Protoelektrony wokół magnesów

Na początku tej krótkiej opowieści o protoelektronach trzeba pamiętać, że są to cząstki składowe bardzo subtelnej materii, którą w przedeinsteinowskiej fizyce nazywano eterem. Dzisiaj tę substancję nazywa się ciemną materią. Tutaj będzie mowa o tym, że ciemna materia przejawia się nie tylko podczas obserwacji astronomicznych. Przejawia się ona także w zjawiskach magnetycznych.

W komentarzu do notki https://www.salon24.pl/u/swobodna-energia/1289837,list-do-biur-edukacji-narodowej-ipn#comment-24150402 Czytelnicy są zachęcani do zapoznania się z treścią wideo na https://www.youtube.com/watch?v=5mwtqM6nB88&t=25s. Tam lektor przedstawia, jak oddziałują ze sobą magnesy, którym nadano półkolisty kształt. Na poniższym rysunku znajdują się schematy przedstawianych przez lektora połączeń magnesów.

Obserwując, jak łączą się ze sobą magnesy, można domyślać się, że o ich zachowaniu decyduje oddziaływanie ze sobą strumieni elektronów, które płyną wewnątrz materii magnesów. Ale jednocześnie istnieje przepływ strumieni protoelektronów na zewnątrz magnesów, wokół nich. 

Znaki  i  posłużyły do zaznaczenia półkolistych miejsc z największym zagęszczeniem protoelektronowych strumieni. Jednocześnie te znaki pokazują kierunki przepływu tych strumieni: "od obserwatora" lub "do obserwatora". Po drugiej stronie magnesu strumień protoelektronów nie jest oznaczony, ale łatwo domyśleć się, że ma on przeciwny kierunek. Półkoliste miejsca powstały wskutek wygięcia magnesu w postaci sztabki. Przed wygięciem strumienie protoelektronów wokół sztabki (w tej samej odległości od niej) miały jednakowe zagęszczenie i jednakową średnią prędkość (jeśli taka istniała). Wygięcie sztabki magnesu spowodowało, że od strony wklęsłej nastąpiło zagęszczenie strumieni protoelektronów, a od strony wypukłej nastąpiło ich rozrzedzenie. 

Podczas łączenia się ze sobą zaokrąglonych magnesów można wyróżnić dwa rodzaje połączeń. Jeden rodzaj połączeń jest przedstawiony na schematach 2, 3 i 4. Ten rodzaj połączeń charakteryzuje się tym, że magnesy (jako całość) tracą swoje magnetyczne właściwości w stosunku do otaczającej przestrzeni. Oznacza to, że za ich pomocą (np. po ich podwieszeniu na nitce) nie można już określić kierunków położenia magnetycznych biegunów Ziemi. Drugi rodzaj połączeń jest przedstawiony na schematach 5 i 6. W tym przypadku dwa magnesy są połączone ze sobą w taki sposób, że oddziałują z otoczeniem jak jeden magnes. 

Więcej szczegółowych informacji na temat magnesów można znaleźć w art. "Pole magnetyczne? ...Ależ to bardzo proste!" na http://pinopa.narod.ru/06_C2_Magnet_pole_pl.pdf oraz "Magnesowanie - jego wpływ na masę" na http://pinopa.narod.ru/35_C4_Magnes_Masa.pdf.

Legnica, 26.03.2023 r.