Komentarze do notki: Claymore … duży i mały

@AutorWie Pan, w filmie Edward III, heros Anglii okazuje sie synem Walleca...
Z drugiej strony w XIV w. walczono mieczami dwuręcznymi, więc i Wallece mógł go używać, choc inaczej sie nazywał.
Z innej beczki- w systemie walk w Średniowieczu wielką rolę odgrywała tarcza, to była podstawowa róznica wobec następnych wieków, bo np. kolczugę używano jeszcze w XVII w. Oczywiście przy dwuręcznym mieczu trudno było ją stosować ( no chyba, że było się Achillesem w wykonaniu Brada Pitta:-)) Ciekawy jestem Pana opinii, bo w dotychczasowych tekstach nie zauważyłem nic o stosowaniu tarczy( może przegapiłem)

@MAREK.WTechniki walki mieczem dwuręcznym, przynajmniej te traktatowe, raczej na użycie z nim tarczy nie wskazują. Oczywiście można kombinować, wieszać sobie tarczę na plecach... U sir W. Hope również opcji tarcza / puklerz nie ma (chyba, że przeoczyłem, ale tu można sprawdzić dokładniej http://www.sirwilliamhope.org/Library/Hope/ScotsFencingMaster/).

@AutorFajne notki, dopiero Pana tu znalazłem. Z tych filmowych "perełek" Rob Roya chyba warto byłoby wspomnieć.

@MAREK.WOczywiście przy dwuręcznym nie stosowano tarczy, a siła fizyczna nie ma tu żadnego znaczenia (nawet taka jak u Achillesa:) Teoretycznie mieczem o wadze 2-3 kg można wymachiwać jedną ręką, jednak techniki staja sie powolne i dość niezdarne, zaś z halbschwert (czyli pólmiecza) trzeba zrezygnować.
Sztuka walki zweihanderem po prostu wymagała użycia obu rąk.
Wojownicy go używający (lancknechci) może nie nosili tarcz, ale mieli (a przynajmniej powinni mieć podczas bitwy) solidne zbroje.

O tarczy pisałem w : http://ryuuk.salon24.pl/529410,okragle-tarcze-wikingow

@FADRODziekuję. Oglądając Rob Roya, konkretnie finałową walkę, to mozna dojść do wniosku, że ten sławny Rob Roy MacGregor miał astmę ... bo tytlko tak można wytłumaczyć to jego dyszenie:) O szermierce w tym filmie nawet nie warto wspominać.

W dziale Kultura na moim blogu są wszystkie notki o broni i szermierce, poczynając od "Średniowieczna sztuka walki mieczem".

Pzdr.

@RYUUKAstma mi się podobała. bardzo. :)
A norki sukcesywnie czytam, bo tu akurat brakuje takiego podejścia czasem. Miło wrócić do żelastwa i historii bez politycznych zacietrzewień.

@FADROO szermierce i ogólnie o białej broni jeszcze będę pisał, pewnie nie raz.

@RYUUKWidzę teraz, że trochę poplątałem swój koment, sorry:
-Achilles- mówie o filmie Troja, w którym według mnie genialną rolę zagrał Brad Pitt. W walce stosował trik z zawieszona na plecach tarczą, która potrafił odbijać ciosy, stąd mój żart. Jasne, że normalnie walcząc mieczem dwuręcznym, nie da sie używać jeszcze tarczy.
-natomiast rycerze szeroko stosowali tarcze w walce mieczem, toporem i innym "kaleczącym żelastwem":-), tym sie róznili od samurajów czy husarii. Stąd moje pytanie o technikę szermierki przy użyciu miecza ( jednoręcznego) i tarczy.

@GRZEGORZ GOZDAWAAno właśnie, typowa kwestia subiektywnego odbioru, chętnie wytłumaczę:
-prosze jeszcze raz obejrzeć Troję tylko pod tym kątem- jak Pitt stworzył dosłownie archetyp wojownika, śmiertelnie groźnego człowieka. Co ciekawe, ważniejsze sa nawet sceny "pokojowe", nie pojedynki. Sposób poruszania, jego niesamowity spokój, reakcja innych osób, coś jakby wśród ludzi chodziła czarna pantera.
-naoglądałem się masę róznych filmów o bohaterach, wojownikach, szermierzach, część nawet całkiem dobrych. Wyjątkowo rzadko jednak aktor potrafił pokazać prawdziwego "drapieżnika", uwiarygodnić jego wyczyny, mniej czy bardziej prawdopodobne. Dojrzały Bruce Lee, paru Japończyków...wiąże sie to chyba z tym niesamowitym opanowaniem własnego ciała, samoświadomości w każdym ruchu no i umiejętnością pokazania tego!
- dochodzi jeszcze wyraz oczu, prosze także na to zwrócic uwagę. Jakby w środku czaiła się ta pantera i tylko czekała na swoją chwilę, aby się pokazać, a to połączone z niesamowicie spokojną, jakby martwą twarza w środku dzikiej walki. Jednym słowem prawdziwy aktor!
- a z tymi festiwalami...mam o nich określone zdanie.

@MAREK.WO sposobach użycia tarczy przez rycerzy, począwszy od sławnych migdałów do tych późniejszych dziwacznych nieraz konstrukcji, tak naprawdę niewiele wiadomo. Jesteśmy skazani na domysły i rekonstrukcję w oparciu o inne traktaty.
Jest jednak traktat, pierwszy, bo pochodzący z 1300 roku, anonimowy I.33. Pokazuje on techniki walki mieczem i puklerzem, czyli niewielką i metalową tarczą o średnicy do 40 cm. Ten zestaw broni był popularny od XI do początków XVII wieku, zwykle noszony nie w armiach tylko prywatnie jako oręż do samoobrony (choć zdarzał się też czasami w różnych formacjach najemnych, jak np. u husytów).
Na podstawie tego słynnego traktatu doskonale widać, że tarczy używano nie tylko by się nią zasłaniać przed ciosami. System miecza i puklerza jest niezwykle finezyjny, pełen zwodów, gdzie atak jest jednoczesny z obroną a tarcza trzymana często w sposób pozwalający na ukrycie przed przeciwnikiem czy to naszego miecza czy naszych zamiarów. Sposób poruszania się (no i postawy) jest niezwykle ciekawy, liczy się szybkość i umiejętność wyczucia intencji przeciwnika w zwarciu, uderzenia natychmiast przechodzą w pchnięcia.
Wizualnie metoda walki mieczem i puklerzem jest diametralnie różna od szermierki długim mieczem, ale filozofia jest w zasadzie ta sama.

@GRZEGORZ GOZDAWAWalka Achillesa i Hektora jest faktycznie bardzo widowiskowa, ale czy zgodna z dawnymi realiami, to już inne pytanie. Kiedyś gdzieś przeczytałem, że choreografią walk w Troi nie zajmowali się klasyczni specjaliści od choreografii, tylko inna ekipa, ludzie próbujący odtworzyć bardzo dawne, bo antyczne, sposoby walki. Oczywiście wymóg widowiskowości musiał być zachowany, ale inaczej na filmie nie można, stąd wyszło czasem zbyt ... wyskokowo:) Z pewnością jednak wypadają znacznie lepiej niż w innych historycznych, czy pseudohistorycznych filmach.

Osobiście uważam, że np. korzystając z autentycznych technik walk długim mieczem można ustawić choreograficznie walkę w sposób o jakim się nie śniło tym tzw. specjalistom (zwykle byłym sportowcom)

W każdym razie Troja warta obejrzenia.

@RYUUKFilmowe walki i bohaterowie- temat rzeka...Dosłownie więc pare refleksji:
-po wielu, wielu latach oglądania róznych "bojowych" filmów doszłem do wniosku, ze same walki, nawet najlepiej pokazane, choćby Achilles vs. Hektor to za mało. Oczywiście wazna jest realizacja całego widowiska, jego uprawdopodobnienie, jednak zdarzają się kreacje aktorskie, które przechodza do legendy, np. Rambo. Późniejsi nasladowcy koszący wrogów pęczkami, absolutnie kuloodporni byli tylko słabymi kopiami Stallone, choć ten w Jedynce zabił chyba 2 wrogów...Ważna jest charyzma, wyjątkowa osobowość, czyli własnie Brad w Troji .
-Widowiskowość- Chińczycy poszli w cyrk totalny z lataniem, wybijaniem całych oddziałów przez jednego "chwata" itd. Efekt dla mnie groteskowy, zostaje zwykła bajeczka, trudna do strawienia. Klasą pozostają Japończycy z dawnych wielkich dzieł, czapki z głów!

@MAREK.WCo do samych walk, to nigdy nie widziałem na filmie rzetelną (czy nawet przyblizona do oryginału) sztukę walki długim mieczem, czy zweihanderem albo mieczem z puklerzem. Więc w zasadzie trudno tu cokolwiek oceniać:)

Troja w ogóle była niezłym filmem, reżyser i aktorzy zrobili swoje.
Japończycy maja Kurosawę, jego Ronin (Yojinbo) to klasa sama w sobie:)