Moja Kolędo

MOJA KOLĘDO

XXX

Moja Kolędo, Gwiazdo Betlejemska,

na Ziemie sprowadź Miłość i pokój ludziom.

Grad bomb zabija małe Jezuski. Tam, w schronach,

a my biesiadnie przy sutych stołach. Narzekamy

na drożyznę. Wybacz nam Kolędo. Dzielmy się

opłatkiem w bieli obrusa. Niedługo nas

Herody wytropią. Pilnuj Kolędo,

mowy naszej pilnuj. Jemy czerwony barszcz,

pierogi i karp. A przy żłóbku Anieli.

Kolendo prowadź nas do szopy, prowadź.

XXX

Ten leśny zakątek ma coś z tajemnicy.

Oczekiwanie. Idzie światło promieniem –

Gwiazda Betlejemska. Niedługo będą

weselić się ptaszki, leśni domownicy.

Wilki obudzone światłem, z leśnymi

przemówią ludzkim głosem. Cuda, cuda

się zdarzają. Człowiek kolęduje do

żłóbka Małego Jezuska... albo nigdzie.

XXX

Czy chcesz czy nie – leci orzeł z Aniołem.

Nie dziel ojczyny na pół, ni wigilijny stół.

Hasają dzieci z gwiazdą, a ty nie bądź turoniem.

Za unijne apanaże sprzedają się łgarze.

Żyliśmy w symbiozie, rodzinnie – nie w głodzie.

Mniejszość nie może być silniejsza.

Po to On się narodził, by nas oswobodzić.

Taka rada: nie zmieniaj turonia w gada.

Nie byłeś nam obcy, ale nie chciej rządzić.

Uliczny absurd haseł – kosza wart.

Mniejszość nie może być ciemiężcą.

Czy chcesz czy nie, orzeł leci z Aniołem.

To jest demokracja, nasza trajektoria.

XXX

Pierwsza Gwiazdka zaprowadziła Trzech Mędrców do szopy,

dwa tysiące lat temu. A czy nasza rozjaśni umysły i serca?

Tak myślę, acz to trudne zadanie nawet dla gwiazd.

Łączmy się w Miłości, resztę Bóg dopełni.

Współczesny Herod wyjdzie naprzeciw. Niedźwiedź zaryczy.

Jezus był uchodźcą w Betlejem, a dziś sąsiedzi z Ukrainy.

Jezuska nie ominie Golgota. A nasz krzyż – Boskie dzieło.

Po coś.

24.12.22