faszystowski wytrych

odkąd kandydata Platformy Obywatelskiej - Bronisława Komorowskiego poparła cała "loża weteranów" lewicowego faszyzmu, to jednocześnie wzmogła się kampania dezinformacyjna nt. domniemanego zagrożenia hitleryzmem i innym "totalitarnym złem" ze strony PiS. przyznam, że szczęka mi opadła - to zaiste jeden z najbardziej przewrotnych wybiegów jakie zaprezentowała ostatnio agresywna mniejszość, terroryzująca medialnie od wielu lat tubylców "kraju na Wisłą". na szczęście dla Komorowskiego -to co jest oczywiste dla znawców polityki najwyraźniej umknęło tym kilku milionom, które zagłosowały przeciwko Jarosławowi Kaczyńskiemu. ten brutalnie atakowany lider największej polskiej partii opozycyjnej ukształtował profil swojej partii raczej w stylu konserwatywno-demokratycznym, a nie narodowo-totalitarnym.

obawiam się, że większość, przeżuwaczy medialnej papki tak naprawdę nie wie co to jest faszyzm i stąd ich podatność na dezinformację. dlatego uważam, że najwyższy czas by przezwyciężyć tabu i bez owijania w bawełnę skuć propagandową skorupę ulepioną przez sowieckich politologów oraz historyków. czas zacząć pracę u podstaw zanim uda IM się „skłócić Naród na śmierć” ;)

faszyzm w zasadzie nie jest ideologią, ale rodzajem struktury władzy opartej głównie na weteranach wojennych i/lub zawodowych wojskowych, którzy dążą do maksymalizacji inwestycji budżetu narodowego w rozwój struktur militarnych. oczywiście przy faszyzmie występuje silna tendencja hermetyzacji środowiska trzymającego władzę i dążenie do ograniczenia demokracji.

faszyzm generalnie był i jest obecny na najwyższych szczeblach władzy od czasu powstania pierwszej zorganizowanej siły zbrojnej ;)

po I wojnie światowej faszyzm stał się też spontanicznym ruchem wśród szerokich mas społeczeństwa, na skutek reakcji powracających z wojny milionów weteranów, którzy w rodzinnych stronach ujrzeli szerzącą się anarchię zwaną przez agresywne mniejszości komunizmem. ta naturalna, wręcz fizjologiczna reakcja to był przykład powszechnego faszyzmu prawicowego, który trwał w krajach kapitalistycznych, aż do lewicowej rewolucji lat 60-tych rozpropagowanej głównie przez producentów muzycznych i filmowych pewnej "postępowej" mniejszości w USA ;)

btw. stąd także wziął się Rastafarianizm - konkurencyjny dla chrześcijaństwa ruch społeczno-religijny wśród miłośników "trawki" ;)

faszyzm utrwalił się również w krajach sowieckich, ze względu na prowadzone przez nie liczne wojny i programową agresywną ekspansję. był to oczywiście faszyzm w odmianie lewicowej opierający się początkowo na materialistycznej ideologii zwalczającej nacjonalizm i mistycyzm. niestety dla Sowietów oferowana przez lewicowych ideologów utopia okazała niezwykle brutalna i odpychająca dla większości społeczeństwa. była ewidentnym niewypałem socjologicznym, za który nikt nie chciał, ani walczyć, ani nawet pilnować broni.

zmieniono zatem profil propagandy na bardziej nacjonalistyczny i dopiero wtedy, po gigantycznych klęskach w wojnie z Niemcami udało się zmotywować ludzi do większego wysiłku i skuteczności. tak rozbudzony w latach 40-tych "demon nacjonalizmu" co prawda pokonał wroga, ale nauczył się przy okazji rozpoznawać inne rodzaje nacjonalizmu. zwłaszcza szczególnie uczulił się na szowinizm pewnych agresywnych mniejszości ;)

wynik tego uczulenia lewicowych nacjonalistów większość z nas zna jako tzw. "wydarzenia marcowe". skutkiem tej "kłótni w rodzinie" powstała "Solidarność", która wbrew intencjom "zbuntowanych mniejszości" nie stała się "neutralnym religijnie trockistowskim ruchem mas pracujących wsi i miasteczek", lecz zaczęła żyć swoim chrześcijańskim życiem i rozwijać się na przekór pogodzonej już familii postsowieckich weteranów. i tak żyje do tej pory, choć 10.kwietnia br. prawie straciła głowę.

teraz niektórzy uważają, że udało się zapobiec powstaniu faszyzmu prawicowego, a niektórzy że znowu zwyciężył faszyzm lewicowy ;)

PS.
NSDAP bardzo dbała przy wychowywaniu młodzieży o to „aby nabrała ona krytycznego stosunku do chrześcijaństwa”
źródło: "Rozmowy z Hitlerem", Hermann Rauschning, Warszawa 1994, str. 23