POWIEDZONKA ze Starego Roku

POWIEDZONKA ze Starego Roku
X
Oprócz Bożej miłości nie ma nic za darmo.
X
Nie kumuluj nienawiści na dłużej i nie używaj jej dziś.
X
Sposób na bogactwo – spojrzeniem ogarnij przestrzeń, będziesz jej właścicielem.
X
Stąpaj jak lis z odwagą wilka.
X
Mówią że czarne nigdy nie będzie białym lecz kto zabronił, żeby białe było czarnym.
X
Noc ma prawo do czerni, ale bieli kwiatów nie przysłoni czarna noc.
X
Ciekawość odróżnia człowieka żywego od martwego.
X
Niezapisane myśli zmykają do kogo innego.
X
W późnym wieku myśli przylatują na skrzydłach orła i przeganiają sikorki, kawki, sroczki.
X
Myśli są przerabiane wedle nowego rozumienia i nowej epoki.
X
Zanikają rozmowy na rzecz polubień, serduszek i takich tam pajacyków.
X 
Oczekiwania zawsze dokądś zaprowadzą, w kolejne rewiry tajemnicy.
X
Szczęśliwe ramiona, szczęśliwe oczy, które obejmują wnuka.
X
Człowiek jest nieszczęśliwy, bo nie chce być szczęśliwy.
X
Samotność trzeba pokochać i wierzyć, że nie jesteśmy sami.
X
Gliniany kotek w starym oknie z pajęczyną, tylko on wiernie czeka.
X
Opuszczony sad karłowacieje z tęsknoty.
X
Nie dziełem sztuki kiecka na niej, ale jej nogi.
X
Kiedy pocałuję cię, pojedziesz ze mną dokąd zechcę.
X
Mojej energii nie ujarzmisz, tak jak mróz uwięził fale na wodzie.
X
Patrzę na ciebie, moje żyły pulsują w rytmie staccato.
X
Lokator mojego serca wyprowadził się, wreszcie jestem sobą. Bezpieczna.
X
Jednostronne kochanie ogranicza widzenie, jeśli minie będziesz gackiem, który odzyskuje wzrok po zmroku.
X
Tęsknota uszlachetnia lecz zawęża widzenie, potrzebny kęs czili dla od mrocznienia.
X
Nie uszczęśliwisz wszystkich, nawet nie próbuj, jedyni dbaj, żeby ktoś nie wprowadził cię w błąd.
X
Zaznałam rozkoszy roztrącając żar na miedzy wśród łanów żyta w samo południe. Kłosy, maki, kąkole falowały i coś jeszcze między nimi. Nie było TO rośliną.
X
Na łąkach kwitną takie same kwiaty lecz nie ma dwóch takich samych łąk.
X  
Dziury w starym moście wzbudzają strach, ale urzekają tajemnicą.
X 
Wichry wyrywają drzewa z korzeniami lecz słomiane, dziurawe dachy opierają się tej mocy.
X
Nie było dostawy śniegu a życzenia bożonarodzeniowe sypią się wprost ma mój pulpit.
X
Zima –  biały rzeźbiarz nie do podrobienia.
X
Złote chłopaki ze skoczni skaczą wprost w polskie serca.
X
Poeci nie zapełnią areny z czytelnikami jak uczynili to sportowcy z kibicami.
X
Przeglądając facebook z apetytem połyka wiersze na śniadanie, a potem niestrawność męczy cały dzień!

xxx