Ze sportow walki lubie karate, zapasy, boks troche mniej i raczej wagi lzejsze. Lubie ogladac sumo i stuprocentowo ustawiany wrestling, ktore mnie bawia.
No i w ogole lubie sport, sam gralem w siatkowke w klubie sportowym, do dzisiaj zreszta gram, co prawda amatorsko na sali gimnastycznej, ale zawsze. Jezdze tez na nartach, kiedys wiecej, dzisiaj niestety mniej, wole gorskie spacery (starość nie radość, ale pamietajcie: młodość nie wieczność), zastanawiam sie nad biegowkami, jeno tego sniegu jakos w Berlinie nie ma...
Natomiast pojedynku Pudzianowski-Najman, sportem, w jego tradycyjnym znaczeniu, nazwac nie mozna. Okładanie pięściami po głowie leżącego zawodnika, to nie sport, to
mordobicie bez zasad.
Pudzianowski przypomina tutaj najczarnieszy z szwarccharakterow pojawiajacych sie czasem w filmach walki – osobnikow, ktorzy nie wahają sie zabic na ringu, dla jakiegos tam „mistrzowskiego pasa“.
Oczywiscie wiem doskonale, ze takie „widowiska“ jak to, nie sa dzisiaj niczym wyjatkowym i brutalnosc zawodnikow jest sercem napedzajacym ten biznes – tyle ze MMA i tym podobne, sa wybitnie imprezami dla gawiedzi o niskiej wrazliwosci estetycznej i mało subtelnej.
Czesto tez mozna uslyszec, lub przeczytac, ze jest to nowa forma walk gladiatorow, w tym sensie w jakim sie onegdaj odbywaly – a nawet gorzej, gdyz na arenach pokonanymi przeciwnikami nie poniewierano, nawet wtedy, gdy zadawano im smierc.
A dzisiaj? To okazywanie uwielbienia dla „mojego zawodnika“ i pogarda dla „tego drugiego, obcego“. Publika nie oczekuje widowiska walki, jeno rozwalenia „tego ....“ – i im bardziej „taki ....“ wyjdzie z ringu obity, tym lepiej i tym bardziej „kochamy naszego mistrza“
Tak, MMA i tym podobne „zawody“, to nie jest sport. W sporcie szanuje sie przeciwnika, a pokonanego przeciwnika tym bardziej, a nie kopie leżącego.
Czy pan Pudzianowski zasłużył, by udekorowac go laurowym wieńcem?
Inne tematy w dziale Sport
