Jak przewidywałem, wyniki pierwszej dwójki ulegają spłaszczeniu. Upragniona mijanka Tuska jest faktem, i świadczy, że mimo licznych wpadek jego władza się po pół roku (na co liczyli niepoprawni marzyciele) nie zużyła. Fakt pierwszego od dziesięciolecia zwycięstwa propagandowo jest cenny, ale jego mniej - więcej jednoprocentowa, jak się zapewne w końcu okaże, wartość została osiągnięta kosztem tego, co w październiku 2023 zdecydowało o zmianie rządu. Czyli - jakże wartościowej zdolności koalicyjnej. Bowiem to samo półrocze rządzenia pokazało jaskrawo, jak bardzo oszukańcze było hasło "Trzeciej Drogi", które wyniosło Kosiniaka i Hołownię. Żadna tam trzecia droga, po prostu zwykła piąta kolumna PO - stwierdzili wyborcy, i woleli zagłosować (jak mówią sondaże), ci bardziej lewicowi na oryginał, niż kiepską i nieprawdopodobnie nadętą podróbę, ci bardziej ogarnięci na Konfę. Miny samozwańczych bohaterów Sejmfliksa wczoraj wieczorem powiedziały wszystko. Sukces rodzinnej Lewicy mówi sam za siebie - taki wynik w wyborach krajowych, z normalną frekwencją i liczniejszym udziałem wyborców z mniejszych ośrodków gwarantuje miejsce poniżej 5% progu.
PiS zdołał utrzymać wynik, mimo kompletnej klapy mobilizacji elektoratu w swoich matecznikach. Niebezpieczne dla niego, ponieważ gotów uwierzyć w to co chce - czyli że dalsza kochana i wydeptana droga pod tymi samym hasłami i z tymi samymi ludźmi doprowadzi kiedyś do sukcesu. Jednakowoż negowanie procesów biologicznych (którym podlegają nie tylko ludzie, ale i ich organizacje), a zwłaszcza uwiądu starczego, nie wydaje się poza kierownictwem tej partii oczywiście, receptą na wielki powrót. O czym, jeśli nie nastąpi natychmiastowa refleksja wynikająca z analizy ostatnich trzech elekcji, PiS przekona się boleśnie w wyborach prezydenckich w przyszłym roku. A zapewne nie nastąpi.
Cieszy wynik Konfederacji, zwłaszcza że został osiągnięty w najtrudniejszych dla tej formacji wyborach, wśród zauroczonych jeszcze, póki co, brukselskim perkalem i koralikami.
Inne tematy w dziale Polityka
