Żydzi nie mogą tak po prostu "wrócić do domu"...

Żydzi nie mogą — tak po prostu — "wrócić do domu"...

Poniżej opublikowane jest tłumaczenie artykułu Richarda Cohena "The Jews couldn't just 'go home': A history lesson for Helen Thomas"  oraz list do autora tego paszkwilu  przedstawiający część kłamstw zawartych w jego artykule...
 

Oto jeszcze jedna lekcja historii!
Tym razem dała nam ją Helen Thomas, wieloletnia reporterka Białego Domu, która wczoraj oglosiła, że przechodzi na emeryturę. Ta pochodząca z Libanu, prawie 90-letnia dziennikarka, nigdy nie kryła się ze swoimi anyizraelskimi poglądami, z którymi ja się osobiście nie zgadzam. Pokazała publicznie, jak niewiele wie o całej sytuacji. Kiedy ją zapytano, czy ma jakiś komentarz w sprawie Izraela — Thomas odpowiedziała: “Powiedzcie im, aby wynieśli się z Palestyny. Wracajcie do domu, do Polski, Niemiec, Ameryki, dokądkolwiek.”
 
Nie wiem jak to było “gdziekolwiek”, ale po II wojnie światowej wielu Żydow próbowało “wrócic do domu” do Polski.  Skończyło sie to zamordowaniem 1500 Żydow, nie przez nazistów,  ale przez Polaków,  którzy kierowali sie nienawiścią etniczną lub obawą, że utracą swoje (skradzione) domy.*
 
Ten mini-Holocaust, który nastąpił po Holocauscie,  jest mało znany, ale odegrał istotną role w utworzeniu państwa Izrael.  Prezydent Harry Truman popierał emigrację Żydów, którzy znaleźli się w obozach przesiedleńcow (DP) [dipidi w Niemczech — przyp. andy], z Europy do Palestyny oraz utworzenie dla nich nowego państwa. Trzeba było coś zrobić dla Żydow europejskich, których ciągle zabijano.
 
W polskim mieście Kielce, 4 lipca 1946 r., ponad rok od zakończenia wojny w Europie, plotka o dokonaniu rytualnego mordu sprowokowała pogrom, w którym zabito 42 Żydów.  Wszyscy byli ocalałymi z Holocaustu. Kielecki mord nie był jedynym przypadkiem, z powodu którego Żydzi nie mogli “wrócic do domu.”  Kiedy odwiedziłem to miasto, gdzie urodziłą się moja matka, opowiedziano  mi, że został tutaj zabity Żyd, kiedy wrócił z obozu w Auschwitz, aby odzyskać swoj zakład. W większości krajów wschodnioeuropejskich Żydzi bali się o swoje życie.
 
Z tego powodu, ci którzy powracali do domów, wkrótce zjawiali się ponownie w obozach przesiedleńczych na terenie Niemiec, gdzie (o ironio!) czuli się bezpieczni. Niektóre z tych obozów znajdowały się pod dowództwem gen. George'a Pattona, który na ekranie odgrywał rolę wielkiego człowieka, ale w życiu był zadowolonym z siebie bigotem. W swoim pamiętniku ujawnił co myslał naprawdę o Żydach:  “Ktoś może myśleć o przesiedleńcach jako o istotach ludzkich, ale w rzeczywistosci Żydzi są poniżej poziomu zwierząt.”
 
Wedlug jego opinii, “Żydow trzeba było trzymać pod uzbrojoną strażą, ponieważ rozleźliby się po kraju jak szarańcza. Niektórych z nich należało schwytać i rozstrzelać, ponieważ grabili i mordowali niewinnych Niemców.”  Wszystko to opisali Allis i Ronald Radosh w swojej książce A Safe Haven.
 
Dla ocalałych Żydów ze wschodniej Europy nie było powrotu do domu.  Europa była do nich wrogo ustosunkowana. Również Stany Zjednoczone dla większosci przesiedleńców były niedostępne. Ameryka nastawiona była antykomunistycznie i antymigracyjnie i przestrzegała ściśle ustalonych kwot [imigracyjnych — przyp. *andy].  Większość Żydów przetrzymywanych w obozach dla dipisów [DP — przyp. andy] zdecydowała się na wyjazd do Palestyny.
 
Radosh cytują Brandę Kalk, polską Żydówkę, której męża Niemcy zabili w 1942 roku. Razem z pozostałą rodziną uciekła ona do Rosji, gdzie przebywała do końca wojny. Następnie powrócili do Polski, gdzie zamordowano pozostałych członków jej rodziny w czasie pogromu.
 
“Muszę jechać do Palestyny”, powiedziała do członków komisji ONZ, która ją przesłuchiwała. “Wiem jakie tam panują warunki, ale gdzie na świecie jest dobrze dla Żyda? Ostatecznie,  w Palestynie Żydzi walczą razem o swoje życie i o swoj kraj.”
 
Zrozumiale, ze High School [szkoła średnia — przyp. andy]  imienia Walta Whitmana w Bethesda (Md.) odwolała spotkanie z Helen Thomas, ale może lepiej by było, gdyby powiedziała ona absolwentom tej szkoły — czego się nauczyła w ostatnim czasie. Nie wierzę, żeby nagle zaczeła popierać Izrael, ale może zrozumiałaby, dlaczego tak wielu innych to robi.
 
 Richard Cohen "The Jews couldn't just 'go home': A history lesson for Helen Thomas",
cohen@washpost.com

opublikowane przez NY Daily News, June 8, 2010
 
(Z angielskiego tłumaczyl Stan Sas)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

List do red. Richarda Cohena
 
Szanowny Panie Redaktorze
 
Amerykanie polskiego pochodzenia nie powinni oczekiwać od takiego mistrza propagandy jak Pan, że będzie Pan starał się być bardziej obiektywny. Tym niemniej, dziwią nas Pańskie oskarżenia o pogromach Żydow na terenie Polski po II wojnie światowej, żywcem wzięte z propagandy komunistycznej.  Szczególnie kiedy padają one z ust obywatela kraju, który zdradził swojego bliskiego sprzymierzeńca.  Prezydent USA Roosevelt i premier Wielkiej Brytanii Churchill sprzedali Polskę Stalinowi w Jałcie, ignorując fakt, że Polska poniosła olbrzymie straty pod okupacją nazistowską i sowiecką — a polscy żołnierze walczyli z Wehrmachtem na obydwu frontach europejskich.  Komuniści narzucili Polsce krwawy reżim i wymordowali setki tysięcy polskich patriotów, którzy nie akceptowali sowieckiej okupacji.
 
Niestety, tysiące polskich Żydów-komunistów wzięło udział we wprowadzaniu tego reżimu.  Dlatego nie powinien się Pan dziwić, że w czasie tych krwawych zmagań po II wojnie światowej ginęli również Żydzi, ale nie zostali oni zabici dlatego, ze byli Żydami.  Pogrom kielecki był typową prowokacją komunistycznej bezpieki, przygotowaną z myślą o pokazaniu państwom zachodnim tego, że komuniści mają rację karząc surowo polskich antysemitów. Dokumenty komunistycznej bezpieki dotyczące “pogromu kieleckiego” — nigdy nie były w całosci udostępnione społeczenstwu polskiemu... Ks. biskup kielecki Kaczmarek, który przekazał pewne informacje ambasadorowi Stanów Zjednoczomych Arturowi Bliss-Lane — był aresztowany i ciężko pobity przez czerwonych siepaczy.**
 
Jeżeli chodzi o drugi pogrom Żydów w Jedwabnem, opisany przez  Jana Tomasza Grossa w ksiażce Fear: Anti-Semitism in Poland after Auschwitz, to zdarzył się on tuż po wkroczeniu wojsk niemieckich w 1941 roku na terytoria polskie okupowane przez armie sowiecka.***

Czy musimy Panu przypominać o setkach tysięcy Polaków aresztowanych, mordowanych i wywożonych do gułagu?  Niestety wielu Żydow wzięło aktywny udział w prześladowaniu Polaków na polskich ziemiach, zajętych przez armię czerwoną. Naziści wykorzystali to później  w organizowaniu przez Einsatzgruppen pogromów na terenach opanowanych przez armię niemiecką.

Kiedy kilkanaście lat temu ekshumacja w Jedwabnem nie potwierdziła żydowskich oskarżeń, że pogrom był zaaranżowany przez polską ludność miasteczka, organizacje żydowskie zażądały zatrzymania tej ekshumacji. **** Ówczesny minister sprawiedliwości Lech Kaczyński zarządził zaprzestanie ekshumacji w Jedwabnem.*****

 
Zarząd
POLSKIEGO PATRIOTYCZNEGO KLUBU DYSKUSYJNEGO
W Nowym Jorku
patriaclub@gmail.com

www.wicipolskie.org

_______________

* Podana tutaj liczba 1500 Żydow — jest cytowana za zakłamaną książką Grossa. Jako "zamordowanych"  Żydow Gross uwzględniał nawet i tych Żydów, którzy polegli w walce z polskim podziemiem jako funkcjonariusze UB. A więc  także i tych o których twierdzi w książce "Fear...", że jako komuniści — nie byli oni Żydami... Tak samo jak uwględnił także i ofiary... wypadków drogowych. Pisał o tym  Jan Marek  Chodakiewicz  w książce "Po Zagładzie. Stosunki polsko - żydowskie 1944 - 1947", s. 49. Zob.: http://www.scribd.com/doc/28765161/Chodakiewicz-Marek-Jan-Po-Zagładzie-Stosunki-polsko-żydowskie-1944-1947

** Zob.: Prof. Iwo Cyprian Pogonowski "The Truth about Kielce", http://www.poloniatoday.com/kielce5.htm

*** Zob.: James R. Thompson "Book Review: Fear - Anti-Semitism in Poland After Auschwitz", http://catholicinsight.com/online/reviews/books/article_750.shtml

**** Ekshumacja ta przyczyniła się jednak do tego, by określić liczbę ofiar w Jedwabnych jako znacznie mniejszą niż to podawał antypolski propagandzista Gross.

***** Zob.: Prof. Jerzy Robert Nowak "Prawda o Kielcach 1946 r. cz. VI",http://www.naszawitryna.pl/jedwabne_776.html