Polski rząd składa się z 22 osób: premier, trzech wicepremierów i grono ministrów poszczególnych resortów lub wydzielonych do określonych zadań. Tego typu ciało jest nadzwyczaj duże i łączy w sobie także rywalizację na poziomie czysto politycznej ambicji i grup stanowiących frakcje w samej partii rządzącej. Szczególnie ostatnia kwestia nie jest błaha dla samego Jarosława Kaczyńskiego, który jest jakby ogniwem spajającym całość. Obecność posłów Polski Razem Jarosława Gowina oraz Solidarnej Polski Zbigniewa Ziobry wystawia fakt większości sejmowej PiS na ryzyko jej utraty w razie nasilenia walk wewnątrzpartyjnych. Nie jest to w takim razie zdyscyplinowany układ w pełni podporządkowany Jarosławowi Kaczyńskiemu, już kilka razy pewną niesubordynację pokazywał sam Jarosław Gowin.
Na całość nakłada się działalność poszczególnych ministrów, którzy łączą status najważniejszego urzędnika w państwie z grami partyjnymi za kulisami. Przykładem może być rywalizacja w regionach poszczególnych posłów lub ich grup stojących po stronie konkretnego ministra, zwalczających inne osoby z okręgu w celu utrzymania kontroli. Rodzi to różnorodne naciski i kontrowersje w zakresie obsady różnorodnych stanowisk administracyjnych i w spółkach skarbu państwa. Konsekwencją tego może być niezadowolenia różnych osób, które nie otrzymają nic w zamian za działalność polityczną, gdyż jest to typowym działaniem dla polskiej polityki, że polityka sama w sobie w Polsce wciąż żyje w ramach swoistej relacji patron/klient. Nie jest to złe, jeśli wpływa to na wyłanianie do działalności publicznej ludzi zdolnych, mogących odegrać rolę twórczą. Problem polega jednak na tym, że fachowość i wiedza często zagraża partyjnym buldożerom, na poziomie politycznym bardzo skutecznym, ale ich styl myślenia politycznego zasadza się na mocnym wpisaniu w logikę kolejnych kadencji, aby znaleźć się w następnej elekcji wyborczej na wysokim miejscu na liście, a w razie przegranej przy zwycięstwie partii, mimo tego otrzymać lukratywną posadę. Taki mechanizm blokuje w partiach odnawianie swoich kadr w oparciu o nowe. Doskonałym tego przykładem jest Platforma Obywatelska, która oderwała się od rzeczywistości i działała głównie na swoja korzyść, a nie państwa.
Na chwilę obecną kontrola PiS nad dołami partyjnym jest bardzo mocna, ale czas zrobi swoje i różnego rodzaju animozje będą narastać. Szczególnie, że swego rodzaju grę toczą poszczególni ministrowie, a przy tak dużym składzie osobowym polskiego rządu, rola premier w jego kontrolowaniu jest bardzo trudna. Premier i Jarosław Kaczyński są bardzo mocno zajęci aktualną walką polityczną, która może im przesłonić konieczność dokonania rekonstrukcji. Na chwilę obecną wydaje się pilne przeprowadzenie zmian w tych resortach, które poniosły największą klęską pod względem politycznym a nie tylko marketingowym. Czy będzie to minister Antonii Macierewicz? Wątpliwe, jego pozycja jest zbyt silna. Witold Waszczykowski? Czy rząd przyzna się do ostatnich porażek i wymieni szefa MSZ?
Paradoks polega na tym, że skuteczność polityczna w dziedzinie gospodarczej i socjalnej polskiego rządu może zostać szybko przesłonięta porażkami wizerunkowymi, a także politycznym atakowaniem Donalda Tuska. Szef Rady Europejskiej ignorowany straci znacznie szybciej, niż w sytuacji sztucznego pompowania konfliktu wokół jego osoby, który zamiast mu zaszkodzić, wzmacnia jego pozycję w przyszłej rozgrywce o prezydenturę.
Rekonstrukcja polskiego rządu nie jest działaniem prostym, ale po uspokojeniu sytuacji i wygaśnięciu różnych spornych kwestii, zanim pojawią się kolejne problemy, wymiana jednego lub dwóch ministrów mogłaby spacyfikować zbyt dużą niezależność poszczególnych szefów resortów. Rząd jest od rządzenia, a nie głupawych ambicji ludzi nie rozumiejących racji stanu, a więc w pierwszej kolejności dbałości o państwo a nie siebie.
Doktor nauk humanistycznych w dyscyplinie historia oraz politolog. Zajmuje się badaniem okresu od 1945 do 1989 r. Interesuje się również bezpieczeństwem narodowym, strategią i teoriami stosunków międzynarodowych. Zawodowo zajmuje się archiwistyką.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
