Ze względu na dramatycznie złą sytuację ekonomiczną Miasta Stołecznego Warszawy (spowodowaną m.in koneicznością naparwy zniszczen wojennych oraz pobraniem wielomilionowej pożyczki) wkrótce po upadku Powstania Listopadowego, jesienią 1832 roku Mikołaj I wydaje decyzję o zwiekszeniu opłaty rogatkowego, przeznaczonej na sprostanie podwyższonym ciężarom fiskalnym nałożonym na Warszawę oraz - co zaskakujące - celem zapewnienia stałej komunikacji pomiędzy obydwoma brzegami Wisły. Jak się jednak okazało opłata ta nie spełniała w zakresie wielkości oczekiwanych wpływów oczekiwań rządowych.
W tej sytuacji podjęto dalsze starania celem zwiększenia wpływów skarbowych Warszawy. Rada Administracyjna zwróciła uwagę na fakt, iż „słuszność sama wymaga aby przedmioty na konsumpcję Miasta [Warszawy] Wisłą spławiane ulegały opłacie zbliżonej do tej, jaka od przywożonych na osi jest pobieraną”.
Mikołaj I zaś przychylił się do tegoż wniosku Rady, wydając w marcu 1833 w Petersburgu postanowienie, na mocy którego, od dnia ogłoszenia powyższej ustawy,rozpoczęto pobieranie na rzecz Kasy Ekonomicznej Miasta Stołecznego Warszawy opłat od wszelkiego rodzaju towarów przywożonych do stolicy Wisłą w celach konsumpcyjnych. Do postanowienia dołączono odpowiednią taryfę.
Jednocześnie cesarz przerzucał na Komsiję Rządową Spraw Wewnętrznych Duchownych i Óświecenia Publicznego zakres odpowiedzialności za sposób poboru wskazywanych opłat oraz za sposób kontroli tegoż poboru.
Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych została tez przez Mikołaja I obciążona koniecznością szczegółowego opracowania etatu organizacyjnego mającej dopiero powstać nowej instytucji nadzorczo-poborczej.
Mikołaj I wskazywał zarazem na możliwości przekazania całego poboru opłat od towarów spławianych Wisłą do Warszawy w ręce prywatnego dzierżawcy.
Po otrzymaniu tekstu tegoż postanowienia dotyczącego opłaty na rzecz stołecznej Kasy Ekonomicznej od wszelkich produktów i towarów spławianych Wisłą do Warszawy celem sprzedaży i konsumpcji, KRSWDiOśP w czerwcu 1833 roku przekazała go w formie reskryptu do Urzędu Municypalnego Miasta Warszawy. Następnie reksrypt ten upubliczniono w formie obwieszczenia. Opisywana opata w tym kształcie została zniesiona we wrześniu roku 1854 - obowiazywła ona zatem 20 lat.
@copyright Marek Rutkowski
PS Artylkul opublikowany w zwizązku z pomysłem na obłożenie mytem mostów warszawskich - udanej lektury
Inne tematy w dziale Kultura