Kim są ludzie głosujący za człowiekiem będącym niemieckim nominatem i na rzecz tychże Niemiec prowadzącym główne kierunki swojej polityki? Z pewnością owi zwolennicy Donalda Tuska w wielu kwestiach podobni są do swoich oponentów i tak samo jak oni obracają się w kołowrotku znanych drugiej stronie problemów bytowych, tych samych życiowych wyzwań i jeśli nie dotykać polityki, to także mających te same radości i smutki. Co więc powoduje, że stanęli oni po stronie człowieka, który wstrzymał budowę CPK, elektrowni atomowej, portu kontenerowego w Świnoujściu, portów zbożowych czy uregulowania Odry? Dlaczego uwierzyli komuś, kto już tyle razy swoimi niedotrzymanymi obietnicami wystawił ich do wiatru, a Polska za jego czasów w porównaniu do dzisiejszej, wyglądała jak suchotnik wobec triathlonisty? I ostatnie pytanie! Dlaczego, według przeprowadzonych badań, ludzie wybierający Tuska znacznie bardziej nienawidzą zwolenników PiSu i prawicy niż ci ich?
Nie mam pojęcia czy są jakieś socjologiczne opracowania odpowiadające na te pytania. Myślę, że gdyby były, istniały by także możliwości aby sytuację której powyższe pytania dotyczą - zmienić! Póki co można jedynie próbować wśród owej ludzkiej masy, zbierającej się pod flagą ośmiu gwiazdek, odnaleźć jakieś anomalia, społeczne i moralne kalectwa czy też spaczoną percepcję, odbioru rzeczywistości, albo zagłębić się bardziej i odnaleźć jakieś historyczne współzależności, nakazujące tym ludziom dokonywać takich, a nie innych politycznych wyborów.
Najchętniej postawiłbym na to, że owa, pro tuskowa część społeczeństwa, składa się, między innymi, z życiowych mataczy i cwaniaków, którzy wyższe idee zamienili na osobiste, dobre trwanie, wierzących w swoje cwaniactwo i gardzących tymi, którzy takimi cwaniakami jak oni nie są oraz nienawidzących tych, którzy bezwzględnym cwaniactwem się brzydzą. Owi ludzie żyją w przekonaniu, że mętne czasy Tuska, jego przyzwolenie na ogólnokrajowy bałagan i cicha zgoda na złodziejstwo, pozwolą im zwiększyć stan posiadania i wygodnie umościć się w śliskich czasach. Jednocześnie, całkowicie pozbawieni empatii dla drugiego człowieka, zamykają się w środowisku własnej rodziny, przeklinając solidaryzm społeczny i jak kafka dżdżu, pragnąc społecznego darwinizmu!
Druga grupa to ci, którzy uwierzyli i zainwestowali w to całe swoje emocje, że przynależność do Unii Europejskiej i popieranie tego, który ich tą przynależnością nobilituje, czyni lepszym i nowocześniejszym od pozostałych. Dodatkowo, narracja o byciu lepszymi, uzupełniana jest drugą, wyrażającą pogardę i stygmatyzującą grupy społeczne, które się z owymi europejskimi inklinacjami nie utożsamiają. Sądzę, że owo poczucie bycia Europejczykiem u ludzi prostych (prostackich?!) i nieprzekonanych o swojej wartości, to nic innego jak syndrom Briana i Jesiki, jakimi to imionami osoby o nieskomplikowanej osobowości i niewielkiej hierarchi wartości, dla dodania sobie znaczenia i światowego sznytu, nazywali jeszcze do niedawna (a może cały czas nazywają?!) swoje dzieci. Tak też jest z tą bezrefleksyjną częścią społeczeństwa, owym polackim żywiołem, dla dodania znaczenia, nazywającącym siebie Europejczykami!
Przedostatnia grupa sympatyków ośmiu gwiazdek to ideowcy, zagorzali zwolennicy brukselskiego rozumienia liberalizmu i promotorzy lewackich poglądów, jakie wyroiły się z inspirowanej przez KGB młodzieżowej kontestacji lat sześćdziesiątych zeszłego wieku. To bezrefleksyjni, całkowicie pozbawieni dystansu i zdrowego rozsądku nosiciele przekonań o potrzebie zburzenia świata dotychczasowych wartości i zastąpienie go nową ideologią odbierającą ludziom ich tradycyjny, znany od setek pokoleń styl życia i zastępujący go szeroko pojętą lewacką utopią. Należą do niej różnej maści działacze anty tradycyjnych ruchów społecznych, budujący swoją popularność na bazie dziwactw celebryci, zdegenerowani moralnie aktorzy i środowiska epatując zdziwaczałą odmiennością seksualną i zdegenerowaną erotyką i etyką!
Ostatnia grupa to ci, którzy mając pieniądze i koneksje, stawiają wprost na symbiozę z taką, a nie inną władzą, licząc, że już u podstaw zdegenerowane działania i brudne cele tej, a nie innej siły politycznej, przyniosą im samym bezpośrednie korzyści. Ludzie ci są nieco podobni do pierwszej grupy, jednak zasięg i wielkość ich cynizmu i łajdactwa, znacznie przekraczają to, na co stać przeciętnego społecznego darwinistę.
Wszystkie te grupy, choć z pewnością nie są tożsame, mogą się w pewnym stopniu przenikać. I choć powody postawienia na takich, a nie innych polityków z Donaldem Tuskiem na czele można przyjąć do wiadomości, to z pewnością, biorąc pod uwagę jawne zło, jakie niesie nowa władza, nie można zaakceptować. Jakie są korzenie owych politycznych wyborów, bo przyczyny zostały opisane wyżej, skąd u ośmiogwiazdkowców tak niskie pobudki i brak elementarnej społecznej i osobistej moralności?
Mówi się, że pewne zachowania i postawy wysysa się z mlekiem matki. Stwierdzenie to idealnie pasuje tak do zwolenników prawicy jak i tych, którzy postawili na Tuska. Ktoś, kiedyś powiedział, że wnukowie żołnierzy z AK walczą z wnukami siepaczy z UB. Coś jest w tym stwierdzeniu i choć nie można go tak bezpośrednio przekładać na obecny, cywilizacyjny spór między tym, którzy chcą silnego państwa narodowego, a tymi, którzy pragną państwa słabego, roztopionego w Unii Europejskiej z bezwolnym społeczeństwem, to czy się tego chce, czy nie, tak to właśnie dzisiaj wygląda. I choć proweniencja sympatyków ośmiu gwiazdek nie jest w swojej przeważającej liczbie ubecka, to z pewnoscią, jej antenatami byli głównie ludzie określani mianem motłochu oraz ci, którzy zaprzedali się powojennemu komunizmowi. I choć przez lata rozwodniony i pozbawionych najgorszych społecznych cech, to i tak w swoim podejściu do państwa, narodu i wyższych idei - zdemoralizowany. To jest właśnie elektorat Tuska!
Inne tematy w dziale Polityka
