Już w początkach okresu paskiewiczowskiego podjęto kwestię odbudowy koszar drogowych. Chodziło o odbudowę tych koszar drogowych, które zostały zniszczone w trakcie działań wojny polsko-rosyjskiej 1831 roku. Bazując na przepisach wprowadzonych przez Radę Administracyjną 16/28 maja 1833 roku oraz na rozporządzeniu Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych Duchownych i Oświecenia Publicznego z 26 marca 1834 roku, przyjęto tu zasadę wyboru najkorzystniejszej oferty przy odbudowie wskazywanych koszar, która odbyła się „„od sum anszlagami wyrachowanych”. Składano opieczętowane deklaracje entreprenerów wraz z dziesięcioprocentowym wadium, oddzielnie dla każdego projektu naprawczego Wygrywały oferty „najkorzystniejsze”, przy czym ważne były tylko te z nich, które zostały sporządzone według przedstawionego wzoru.
Całościowo reskrypt Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych Duchownych i Oświecenia Publicznego przewidywał wydanie z kasy państwowej na odbudowę pięciu koszar drogowych kwoty rzędu prawie 31 tysięcy ówczesnych złotych. W zasadzie mówiło się o pełnej, tj. od podstaw, budowie tych koszar drogowych. Zestawione informacje dają wgląd tak w usytuowanie, klasę, rodzaj dodatkowych budowli, jaki - przede wszystkim - koszt wystawienia danych koszar drogowych oraz budynków towarzyszących. Planowano budowę dwóch koszar drogowych drugiej klasy. Jedne z nich miały powstać na trakcie kalisko-poznańskim w okolicach Woli. Drugie koszary tej klasy miały zostać odbudowane na trakcie krakowskim, na drugiej wiorście tej trasy, pomiędzy Warszawą a Raszynem. Oprócz samych koszar trzeba było odbudować stajenkę.
Ministerstwo postanowiło zarazem o odbudowie trzech koszar drogowych klasy trzeciej. Wśród nich jako pierwsze wskazano koszary drogowe usytuowane na trakcie brzesko-litewskim w okolicach Pragi, a dokładnie przy pomniku drogowym. Poza koszarami anszlag wskazywał tu na potrzebę budowy stajni i magazynu. Drugie wskazane do odbudowy koszary trzeciej klasy znajdowały się także na trakcie brzesko-litewskim, w Gocławku. Wreszcie trzecie koszary drogowe tej samej klasy również wypadało odbudować na trakcie brzesko-litewskim, w Miłosnej.
Trzy z pięciu odbudowywanych w Królestwie Polskim w roku 1834 po wojnie 1831 roku koszar drogowych znajdowało się na trakcie brzesko-litewskim, a odbudowa koszar drogowych zawsze pociągała ze sobą budowę przykoszarowej stajni, czasem magazynu. Poza jednym wyjątkiem (dla drogowych koszar praskich) koszt odbudowy był zbliżony, oscylując w pobliżu kwoty sześciu i pół tysiąca ówczesnych złotych.
Zniszczenia koszar drogowych podczas wojny posko-moskiewskiej 1831 roku okazywały sie zaskakująco niewielkie.
@copyright Marek Rutkowski
Inne tematy w dziale Kultura
