samorząd w polityce PiS

 Obyło się bez katastrofy. Polityka regionalna i co za tym idzie, także ta krajowa,  o włos wyminęła się z kosztownym  karambolem politycznym. Mam na myśli kryzys w sejmiku małopolskim. 

W jego trakcie przychodziły na myśl pytania z wiersza  Norwida, - "Czy to co Twoje będzie zatracone Czy popiół tylko zostanie i zamęt Co idzie w przepaść z burzą..." -

William Shakespeare powiada;

- "Bywa, że cnota pozorna jest grzechem,

A pozór grzechu ma zamiar cnotliwy

I choć czyn grzeszny, lecz koniec szczęśliwy."

Nie trzeba więc rozpisywać  ponownych wyborów do sejmiku małopolskiego. Wierny lud pisowski (do którego siebie też zaliczam) przygladał się z wielkim zdziwieniem tym chocholim tańcom  jakie się odbywały przy wyborach marszałka. Myślę, że i teraz po szczęśliwym zakończeniu tego gorszącego spektaklu   będziemy patrzyli wnikliwie na sejmik małopolski. 

Polityka PiSu wobec samorządów i w ogóle polityka regionalna ma bardzo złe recenzje u ludzi zajmujących się samorządami . Jest przede wszystkim  krytycznie oceniana przez ekspertów i elity polityczne zarządzające polskimi samorządami. I to z wszystkich 3 poziomów  polskiego samorządu.

Czy "kryzys małopolski" jest tą iskrą która uwolni energię polskiej prowincji? Przede wszystkim od dławiącej samorządy centralizacji decyzyjnej. Z tym mieliśmy do czynienia w Małopolsce.