"[po roku 1831] Dalszemu rozwojowi polskiej wsi miało też służyć nadzorowanie, a nade wszystko wspieranie przez administrację rządową rozwoju „rządowego stada koni” w Janowie Podlaskim. Poza stymulowaniem rozrodu wewnętrznego, praktykowano tu ciągle w latach trzydziestych XIX w. akcję doprowadzania klaczy należących do osób prywatnych do ogierów pochodzących z tejże stadniny, a zlokalizowanych w wielu, położonych na terenie kraju stacji rozrodowych. Dzięki temu zaczęła się w Królestwie upowszechniać nowa, lepsza rasa koni.
Podjęta przez zarząd janowskiej stadniny działalność harmonizowała z zasadniczym aspektem polityki rolno-państwowej, realizowanej przez władze Królestwa w stosunku do wybranych działów rodzimego rolnictwa. Była to polityka oscylująca w kierunku wypracowania takiej strategii działania, która wobec niemożności uzyskania skutecznie pozytywnego wpływu na całość polskiej wsi(tak wobec niskiego poziomu kultury rolnej, istniejącego tam marazmu, jak i wobec działań rosyjskich, uskutecznianych szczególnie na obszarze dóbr narodowych) zmierzała do intensyfikacji szczególnie ważnych aspektów produkcji rolnej".
"Zmiany strukturalne w Królestwie Polskim wczesnej epoki paskiewiczowskiej", 2004, rozdział 24 podsumowujący, fragment
@copyright Marek Rutkowski
Inne tematy w dziale Kultura
