenie wynika ze statusu płodu jako prześladowcy, musi być prawie pewne , że jest on prześladowcą ”.

Stanowisko reb Moszego, że potrzebujemy „karov l'vadai” w celu usunięcia płodu, który potencjalnie zagraża życiu matki, sprowadza się do tego, że nie możemy zabić safek rodef; zasada ta została wcześniej wyartykułowana przez R 'Yitzchok Shor, Teshuvos Koach Shor 1:20. Tam pisze, że nie możemy wybierać jednego życia nad drugim, a jedynym wyjątkiem jest to, że jedno jest rodefem. Jeśli nie możemy z pewnością sklasyfikować go jako rodefa i ogłosić go rodefem „karov l'vadai”, wracamy do pierwotnej zasady, że nie można wybrać jednego życia ponad drugim. (W tej samej teshuva wyjaśnia, że ​​w przypadku, gdy kobieta jest w ciąży i cierpi na chorobę, której nie można leczyć, gdy jest w ciąży, nie możemy uznać płodu za rodefa, ponieważ płód technicznie nie zagraża jej życiu. Płód jest tylko zapobieganie jej leczeniu, a ten, kto zapobiega aktowi ratowania życia, nie jest uważany za rodef.) Achiezer, 3:72, również zgadza się, że nie wolno zabijać safek rodef; można zaklasyfikować prześladowcę jako rodef tylko wtedy, gdy jest pewne, że prześladowca zabije ofiarę. (Łagodny shita R 'Shlomo Zalmana Auerbacha, który pozwala zabić safek rodef, jest słaby. Opierając się na sugya z „Bo b'Machteres”, powinien być w stanie zabić safek rodef, ponieważ gemara( Sanhedrin 72b ) mówi, że można zabić bo b'machterę (zgodnie z gemarą, jeśli istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do tego, czy ganav jest gotów cię zabić, możesz go zabić. Jedynym przypadkiem, w którym nie ma wątpliwości, jest kiedy syn odnajduje swojego ojca w machteresach), i najwyraźniej jest to oparte na din rodef. Jednak halakhot rodef i bo b'machteres niekoniecznie są identyczne).

Ponadto reb Mosze stanowczo zaprzecza istnieniu jakiejkolwiek możliwości aborcji w przypadku anomalii lub choroby płodu: „Daf ha'vladot she l'fi da'at ha rofeim hem ka'elu she'lo yihyu shanim rabot k'ha d 'noldim eizeh yladim ba'machalah hanikret »Tay Sachs« afilu k'shenoda al yedei hebedikot ba'uber shenithadesh atah shehulad yihyeh vlad kezeh asur keivan d'lahem leicha sakanah ve'eino rodef ein lehatir afilu yih'hehat … Uvarur upashut kedichtavti halachah haberurah al pi raboteinu harishonim hamefarshim Vehaposkim mamash she'asur badin retzichah mamash kol uber bein kasher bein mamzer bein stam ovrim uvein hayedu'im l'choli Tay Sachs shekulan asurin mam. ”

„Nawet w przypadku dzieci, dla których lekarze przewidują bardzo krótkie życie, takich jak dzieci urodzone z chorobą zwaną Tay-Sachs, którą za pomocą nowo opracowanych testów można zdiagnozować w okresie prenatalnym, byłoby to zabronione, ponieważ nie ma niebezpieczeństwa matka i niemowlę nie są rodefami. Nie można dopuścić do aborcji, mimo że wiąże się to z bardzo wielkim cierpieniem… Jest niezaprzeczalne i jasne, jak napisałem, prosta halacha według słów naszych Mistrzów, tradycyjnych komentarzy i halachicznych autorytetów, że aborcja byłaby zabroniona jako bona- fide morderstwo dla każdego płodu; legalne lub mamzer, genetycznie normalne lub dotknięte Tay-Sachs, są objęte zakazem zgodnie z prawem. ”

Inni poskim mają podobne stanowisko wobec innych anomalii. Teshuvah meAhavah 1:53 (R 'Elazar Fleckeles z Pragi) dowodzi, że zabójstwo nawet groteskowego, zdeformowanego dziecka o cechach zwierzęcych jest aktem morderstwa. Kwestionując pogląd pytającego, że zawieszenie przez gemarę zwykłej rytualnej nieczystości (tumah) po emisji podobnie zdeformowanych lub zwierzęcych zarodków wskazuje, że po urodzeniu tak ukształtowane dziecko nie powinno być klasyfikowane jako istota ludzka, odpowiada, że ​​to wykluczenie jest ograniczone do praw nieczystości mających zastosowanie do poronień. Kwestia ludzkiej matki, bez względu na to, jak bardzo jest zdeformowana, cieszy się ludzkim statusem i nie może zostać zniszczona ani przez jawny akt, ani przez bierne pozwolenie jej umrzeć z głodu.

Podobnie Rav Isser Yehuda Unterman (były naczelny rabin Izraela aszkenazyjski) w Noam VI: 1-11, omawiając aborcję w przypadku matki chorej na odrę niemiecką, zabrania aborcji, opierając się na tym, że w halachy nie ma rozróżnienia między osobami normalnymi i nienormalnymi ani w odniesieniu do dinimu regulującego zabójstwo, ani w odniesieniu do dinimu regulującego płód. Nawet mając pewność, że płód nie ma kończyny, rabin Unterman utożsamia przerwanie ciąży z zabiciem zdeformowanej istoty ludzkiej. Dzieje się tak nawet przed czterdziestoma dniami ciąży. Następnie rabin Unterman przedstawia swój własny pogląd: Rodzice pragną aborcji tylko z powodu ciężaru związanego z wychowywaniem dziecka upośledzonego fizycznie lub umysłowo. Szczerze mówiąc, nie są zainteresowani takimi niedogodnościami. To nie jest uzasadniony powód przerwania ciąży. Rav Moshe Yonah Zweig ( Noam VII: 36–56)zwraca uwagę, że w przypadkach, gdy płód może zostać zdeformowany w wyniku ekspozycji na talidomid, nie zezwalamy na aborcję. Aborcja jest dozwolona tylko ze względu na zdrowie matki, co nie ma miejsca, gdy płód ma wady. Tutaj egoizm matki skłania ją do zabiegania o aborcję, aby nie być obciążonym takim rodzajem dziecka. Tacy rodzice maskują swoje uczucia, twierdząc, że naprawdę szukają aborcji, aby oszczędzić dziecku życia w cierpieniu, bólu i tak dalej. Rabin Zweig nie znajduje miejsca na złagodzenie kary w takich przypadkach; Reb Moshe dochodzi do tego samego wniosku, co ci poskim, że nie możemy przerwać z powodu takich czynników. Nie ma podstaw, według tych poskim, do eugenicznych aborcji ze względu na stan zdrowia lub niepełnosprawność płodu.

Reb Moshe odnosi się do stanowiska Rav Eliezer Waldenberg, Tzitz Eliezer (13: 102), który zezwolił na aborcję płodu Tay Sachs na tej podstawie, że urodzenie takiego płodu spowodowałoby smutek matki i stanowiłoby problem zdrowotny (na podstawie tego na Maharit 1:99). Rav Waldenberg zastrzega, że ​​każda aborcja ze względów zdrowotnych powinna być dozwolona: Keshenishkefet sakanah le'ishah behamshachat haherayon yesh lehatir hapalat ha'uber beshofi. Gam keshemitzav beri'utah shel ha'ishah rofef me'od uleshem refu'atah o hashkatat mach'oveiha hagedolim darush levatzea hapalat ha'uber af al pi she'ein sakanah mamashit, gam ken yesh makom lehatir la'asot zot, uch ' fi ro'ot einei hamoreh hamatzav shelefanav; „Jeśli istnieje niebezpieczeństwo kontynuacji ciąży dla matki, należy bez wahania zezwolić na aborcję. Również, jeśli jej zdrowie jest słabe i aby ją wyleczyć lub uwolnić od silnego bólu, konieczne jest przerwanie płodu, nawet jeśli nie jest w rzeczywistym niebezpieczeństwie, jest miejsce, aby na to pozwolić, na podstawie oceny sytuacji przez autorytet halachiczny. ” Taka hetero na podstawie warunków nie zagrażających życiu jest anatemą dla reb Moszego.

Reb Mosze odpowiada, że ​​responsum Maharita, cytowane przez Tzitxz Eliezer jako dowód na to, że można dokonać aborcji, gdy istnieje zagrożenie dla zdrowia, musi zostać sfałszowane, jak stwierdził Maharit w 1:97, wręcz przeciwnie, że aborcja jest generalnie niedopuszczalna na uzasadnienie, że stanowi chavalah (szkodę): »V'Katav sam haTosafot nehi d'patur al han'falim aval lo sharei… d'ha d'asur mi din chavalah hu .« Cytuje Tosafota ( Chullin 33a , DH Echad Oved Kochavim V'Echad Yisrael Mutarin Bo) i Sanhedrin 59a (DH Leika Mi D'am d'le Yisrael Shari), że chociaż nikt nie jest odpowiedzialny za zabicie płodu, nie jest to dozwolone. Podstawą zakazu jest prawo zabraniające wyrządzania szkody.

Rzeczywiście, reb Mosze cytuje jako drugi dowód z riszonima słowa Tosafota w Sanhedrynie: Tosfos pyta: „V'Al ha'uberim d'oved kochavim chayav, v'yisrael patur?” Dlaczego Nochrim Chayav zabija płód, mimo że Izraelem jest Patur? Tosfos odpowiada, że ​​Żydom jest to nadal zabronione: „af al gav, d'patur, mikol makom lo sarei”. Chociaż Yizrael to Patur, niemniej jednak nie wolno mu tego robić. Reb Mosze rozumie ten zakaz jako retzicha lub morderstwo. Nie ma nic, co dla Żyda jest dozwolone, a dla nie-Żyda jest zabronione. Tosfot wywodzi stąd, że musi istnieć zakaz aborcji, podobny do zabójstwa. Kiedy Haszem rozkazał Noachowi, miał na myśli także Żydów. To, że Żyd jest zwolniony z kary śmierci, nie oznacza, że ​​aborcja jest dozwolona.

Biorąc pod uwagę ten pogląd Tosafota, reb Moshe wyjaśnia, że ​​pogląd Tosafota wyjaśniony w Niddah 44b (DH Ihu Mayit Boreisha) musi być bardziej napięty, błędem pisarza. W Niddah Tosafot pisze, że zabijanie płodu jest mutacją (Im timtzi lomar d'mutar l'hargo; d'mikol makom mishum pikuach nefesh mechalelin alav et hashabbat af al gav d'mutar l'hargo), a ponieważ to pozornie zaprzecza Tosafot w Sanhedrynie, reb Mosze wyjaśnia, że ​​zamiast „mutar”, czyli zezwolić, tekst w Tosfos powinien był mówić „patur”, czyli zwolniony z kary, ale nadal zakazany.

Podsumowując: biorąc pod uwagę powagę aborcji i ogromną świętość życia, na nas spoczywa obowiązek pełnego rozważenia shita reb Moszego i jego konsekwencji. Dowiadujemy się, że aborcja jest ogólnie uważana za morderstwo (chociaż Żyd nie jest chayav misah, w przeciwieństwie do goja) i jest dozwolona tylko z powodu przywołania din rodef przez Rambama. Przypadki safek rodef nie są rozpatrywane, zgodnie z Koach Shor i założeniem, że nie stosujemy hałasu bo b'machteres we wszystkich przypadkach do rodefów. Przypadki anomalii płodu nie mają zastosowania, ponieważ w takich przypadkach płód nie jest rodefem. Reb Mosze odrzuca dowody z Maharit i Tosafos ( Niddah 44b) cytowany przez Tzitz Eliezer, aby zezwolić na aborcję płodu Tay Sachs lub w przypadkach, w których w grę wchodzi zdrowie matki, i zamiast tego argumentuje, że aborcja jest moralna tylko wtedy, gdy życie matki jest bezpośrednio zagrożone, bez żadnych wątpliwości.