Czerwona baronessa Unii — Catherine Ashton of Upholland

Catherine Ashton jest kolejnym czerwonym komisarzem komunistów w UE, tym razem do spraw zagranicznych oraz — jak na ironię — bezpieczeństwa. W młodości Ashton była administratorem, a później skarbnikiem oraz jednym z kilku przewodniczących organizacji zwanej: “Kampania na rzecz Rozbrojenia Nuklearnego”[i]* (CND). Teraz już powszechnie wiadomo, że w latach 80. organizacje tego typu były głęboko infiltrowane oraz współfinansowane przez sowieckie KGB.

Organizacje tego typu na Zachodzie żądały od państw zachodnich jednostronnego rozbrojenia nuklearnego. Gdyż w przypadku jednostronnego rozbrojenia — jak kłamliwie twierdzili komuniści kierujący tymi organizacjami — komuniści sowieccy także się rozbroją. A sowieccy komuniści przez ten cały czas produkowali dziesiątki tysięcy czołgów mających być użyte w czasie planowanego przez Kreml militarnego ataku na Europę Zachodnią, w tym także ataki bronią atomową, m.in. głowicami atomowymi nielegalnie przechowywanymi na terytorium PRL.

Komunistyczne sympatie Ashton

Catherine Ashton jako skarbnik Kampanii na rzecz Rozbrojenia Nuklearnego, zdecydowanie odrzucała wówczas te oskarżenia, ale do dziś źródła finansowania grupy pozostają nieznane. CND była uważana za „wywrotową” i stanowiącą zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa. Wielu członków CND, z przewodniczącym Johnem Coksem na czele, należało do Partii Komunistycznej Wielkiej Brytanii. O sympatie komunistyczne służby WB podejrzewały również Catherine Ashton, która działała w organizacji w latach 70. i 80. Jak pisze "Daily Mail", MI5 założyła jej teczkę i poddała ją inwigilacji – czytamy w "Rzeczpospolitej".[ii]

Inwigilacja  Ashton wynikała m.in. z tego, że jako skarbnik musiała mieć dostęp do danych o nielegalnym finansowaniu CND. Ashton była także autorem tekstów publikowanych w istniejącym do 1991 roku teoretycznym czasopiśmie „Marxism Today” wydawanym przez Komunistyczną Partię Wielkiej Brytanii — także istniejącą tylko  do 1991 roku. A więc partia komunistyczna w WB przestała istnieć, gdy tylko sowieckie fundusze przestały ją wspierać.

Czy lady Ashton przyjmowała jakiekolwiek pieniądze z Moskwy?

W związku z tą pacyfistyczną oraz komunistyczną przeszłością  baronessy  Ashton — lider Partii Niepodległości UK i członek parlamentu europejskiego Nigel Farage[iii], zwrócił się do Jose Manuela Baroso z prośbą o zbadanie, czy lady Ashton przyjmowała jakiekolwiek pieniądze z Moskwy. W czasie spotkania UE określił on zresztą nowo wybranych funkcjonariuszy UE Hermana Van Rompuy’a oraz Catherine Ashton jako "pigmejów" ("pygmies"), czyli osoby bardzo  niewiele znaczące...

Farage dodał, iż Ashton była skarbnikiem CND w okresie, kiedy organizacja ta przyjęła dotacje w znacznej wysokości — odmawiając podania ich źródeł. I zapytał, czy baroness Ashley zaprzeczy, iż przyjęła ona pieniądze od organizacji sprzeciwiającej się demokracji w stylu państw zachodnich? Powiedział on także, iż nie jesteśmy w rzeczywistości szczęśliwi, że politykę bezpieczeństwa UE nadzorować będzie aktywistka z organizacji typu CND. Dodając, że jego zdaniem, nie jest ona właściwą osobą do wykonywania tej pracy...

Organizacje typu CND były spenetrowane przez sowieckich agentów

Sowiecka KGB w czasie zimnej wojny ładowała olbrzymie pieniądze w pacyfistyczne organizacje działające w krajach na Zachodzie. Nie inaczej było w Wielkiej Brytanii – powiedział „Rzeczpospolitej”[iv] Wiktor Suworow, były sowiecki szpieg, który uciekł na Zachód i na którym do dziś ciąży wydany przez bolszewików wyrok śmierci. Według niego takie organizacje jak CND były głęboko spenetrowane przez sowieckich agentów.

Wniosek Nigela Farage wynika także i z opinii przedstawionych przez Władimira Bukowskiego, byłego sowieckiego dysydenta, który uznał że finansowanie CND przez KGB jest bardzo prawdopodobne.