Post-covidowa Unia Europejska

Biuro Usług Badawczych Europarlamentu,  European Parliamentary Research Service (EPRS) we współpracy z dwoma Dyrektoriatami Generalnymi (polityki Wewnętrznej oraz Polityki Zewnętrznej) wydało swego czasu na świat dokument zatytułowany:
“Towards a more resilient Europe post-coronavirus. An initial mapping of structural risks facing the European Union”.

Jest to dość obszerny dokument , liczy bowiem 100 stron. Jego opracowanie zakończono w lipcu 2020 roku.

Dokument składa się z 4 zasadniczych części:

1.    Ryzyko strukturalne dla Unii Europejskiej w ciągu następnych 15 lat: analiza wstępna
2.    Ryzyko strukturalne dla Unii Europejskiej w ciągu następnych 15 lat: analiza podsumowująca
3.    Ryzyka strukturalne dla Unii Europejskiej: zagrożenia na najbliższe cztery lata (2020-24) i potencjalne reakcje polityczne
4.    Książki i artykuły o różnych zagrożeniach, na jakie narażona jest Unia Europejska

Omówienie całego dokumentu zajęłoby sporo czasu. Tutaj, na Salon24, pozwolą Państwo, że zajmę się kilkoma pilnymi zagrożeniami – to jest tymi, które podkreślono w perspektywie lat 2020-2024. Nieco więcej informacji o samej publikacji i pozostałych zagrożeniach znajdą Państwo na portalu periculum.pl.

Zagrożenia wymagające szczególnej uwagi (reakcji) w latach 2020-2024 przedstawiono w 6 kategoriach:

•    Ryzyka specyficzne dla UE

•    Ryzyko ekonomiczne i finansowe

•    Zagrożenia dla środowiska

•    Zagrożenia społeczne i zdrowotne

•    Ryzyka polityczne i zagrożenia dla demokracji

•    Ryzyka zewnętrzne i geopolityczne

Jeśli chodzi o ryzyko  „specyficzne dla UE” to wymieniono następujące zagrożenia:

•    Rozpad jednolitego rynku

•    Utrata dorobku związanego z umową z Schengen

•    Pogarszanie się współpracy między UE a państwami członkowskimi

•    Brak prawdziwych nowych zasobów własnych UE

•    Kryzys zadłużenia

•    Globalna depresja gospodarcza

•    Międzynarodowa niestabilność finansowa

•    Eskalacja protekcjonizmu handlowego

•    Ryzyka energetyczne

Proponuję popatrzeć na prognozowane i rozpoznane zagrożenia w kategorii  „ryzyka polityczne i zagrożenia dla demokracji.”  W tej kategorii wskazano tylko na 3 zagrożenia ale za to na jakie!

1. Głęboka niestabilność społeczna

W opracowaniu wskazano, że:

„Biorąc jednak pod uwagę transgraniczny charakter niektórych niedawnych zjawisk (w tym „zarażenia” za pośrednictwem mediów społecznościowych), państwa członkowskie powinny przygotować ramy analizy ryzyka i scenariusze gotowości na sytuacje kryzysowe (w tym niepokoje społeczne i zamieszki), które będą się pojawiać na szczeblu UE”.

2. Wzrost nacjonalizmu i populizmu

Zagrożenie to ujęto następująco (pogrubienie moje) między innymi tak:

„Problem malejącego zaufania do UE i malejącej atrakcyjności liberalnej demokracji i jej wartości należy rozwiązać poprzez wzmocnienie legitymacji UE i zdolności rozwiązywania problemów poprzez:

- wzmocnienie systemowych wyników „dobrych polityk” UE  

- skuteczne przekazywanie tych osiągnięć wraz z działaniami mającymi na celu zwiększenie odporności na dezinformację (w internecie) i „fałszywe wiadomości” (np. poprzez przyspieszenie działania Europejskiego Obserwatorium Mediów Cyfrowych)”.

A także:

„Promowanie inicjatyw oddolnych i częstsze stosowanie „łączenia narzędzi poziomów” z europejską przestrzenią publiczną:

- wspieranie europejskiej mobilności i wymiany we wszystkich grupach wiekowych (np. poprzez wzmocniony program Erasmus +);

- zachęcanie do demokratycznego zaangażowania / uczestnictwa obywatelskiego, a także europejskiej pamięci historycznej (np. poprzez rozszerzenie zakresu obecnego programu Europa dla obywateli w przyszłym programie „Prawa i wartości”);

- dostosowane do potrzeb inwestycje w najnowocześniejszą edukację - zwłaszcza w zakresie edukacji obywatelskiej i historii - we wszystkich państwach członkowskich; konkretne inicjatywy mające na celu podniesienie świadomości na temat bogactwa i różnorodności form wyrazu kulturowego Europy."

Strach się bać ….

A teraz najciekawsze:

3. Masowa dezinformacja przeciwko UE

Sposoby  ograniczania tego ryzyka opisano tak:

„Komisja ma na celu zwalczanie źródeł dezinformacji (promowanych przez państwa, np. Rosję, Chiny lub podmioty niepaństwowe) za pomocą kampanii o charakterze dyplomacji publicznej; poprzez wzmocnienie służby takiej  jak „StratCom” (zespoły ds. komunikacji strategicznej) dodatkowymi zasobami finansowymi / ludzkimi.

UE będzie dzielić się dobrymi praktykami w zakresie prawodawstwa UE i państw członkowskich oraz będzie współpracować z sektorem prywatnym, podejmując problematykę dezinformacji i wzmacniając umiejętności informacyjne obywateli (w tym poprzez wczesną edukację - przy jednoczesnym poszanowaniu wolności słowa i prywatności.

Skuteczne kampanie dyplomacji publicznej oparte na dowodach / faktach na temat demokratycznych modeli / wartości, korzyści (i kosztów modeli spoza UE / zredukowanych modeli demokracji) w skali UE (również z udziałem parlamentów narodowych UE).”

Jednym słowem, UE się zorientowała, że nie jest (nie musi być) lubiana …

Dokument kończy się następującą klauzulą:

„Niniejszy dokument został przygotowany i skierowany do posłów i personelu Parlamentu Europejskiego jako materiał pomocniczy w ich pracy parlamentarnej.
Wyłączną odpowiedzialność za treść dokumentu ponoszą jego autorzy, a wyrażone w nim opinie nie powinny być traktowane jako oficjalne stanowisko Parlamentu.”

Więcej, szczególnie o ryzyku ekonomicznym i finansowym w UE ery post-covidowej, na portalu periculum.pl

Dobrego, zdrowego tygodnia!