Sztandar Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej do Trybunału Konstytucyjnego wprowadzić!

Dedykowane panom Jarosławowi Kaczyńskiemu i Stanisławowi Piotrowiczowi

Skąd ten tytuł notki?

Otóż, zacytuję Państwu teraz fragment, jak się okazuje wizjonerskiego przemówienia  Mieczysława Rakowskiego wygłoszonego przed wyprowadzeniem sztandaru Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej na ostatnim XI Zjeździe PZPR, odbytym w nocy z 28 na 29 stycznia 1990 w Sali Kongresowej Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie:

(..) Przyjęliśmy uchwałę o zakończeniu Partii, która, moim zdaniem, niezależnie od tego wszystkiego, co było powiedziane o niej, co ja wczoraj powiedziałem, odegrała wielką historyczną rolę, czy się to komuś podoba czy nie w życiu narodu polskiego, co więcej wrosła w jego świadomość.

I dziś kończąc, żegnając się z nią, wcale nie uważam, że kładziemy ją do trumny, tylko zamykamy pewien rozdział w historii, pogmatwanego wprawdzie, ale także bogatego w twórcze osiągnięcia polskiego rewolucyjnego ruchu robotniczego.

Wiele złego powiedziano o tej Partii, ale ja sądzę, że godność i uczciwość ludzka powinna nas chronić od wydawania o niej sądów tylko negatywnych albo też wydawania sądów potępieńczych. Poczekajmy jeszcze, co powie historia o tej Partii.

Jest tu wielu historyków na sali i dobrze wiedzą jak zawiłe są losy rewolucji, jak każda z nich obfituje w dramaty. I sądzę, że być może, że gdzieś 30, 40 lat po rewolucji francuskiej, grono Jakobinów, też dochodziło do wniosku, że nie udało się to, co zamierzali. No a dzisiaj chyba nikt nie wydaje jednoznacznych potępieńczych sądów o Jakobinach.

Ja apeluję po prostu, o to by, nie znęcać się nad PZPR, bo jest to znęcanie się także często nad swoim życiem. Ja chciałbym, mówiłem raczej na różnych spotkaniach, że powstała taka przedziwna sytuacja, że sami siebie nie lubimy. Nie lubimy tej Partii, już tej byłej Partii. Otóż chciałoby się chodzić jednak z podniesioną głową.

Ogłaszam zakończenie obrad XI Zjazdu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Proszę o powstanie Towarzyszy, Towarzyszek i Towarzyszy. Sztandar Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej – wyprowadzić (...)

Tak! Tak! Na rozkaz prezesa Jarosława Kaczyńskiego sztandar PZPR został do dzisiejszego Trybunału Konstytucyjnego wniesiony z powrotem na barkach pezetpeerowskiego watażki Piotrowicza, przy akceptacji prezydenta Dudy, który ten wyrok na polskim narodzie zalegalizował.

Jakieś pytania?

Krzysztof Pasierbiewicz (emerytowany nauczyciel akademicki oraz niezależny bloger oddany prawdzie i sprawom ważnym dla polskiego państwa)

Post Scriptum

Na 50 komentarzy dodano tylko trzy merytoryczne. Reszta to bardziej lub mniej nienawistne i ordynarne wycieczki pod adresem autora, co jest niezaprzeczalnym świadectwem, że notka w samo sedno utrafiła, a pisowscy ortodoksi nie posiadają żadnych racjonalnych kontrargumentów. Słowem dyktatura proletariatu znowu powróciła, tym razem pod przewodnictwem partii o pokrętnej nazwie "Prawo i Sprawiedliwość".

A tu oryginalna wersja dźwiękowa rzeczonego fragmentu przemówienia Mieczysława Rakowskiego - https://www.youtube.com/watch?v=-k7SScccnzQ