Przyczyna kłopotów Zachodu (kryzysu) - w pigułce

Zachód  osiagnął poziom dobrobytu śmielszy nawet od marzeń ludzi sprzed kilku pokoleń. Stworzył tzw państwa opiekuńcze. W pewnym momencie produkcja, z której zyski pozwalały utrzymywać dobrobyt i państwa opiekuńcze, w znacznej mierze przeniosła się z Zachodu w inne rejony świata - tam, gdzie siła robocza była tańsza.Jednak Zachód, przyzwyczajony do osiagniętego wcześniej poziomu życia, nie chciał z niego zrezygnować, a czasem próbował wręcz ten poziom jeszcze zwiększyć. W coraz większym stopniu finnsował utrzymywanie tego poziomu lub jego zwiększanie pożyczkami. Jego pożyczki rosły, a np długi Turcji czy Brazylii były spłacane i malaly. Gdy długi stały się niewyobrażalnie wielkie, tak że same odsetki od nich kosztują krocie, doszło do tzw kryzysu. Wielu ludzi Zachodu może powiedzieć: Jak to?! Przecież pracujemy. Ale dziś mniej  pracujemy przy produkcji, a więcej np jako pracownicy biurokracji, która z szybkością karabinu maszynowego produkuje przepisy, często silnie przeszkadzające w pracy tym, którzy jeszcze coś produkują. To jest tak, jak gdyby ktoś miał fabrykę z tysiącem robotników i z tej fabryki żył. Potem produkowało już tylko 100 robotników, a 900 zostało urzędnikami, którzy dla tych stu wydawali przepisy mówiące im - czy raczej nakazujące, jak mają produkować, jakie sprawozdania składać, jakie czynności odrywające od produkcji przeprowadzać - i o jakiej porze dnia itd. Właściciel opłacał tych 900 i chciał dalej dobrze żyć, więc zapożyczał się. Gdy dług stał się ogromny, właściciel zaskoczony i zdumiony zauważył, że ma "kryzys", który interpretował jako niezawiniony i krzywdzący dopust boży, jak klęskę żywiołową - jakieś tsunami, tajfun, powódź czy cos takiego, jako zamach na przyrodzone i naturalne prawa do życia z każdym rokiem zamozniej.