Ona jedna

ONA JEDNA

już nie pasą się krowy i konie na łąkach
wyludnione okna nie wietrzą sag rodzin
przed progiem zarośnięty ostatni buta znak

teraz wiotkie samosiejki
wiatr zgina do wysokich traw
wymiata historię
czy śmiać się jak koń
gdy niewierna pamięć tu nie wraca

ale tam jest inaczej
gdy błyszczy światło księżyca
tam dwa cienie się spotyka
nad nią pochylone

tam nad koślawym płotem
wyjątkowość
na długiej kolczastej łodyżce

15.11.2018