Co ogranicza prędkość światła?

15 lipca 2002 roku na forum: Alternatiwnaja nauka -
http://www.scientific.ru/cgi-bin/dforum/forum.pl?forum=altern&id=1026715586
Zubr przedstawił temat-pytanie: co ogranicza prędkość światła?

Pinopa odpowiedział:
Odpowiedź jest bardzo prosta: Przyczyną ograniczenia prędkości światła
jest to samo, co ogranicza prędkość dźwięku! Jest to to samo, co
umożliwia ściskanie powietrza, ale podczas zmniejszania objętości
trzeba przykładać nieliniowo rosnącą siłę. Jest to ten sam czynnik,
który przyczynia się, że ciała stałe posiadają wytrzymałość i
twardość, ale wartości tych parametrów są ograniczone. To znaczy, nie
można do nich przyłożyć nieograniczonej siły, bo przy pewnej wielkości
siły (wcześniej lub później) nastąpi zniszczenie ciała (jako całości),
albo inaczej mówiąc, nastąpi zniszczenie starego układu i powstanie
nowego układu strukturalnego.

Czynnik, który ogranicza prędkość światła, widać dobrze, gdy przyjmie
się założenie, że wszystko, co istnieje, jest zbudowane z jednych i
tych samych fundamentalnych składników materii. Czynnik ten przejawia
się wówczas jako przyczyna sprężystych własności wszelkiego rodzaju
materii.

Tym czynnikiem (i tą przyczyną) jest rozkład (rozmieszczenie) pewnych
potencjałów, które istnieją wokół każdego fundamentalnego składnika,
który w istocie jest centralnie symetrycznym (c.s.) polem. Utworzone z
takich c.s. pól stabilne struktury właśnie dlatego są stabilne, że
istnienie tej cechy materii (stabilności) zapewnia odpowiedni rozkład
potencjałów wokół centralnych punktów c.s. pól.

Wszystkie strukturalne wiązania w materii (i próżni fizycznej) są
realizowane w jednakowy sposób - a mianowicie, za pośrednictwem
oddziaływania ze sobą fundamentalnych c.s. pól. Prędkość
przemieszczania się zaburzenia w strukturze zależy od tego, jakie
"ciężarki" są w quasi-rezonansie*) z częstotliwością zaburzenia, no i w
ogóle od tego, jakiego rodzaju "ciężarki" tam się znajdują. Największa
prędkość istnieje wówczas, kiedy układ strukturalny jest najprostszy i
najprostsze są "ciężarki" - kiedy one po prostu istnieją w postaci
oddzielnych c.s. pól. Taka sytuacja istnieje w próżni fizycznej.

W powietrzu istnieją "ciężarki" w postaci atomów gazów. Atomy są
strukturalnymi cegiełkami całkiem innego rodzaju materii, niż
istniejąca w próżni fizycznej. Ale ta materia nie przeszkadza w tym,
aby w tej samej objętości istniała niemal identyczna "sieć
strukturalna" jak ta, która istnieje w próżni fizycznej. Dlatego
światło przechodzi przez powietrze, pomimo że atomy gazów są przyczyną
pewnego zmniejszenia prędkości światła - wpływają one do pewnego
stopnia na zwiększenie (można tak powiedzieć) bezwładności składników
ośrodka - czyli zbudowanej z jednakowych c.s. pól "sieci
strukturalnej", w której poruszają się fale świetlne. Natomiast fale
dźwiękowe, będące przemieszczającymi się zaburzeniami w strukturze
ośrodka powietrznego, na przykład, kiedy przemieszczają się w
ziemskiej atmosferze, nie wejdą w obszar próżni kosmicznej . Albowiem
tam nie ma dostatecznie dużych "ciężarków", które tworzyłyby
odpowiednio duże (pod względem objętości i bezwładności) układy
strukturalne, które byłyby zdolne do przenoszenia fal dźwiękowych.

Funkcję, która opisuje centralnie symetryczne pola, można poznać na
http://pinopa.narod.ru/KTP_pl.pdf.**)

Wszystkiego dobrego. Pinopa

PS1 W rzeczywistości kosmos jest tak zbudowany, że struktura
materialna próżni fizycznej w pobliżu dużych ciał niebieskich (np.
Słońca) jest bardziej zagęszczona niż struktura materialna próżni
fizycznej w pobliżu małych ciał niebieskich (np. Ziemi). Przyczynia
się do tego to samo oddziaływanie, które powoduje różną gęstość
atmosfery Słońca i Ziemi.

Z tego powodu także w próżni fizycznej bywają różne prędkości fal
świetlnych.

PS2 Pytanie "co ogranicza prędkość światła" pochodzi z tej samej klasy
pytań co pytania: "dlaczego materia jest sprężysta", "dlaczego
istnieją stabilne struktury materii", "dlaczego istnieją geometryczne
kształty materialnych struktur" itd., itp. Powyższe jest odpowiedzią
również na te pytania.

*) Częstotliwość quasi-rezonansowa dotyczy składników ośrodka
przenoszącego fale (świetlne, dźwiękowe) - jest to dowolna
częstotliwość z przedziału, który obejmuje także częstotliwość
rezonansową tych składników. Dany ośrodek najlepiej (z najmniejszymi
stratami) przenosi fale o częstotliwości rezonansowej (składników),
ale przenosi także fale o częstotliwości mniejszej i większej od
rezonansowej. Jednak dla każdego ośrodka istnieją częstotliwości
większe i mniejsze od częstotliwości quasi-rezonansowych, które w
ośrodku już się nie przenoszą.