Niegodnie żyje, przez którego nie żyje ktoś inny...

 Orędzie noworoczne Prezydenta RP Bronisława , Marii, Komorowskiego herbu Korczak wygłoszone z pałacu prezydenckiego , w którym m.in.  zabrzmiały słowa : " Tu w górach, tu w Wiśle nie sposób nie wspomnieć" ....i tu moje myśli powróciły do chwili, gdy jako turyście pozwolono mi stanąć pod ogrodzeniem rezydencji-pałacu prezydenckiego w Wiśle i wysłuchać opowieści na temat gospodarzy pałacu ,  w tym prezydenta Ignacego Mościckiego i jego " ciekawych" gości.  Dowiedziałem się o wspólnych wyczynach myśliwskich Prezydenta  Mościckiego z Hermanem Goeringiem i innymi " wielkimi"  tego świata. Ale to historia minionych czasów II RP.  W miniony wieczór wigilijny 2010 roku byłem słuchaczem opowieści o  praktykach i zwyczajach myśliwych z kręgu dzisiejszych warstw politycznych. Otóż, w wigilijny wieczór ksiądz kapelan myśliwych rusza w las, gdzie łamie się świeconym opłatkiem z leśną zwierzyną. Gest ten ma prowadzić do rozrodu zwierzyny z nadzieją, że polowania będą owocne, radosne i satysfakcjonujące dla myśliwych wszelkich zawodów i płci. Bowiem, jak mówił ksiądz kapelan myśliwych , wraz z nim na polowania wyruszają również panie, które w żargonie myśliwskim nazywa się Dianami. Ksiądz kapelan zna równiez sposób na udane polowanie. Przed wyruszeniem w las, chcąc ustrzelić drobną zwierzynę należy  Dianę pogłaskać w okolicach kolana. Aby  upolować grubą zwierzynę należy dziewczę pogłaskać już powyżej uda. Sposób ten nie zawsze księdzu się sprawdza , .ale jest podobno zawsze satysfakcjonujący. Szczególnie ważne w myśliwskim zawodzie jest umiejętność naśladowania głosu zwierzyny. Ksiądz kapelan myśliwych specjalizował się w naśladowaniu zwierzyny grubej. Stwierdza jednak z żalem,że zwykle na jego wabienie przybiegały jedynie zające. Nie bardzo tym sie zamartwia, bowiem , gdy na jego myśliwskiej drodze stanął wieloletni byk o wspaniałym porożu, to zwykle ksiądz kapelan bywał tak zauroczony tym pięknym boskim stworzeniem, że cały sztywniał nie mogąc byka ustrzelić. Myślami wybiegał wtedy ku patronowi myśliwych świętemu Hubertowi, który pomimo hulaszczego trybu swego dorosłego życia jako królewski potomek Morowingów w Gaskonii, osiągnął stopień świętości w kościele katolickim, Został świętym za zasługi w krzewieniu chrześcijaństwa. Nawrócenia  św. Hubert dostąpił po tym jak jako zagorzały myśliwy w swym hulaszczym życiu w czasie polowania zobaczył w celowniku swej strzelby ogromnego białego jelenia. Gdy miał pociągnąć za spust, w porożu tego białego  jelenia ukazał się biały krzyż. Ten krzyż tak poruszył Huberta, że się nawrócił i został świętym. Myśliwi zaś obrali go za swego patrona. Jak dalej opowiadał ksiądz kapelan myśliwych , po mniej, lub bardziej udanym mordowaniu zwierzyny rozpoczyna się bal myśliwski, suto zakrapiany napojem Bachusa. To na tyle byłaby wigilijna opowieść krajowego kapelana myśliwych. Ale ksiądz Wojciech jest tylko krajowym kapelanem myśliwych, choć sam tez poluje. Ale myśliwstwem , ku chwale ojczyzny, trudni się również  wielu znanych polityków . Pan Palikot twierdzi np., że dzięki polowaniom zbliżył się do Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Arcybiskup  Sławoj, Leszek Głódż, były kapelan Wojska Polskiego, dzięki polowaniom w czasie których miał na celowniku również Andrzeja Karkoszki, wybudował wiele kaplic dla wojska. Gorącymi myśliwymi są podobno:  Żelichowski,  Pawlak,  Olejniczak, Cimoszewicz, Sikorski, Rosati, Radziszewska, Kulczyk, , wielu ambasadorów i setka parlamentarzystów. Wielu wychodzi z przekonania głoszonego przez  posła Palikota: " przystępując do partii myśliwych można dotrzeć do każdego"....Nie udało mi sie podsłuchać co  leśne zwierzęta   mówiły ludzkim głosem na temat myśliwych  mordujących zwierzynę ze słowami " Darz Bór'  na ustach.  Zastanawiam się również, czy katolicki  ksiądz  musi patronować wszystkim zawodom, również naruszajacym przykazanie " nie zabijaj "  ? ? Szczęśliwego Nowego Roku. Darz Bór.