Wolność wypowiedzi i dobre praktyki na uczelniach - zagrożone?

Jakiś czas temu kilkuset naukowców napisało list do Minister szkolnictwa wyższego, protestując przeciwko tekstowi Minister, który mieli za sugerowanie ograniczenia wolności wypowiedzi. Minister nie odpowiedziała. Ale być może pośrednią odpowiedzią jest to, że wezwała (w języku oficjalnym" spotkanie odbyło sie z inicjatywy Minister") członków prezydium Konferencji Rektorów Szkół Wyższych, aby porozmawiać (w języku oficjalnym "aby odbyć debatę") z nimi na temat wolności wypowiedzi akademickiej i jej naruszania. Ustalono, że odbędzie się kongres kultury akademickiej, gdzie przybędą znakomitości i gdzie będzie się "debatować" także nad wolnością wypowiedzi. Ponadto ustalono, że znowelizuje się Kodeks Dobrych Praktyk w Szkolnictwie Wyższym, m . innymi zabraniając pracownikowi szkoły wyższej wypowiadającemu sie w mediach mówienie, że jest ze szkoły wyższej, gdy wypowiadać sie będzie na tematy spoza zakresu jego kompetencji zawodowo-akademickich . Nie wiadomo czy wezwani zgadzali się z Minister czy też spierali z nią, bo oficjalny komunikat o spotkaniu na stronie MNiSZW o tym wprost nie mówi i napisany jest językiem oficjalno-dworskim, który każde wydarzenie z udziałem władcy przedstawia jako sukces i osiągnięcie nirwany czy harmonii. Niemniej sprawa jest dziwna. W tzw normalnych krajach, o zwyczajnej wolności słowa, w ogóle nie stawia się sprawy wolności wypowiedzi. Prawo mówi bowiem, co wolno mówić, a czego nie wolno i nie potrzeba kodeksów dobrych praktyk, kongresów kultury akademickiej itd. Gdzie ciągle mówi sie o wolności wypowiedzi, organizuje o niej kongresy, pisze sie kodeksy itd, tam coś jest źle: prawdopodobnie chce się ograniczyć wolność wypowiedzi. Podobnie jak kraje pokojowe nie mówią ciągle o swej miłości do pokoju, a kraje agresywne - mówią, o pokój walczą i zwołują kongresy pokoju.