Należy usunąć bariery w zatrudnieniu osób niepełnosprawnych!

Polska, ratyfikując, 6 września 2012 roku, konwencję o prawach osób niepełnosprawnych, w art. 27, uznała prawo osób niepełnosprawnych do pracy, na zasadach równości z innymi osobami oraz zobowiązała się do zagwarantowania i popierania realizacji ich prawa do pracy między innymi poprzez popieranie zatrudnienia osób niepełnosprawnych w sektorze publicznym, oraz zdobywanie przez nich doświadczenia zawodowego. Dla ludzi z niepełnosprawnością praca jest nie tylko drogą do usamodzielnienia ekonomicznego i poprawy warunków bytu, ale także zasadniczym sposobem integracji z otoczeniem.

Jednakże w Polsce zdecydowana większość osób niepełnosprawnych pozostaje poza rynkiem pracy i jest to zjawisko występujące od lat. Jak wynika z danych PFRON, na obszarze skontrolowanych siedmiu województw od 39 do 109 jednostek administracji samorządowej nie osiągnęło w ostatnich ponad dwóch latach ustawowego 6% wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Skontrolowane jednostki administracji publicznej oraz państwowe osoby prawne w zdecydowanej większości 77,2% nie podejmowały skutecznych działań, by usunąć bariery w zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, czego wynikiem jest niski poziom średniego wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, który na koniec czerwca 2018 roku wyniósł tylko 3,05% i był o połowę niższy, niż wartość 6%, określona w art. 21 ust. 2 ustawy o rehabilitacji zwalniająca pracodawcę z obowiązku wnoszenia opłat sankcyjnych. Na osiągany przez jednostki objęte kontrolą poziom zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami istotny wpływ miały zarówno bariery występujące u pracodawców, jak i po stronie samych niepełnosprawnych. W państwowych osobach prawnych brak zasad i transparentności naborów nie zapewniał osobom niepełnosprawnym równych szans uzyskania zatrudnienia. Kontrolowani pracodawcy w zdecydowanej większości 77,2% nie podejmowali z własnej inicjatywy dodatkowych działań mających na celu zwiększenie zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Nie nawiązywali współpracy z organizacjami pozarządowymi działającymi w środowiskach osób z niepełnosprawnościami i z uczelniami wyższymi w celu upowszechnienia wiedzy o możliwości zatrudnienia, odbycia praktyk w jednostkach administracji publicznej bądź państwowych osób prawnych. Ponadto w 46% jednostek wystąpiły przypadki nieprzestrzegania praw pracowników z niepełnosprawnościami, tj. norm czasu pracy, czy też prawa do dodatkowego urlopu wypoczynkowego.

Spośród 79 skontrolowanych obiektów, 58 (73,4%) nie zostało dostosowanych do korzystania przez osoby niepełnosprawne, w szczególności poruszające się na wózkach inwalidzkich. W tych obiektach występują bariery architektoniczne ograniczające lub wręcz uniemożliwiające korzystanie z nich przez niepełnosprawnych. W efekcie, w zdecydowanej większości skontrolowanych jednostek 94,3%, zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami pozostawało nadal na poziomie niższym niż wymagane dla zwolnienia z wpłat na PFRON.

Niezbędne jest podjęcie inicjatywy przez rząd celem stworzenia płaszczyzny współdziałania pracodawców ze sfery administracji publicznej i państwowych osób prawnych z organizacjami reprezentującymi osoby niepełnosprawne, na rzecz wspierania aktywności zawodowej tych osób, w tym przede wszystkim upowszechnienia informacji o wolnych stanowiskach pracy i ich dostępności dla osób niepełnosprawnych.

Sprawą honoru rządzących winno być wyeliminowanie w budynkach użytkowanych przez jednostki administracji rządowej i samorządowej oraz państwowe osoby prawne barier architektonicznych dla osób niepełnosprawnych! Nie może być naszej zgody, aby klasa polityczna bagatelizowała problemy osób niepełnosprawnych! Państwo nie może być bezduszne w stosunku do swych obywateli, zatem jeżeli pragniemy budować prawdziwą wspólnotę, to naszym obowiązkiem jest poszanowanie godności drugiego człowieka!