Obchodzenie 73. rocznicy Powstania Warszawskiego w moim przypadku ma miejsce kilka dni po seansie filmu Dunkierka Christophera Nolana, co skłoniło mnie do kilku refleksji:
a) to nie wielkość zwycięstwa buduje narodową tożsamość, ale sytuacje, w których najróżniejsi ludzie, obcy sobie, o skrajnie odmiennych poglądach, życiowych planach czy ścieżkach kariery decydują się wziąć przyszłość we własne ręce i razem walczyć o niepodległość swojego narodu
b) jak niezwykle ważne jest poczucie wspólnej tożsamości, dumy narodowej, kultury i historii. Moment, w którym morze cywilnych statków dopływało do Dunkierki, aby ratować swoich krajanów-żołnierzy na drugim brzegu Kanału Angielskiego, był dla mnie bardziej wzruszającym momentem niż wszystkie komedie romantyczne i inne wyciskacze łez razem wzięte. W epoce, w której świadomie i samowolnie wyzbywamy się narodowej przynależności warto pamiętać, że wolność nie została nam dana raz na zawsze i w każdej chwili konieczna może okazać się walka o jej obronę lub odzyskanie, a wtedy facebook czy twitter nie wystarczą do zmiany dziejów historii
c) te dwa wydarzenia II Wojny Światowej są wspaniałą charakterystyką dwóch absolutnie wyjątkowych państw Europy. Wielka Brytania jest krajem dumnych wyspiarzy z bogatą historią i olbrzymim poczuciem wyjątkowej roli na świecie. Dzięki tym cechom w chwilach trudnych, takich jak okrążenie przez wroga na kontynencie Brytyjczycy nie poddali się, nie załamali rąk, a podnieśli głowę i postanowili walczyć o życie każdego żołnierza z belgijskiej plaży. Polska zaś jest ewenementem - kraj pomiędzy Niemcami a Rosją, położony na środku Niziny Środkowoeuropejskiej, pozornie nie do obrony, pełen waśni i sporów, kompleksów i zaściankowości. Kiedy jednak przychodzi moment próby, zapominamy sobie najcięższe grzechy i wspólnie, ramię w ramię, lewica z prawicą, konserwatyści z postępowcami, walczymy o ocalenie całego 1000-letniego dobytku naszych przodków w imię biało-czerwonych barw, mimo czasem koślawego dowództwa, brakach w uzbrojeniu i braku wsparcia.
Warto o tym wszystkim pamiętać, stojąc dziś na baczność przy dźwiękach syren w godzinę W.
Absolwent Szkoły Przywództwa Instytutu Wolności, analityk biznesowy, ekonomista, pasjonat polityki zagranicznej. Studiował na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach, Universitetet i Agder w Kristiansand w Norwegii oraz w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Zwolennik wolności gospodarczych i otwartego konserwatyzmu.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
