Dialog z Ulrykiem

Do ostatniej kropli

Śmieje się razem,

Płacze razem,

I świętuje razem –

Bo jest wyjątkowa, nawet dla niej umierali,

Dla niej cierpieli

I pieśni układali dla niej.

Szady ostrzyli, statkiem na zburzone morza płynęli.

 

Zawsze na nią możesz liczyć,

Zachowa twoje sekrety.

Zjawi się, gdy tak będzie potrzeba.

Zaradzi, pożyczy, zło przegoni.

Zrobi dokładnie to samo, co byś dla niej zrobił.

Bo przyjaźń po prostu taka jest –

Lubi śmiać się razem.

 

Dialog z Ulrykiem

- Kombinuję, kto byłby przytwierdzony do kamienia

Naszymi dobrymi uczynkami – napisał Ulryk.

 

Każdy ma swój krzyż pański

Przytwierdzony do dnia i nocy,

Bo są uczynki niczym stemple,

Znaczące każde drgnienie serca.

 

Zapewniam Ulryku, dysponuję

Wiedzą przodków i wpływam na świat

Słowem i mam ich waleczne geny –

Drobnoziarnisty, złoty piach.

 

Moje grzechy tylko żal skruszy,

Gdy oni są skałą schyloną przed

Kamiennym krzyżem Chrystusa,

Który nas przytwierdził do Ziemi.

 

Oni we mnie są ziarnem kwarcu

I przyszłe pokolenia będą takie same –

Bo człowieka kamień nie odmieni.

 

5.03.2018