Niemieckie hełmy dla Litwy

Przechadzając się po kowieńskiej, historycznej rezydencji prezydentów Litwy doszedłem do wniosku, że Republika Weimarska, była państwem bardziej poważnym, dotrzymującym zawartych umów w sposób bardziej solidny niż obecne sfederalizowane Niemcy. Zamówiła nowopowstała armia litewska niemieckie hełmy typu M18 i takie hełmy otrzymała w czasie odpowiednim oraz w ilości zamówionej. I już mogła się ładnie i bojowo wyżej wymieniona armia prezentować.

Międzywojenna armia litewska

A dziś ? dziś przy niepomiernie lepszych możliwościach produkcyjnych i logistycznych armia ukraińska nie mogła się doczekać zamówionych hełmów niemieckich. I gdyby nie inicjatywa jakiegoś fryzjera z Drezna, czy Lipska i prywatnie wynajęty autobus to hełmy do dziś nie dojechałyby do Kijowa. Takie to dzisiejsze państwo niemieckie jest bezradne, nie posiadające żadnych możliwości logistycznych, ani mocy realizowania zawartych umów. Takie mnie naszły przemyślenia po przejrzeniu dziesiątek archiwalnych zdjęć.

Na kowieńskim targowisku

Przedwojenne Kowno

Skąd " Żalgiris Kowno " najmocniejsza drużyna koszykówki na Litwie. Tradycja zobowiązuje. Pierwsza na Litwie duża, o zasięgu europejskim, sportowa impreza. Maj 1938, III Mistrzostwa Europy w koszykówce. Mistrzostwa zorganizowano w wybudowanej w rekordowym czasie ( 6 miesięcy ) pierwszej hali sportowej Kowna.

Historyczna siedziba prezydentów międzywojennej Litwy to miejsce więcej niż skromne. Dawny pałacyk pofabrykancki przy ulicy Wileńskiej 33, który w swojej blisko 170 - letniej historii zdążył być wszystkim. Wybudowany przez miejscowego fabrykanta, zostanie wydzierżawiony na rezydencję gubernatora kowieńskiego. W czasie I wojny światowej i zajęciu Kowna przez Niemców, w pałacyku instaluje się niemiecki sztab i z przerwami przebywa w pałacu cesarz Wilhelm II, wizytujący front wschodni. Po powstaniu niepodległej Litwy, jako jeden z niewielu budynków reprezentacyjnych w Kownie, zostaje przeznaczony na prezydencką rezydencję. Ten stan rzeczy utrzyma się do czerwca 1940 roku, czyli do zajęcia Litwy przez wojska sowieckie. W pałacu odbyło się ostatnie posiedzenie rządu niepodległej Litwy, na którym zdecydowano o niestawianiu oporu Sowietom i po którym prezydent Antanas Smetona udał się na emigrację. Litwa stała się częścią wielkiej rodziny narodów radzieckich. Zatem pałac zostaje zwrócony prawowitym właścicielom, przyszłości narodu radzieckiego, czyli Pionierom. Potem będzie siedzibą związku nauczycieli, biblioteką, a po dużej przebudowie nawet kinem. Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości w pałacu utworzono filię Muzeum Wojska im. Witolda Wielkiego. Po gruntownej restauracji i przywróceniu pierwotnego wyglądu w 2005 roku pałac przekazano Muzeum Sztuki im. Mikołaja Konstantyna Čiurlionisa, pochodzącego z Druskiennik, najwybitniejszego litewskiego kompozytora i malarza. W części pomieszczeń odtworzono gabinet prezydentów Litwy i pomieszczenia recepcyjne. W przypałacowym parku, w bezpiecznej odległości od siebie ustawiono trzy pomniki prezydentów niepodległej Litwy. W bezpiecznej odległości, bowiem panowie nie przepadali za sobą, a nawet się na siebie " zamachiwali " w pamiętnym roku 1926. A jeden z prezydentów był nawet uważany za dyktatora i faszystę. No cóż, z takimi hełmami ?