Obserwując zamieszanie wokół Marszu postanowiłem sam znaleźć sposób aby uczcić gigantyczny wysiłek pradziadów naszych, którzy przechowali polskość przez okres zaborów, wykorzystali odpowiedni moment na przywrócenie jej oficjalnego bytu, a potem walczyli o jego utrzymanie. Chciałem także uczcić rozsianych po cały globie, jak i tu nad Wisłą żyjących wszystkich Tych, którzy do dziś jako lechickie plemię trwają twardo i chcą trwać. „Wypaliłem” więc swoją małą, skromną cegiełkę.
Drodzy Rodacy, jeśli zmęczeni zamieszaniem wokół Marszu, czy też osobistym zaangażowaniem w upamiętnienie tej rocznicy, zapotrzebujecie odpocząć po trudach, to zapraszam… do lektury, jej wysłuchania. Pomysł mój nie jest oryginalny ani nowy. Czytają zawodowi lektorzy, czytają celebryci, rodzice dzieciom. Książka mówiona to w ogóle tylko kontynuacja odwiecznej tradycji wieczornych opowieści, które szczególnie w jesienne czy zimowe wieczory snuli już nasi prapradziadowie. Tej tradycji również chcę w ten sposób złożyć hołd i właśnie poprzez nią uczcić te Święta Niepodległej Rzeczpospolitej.
… i najważniejsze - zachęcam do właśnie takich oddolnych, nawet jednostkowych działań, które w swej wielości i różnorodności mogą zsumowane dać wspaniały odpór naszym „miłośnikom”, a także pokazać przy okazji całemu światu, że się nie dajemy, potrafimy godnie świętować oraz czcić gigantyczny wysiłek naszych pradziadów. Może jest to dobry pomysł i nie kolidujący z żadnymi innymi formami upamiętnienia?
Mamy na to czas, gdyż praca nad projektem „Wolna Polska” ani nie rozpoczęła się 11 listopada 1918 roku, ani tego dnia nie zakończyła. Tych dni ważnych dla idei wywalczenia na nowo swojego państwa wiek temu było bez liku, jeszcze i w 1919, 1920 roku. Po ilości notek i dyskusji na Salonie wnoszę, iż jest zapał i chęć działania.
Czołem!
Inne tematy w dziale Polityka
