Niebezpiecznym katolickim ekstremizmem dla Kazimiery Szczuki okazało się - w czasie rozmowy w TV24 - przypomnienie prostych faktów historycznych. Uznanie, że nie byłoby Polski i Polaków bez chrzescijaństwa oznaczać miało, jej zdaniem, ma wykluczenie ateistów i innowierców. I nie ma się, co dziwić. W końcu ideolog nieodmiennie głosi, że jeśli fakty są sprzeczne z ideologią, to trzeba, jak najszybciej zmienić fakty.
I dlatego, zainspirowany rozmową z pracownicą Polskiej Akademii Nauk, postanowiłem spisać nową (skróconą, bo już późno), nieekstremistyczną wersję historii, która nikogo nie wykluczałaby z przestrzeni debaty publicznej, i czyniła zadość tolerancji i dialogowi.
965 - Mieszko I bierze homo-ślub z księciem Dubrawkiem z .
966 - Mieszko I dokonuje aktu laicyzacji Polan.
1079 - Bolesław Śmiały - odważnie demaskuje spisek klerykalny i skazuje na śmierć biskupa Stanisława, który nie podporządkował się decyzjom władzy państwowej.
1410 - Władysław Jagiełło w imię postępu i nowoczesności dokonuje pogromu katolickich zakonników z zakonu Krzyżaków, którzy chcieli dokonać ukrzyżowania Polski i zastawić ją w całości krzyżami. Dzięki grunwaldzkiej wiktorii udało się tego uniknąć.
1655-1660 - potop szwedzki. Odważni żołnierze postępu z socjaldemokratycznej Szwecji przybywają na ratunek polskim postępowcom, których gnębi homofobiczna i czarnosiecinna junta pod wodzą Jana Kazimierza.
1791 - Sejm Rzeczpospolitej uchwala Konstytucję, która rozpoczyna się od słów: "W imię przyszłości ludu i postępu ustanawiamy tę konstytucję".
itd. itp.
Nieźle mi idzie. Problem w tym, że ta wersja naszej historii jest nieprawdziwa. I choć moja opinia trąci o ekstremizm, to ze szczerym żalem muszę uznać, że prawdziwej wersji historii, i roli w niej chrześcijaństwa, nie jest w stanie zmienić nawet Kazimiera Szczuka!
Inne tematy w dziale Polityka
