Wypijmy !

Sam nie wiem dlaczego, mając tyle destylarni tuż pod bokiem, mnie akurat ciągnie do destylarni Glengoyne, na północ od Glasgow.

Przemierzyłem wiele tzw. whisky trail, nie pominąłem nawet królewskiej destylarni w Balmoral, byłem u Jamesona w Dublinie ( whiskey ) dotarłem do destylarni w Inverness. Smakowałem tego trunku - bez którego chmury wydają się bardziej ołowiane, a Słońce blade niczym anemiczna dziewczyna - w towarzystwie potwora z Loch Ness i nic.

Piłem whisky tuż za rzeką Sark, w Gretna Green, na granicy Anglii i Szkocji. Wyrobów z Gretna Green nie polecam, przy mistrzu gorzelanym z Gretna, nasi mistrzowie z Podlasia, czy Gór Świętokrzyskich, to prawdziwi mistrzowie. Piłem, smakowałem, po podniebieniu językiem rozcierałem i nic.

Loch Ness

Żadnej metafizyki, a w Glengoyne jakoś inaczej, smaczniej, mniej piekąco, cieplej i wewnątrz to rozlewanie się ciepła bardziej powolne, idące z góry na dół, aż do pięt, a jeśli buty nowe i piją, to i w obcasy idzie. Ma to być może związek z pewnym mitem i sporem wśród ochlapusów, których w dalszej części tej notki, nazywać będziemy koneserami. Otóż spór idzie o to, gdzie pędzą lepszą whisky.

Whiskey zajmować się nie będziemy w niniejszej pracy, bo mnie kukurydza kojarzy się bardziej z Chruszczowem niż z Burbonami. Otóż jest to spór graniczny, odwieczny spór, ktorych pełno w literaturze, czy w kinie. Gdzie pędzą lepszą whisky ? w Highlands, czy Lowlands. Po tym jak chrześcijańscy misjonarze nauczyli, najpierw Irlandczyków, potem Szkotów pędzić whisky świat poweselał, choć kobiety uważają inaczej. Whisky to zniekształcone, gaelickie słowo powstałe według tej samej reguły językowej co nasza okowita. Woda życia. I rzeczywiście długi czas uważano, że whisky leczy pewne dolegliwości, potem uznano - wraz z równoległym rozwojem farmacji - że leczy tylko dolegliwości duszy. Whisky, czy whiskey ? Highlands, czy Lowlands ? Bez destylarni w Glengoyne tego sporu rozwiązać się nie da. Amerykańską i irlandzką " whiskey " zawdzięczamy angielskiemu wynalazcy kolumny destylacyjnej, Eneaszowi Coffeyowi, który przy okazji był naczelnym poborcą akcyzy w Irlandii. Nieprzejednany wróg bimbrowników, handlową nazwę whiskey wprowadził dla odróżnienia gorszej, pędzonej w prymitywnych warunkach szkockiej whisky. A gdzie najlepiej pędzić nielegalną whisky, czy nasz rodzimy bimber ? Oczywiście w kniejach Podlasia, na słabo dostępnych obszarach ziemi świętokrzyskiej i ma się rozumieć w szkockich niedostępnych górach. Zanim urzędnik akcyzowy wraz z policją dotrze do dymiącej chatki, to żona ubogiego Szkota już w miasteczku sprzedaje z bukłaków wyśmienite wyroby męża. I ta ciuciubabka trwała przez pokolenia i poprzez całą niemal historię tej smutnej z pozoru ziemi, gdzie chmury nisko, choć trawa ma niespotykanie soczysty kolor. Radzono sobie z problemem rozmaicie. Głównie poprzez regulacje podatkowe. W Lowlands obowiązywały niższe taryfy mające zachęcić bimbrowników do przenoszenia aparatury poniżej linii Edynburg - Glasgow. Ale czy ktoś jest głupi ? niezapłacona akcyza to i tak większa korzyść, niż niewielka kwota, ale jednak zapłacona. Nawet jeśli ryzykuje się gardłem. Bo w końcu do czego jest whisky jak nie do gardła.

Na zajęciach

Kończąc tą rozlewającą się notkę ( o whisky ja mogę dłużej, nawet bez końca ) zdradzę dlaczego Glengoyne. Bo tu nie mamy dylematu, która whisky lepsza, Highlands ? Lowlands ? Destylarnia w Glengoyne leży idealnie na granicy Highlands i Lowlands. Alembiki i wypęd z tej cudnej " łabędziej szyi " odbywa się w Higlands, po czym wypełnione beczki ( równolegle działa również whiskociąg ) transportuje się za drogę, do Lowlands, gdzie przekształcają się w bursztynowo - złotą " Highlandzką single malt", żadną tam blendowaną szkocką whisky.

Slàinte mhath ! !