Ursula i jej drużyna

Dziadek Jegora Gajdara ,znanego rosyjskiego polityka- najpierw premiera i ministra finansów, a potem jednego z liderów antyputinowskiej opozycji- Arkady Gajdar napisał słynną książkę dla dzieci ”Timur i jego drużyna”. Kto napisze powieść o Ursuli i jej Komisji ( albo drużynie)? Nie wiem tylko czy będzie to ciekawa książka, bo temat jest średnio ciekawy.

Sama przewodnicząca von der Leyen nie pije alkoholu, regularnie się gimnastykuje i bardzo dba o to , żeby się wysypiać. Nie zatopiły ją afery z czasów, kiedy była ministrem obrony Niemiec ani specjalne relacje z szefem Pfizera – firmy , która dostała miliardy od Komisji Europejskiej na badania nad antyCOVIDową szczepionką ( Niemka odmówiła ujawnienia sms-ów wymienianych z prezesem tej farmaceutycznej korporacji). Urodziła się w Brukseli, studiowała w Londynie- ale pod pseudonimem Rose Ladson . Było to żądanie jej ojca, premiera Dolnej Saksonii, którego służby poinformowały, ze jego rodzina może być celem ataku lewackiej organizacji terrorystycznej „Frakcja Czerwonej Armii” .
Jedną z jej zastępczyń ma być Finka Henna Virkkunen. Moja koleżanka europosłanka (przez trzy kadencje)jest blondynką i miłośniczką jazdy konnej(jako nastolatka pracowała w stajni). Była też ministrem edukacji oraz transportu. Zgłosił ją prawicowy rząd w Helsinkach.
Kolejną zastępczynią Frau von der Leyen ( w KE jest 10 kobiet na 27 osób, co jest rekordem w historii UE) ma być Hiszpanka , wciąż jeszcze wicepremier lewicowego rządu w Madrycie Teresa Ribera. Jedna z najbardziej zaufanych osób premiera (kolejną kadencję) Pedro Sancheza. Twarda negocjatorka. Ma jednak pecha: władze europarlamentu (sensacyjna koalicja Europejskiej Partii Ludowej z prawicą) zdecydowały, że europosłowie przesłuchają ją jako ostatnia, a to oznacza, ze wcale nie ma stu procentowej pewności, że uzyska votum zaufania.
Kolejną wiceprzewodnicząca KE ( na 6 wiceszefów Komisji aż czworo to kobiety)jest Rumunka Roksana Minzatu. Rząd w Bukareszcie zgłosił na komisarza mężczyznę, ale niemieckiej szefowej KE nie pasowały parytety: kobiet było za mało, a wiec poprosiła trzy kraje, aby dokonały zamiany kandydata na kandydatkę. Zgodziła się tylko Rumunia. Dopiero co wybrano ją europosłanka. Rumuńska socjalistka była tez krótko ministrem ds. funduszy europejskich. Studiowała na Harwardzie – specjalny kurs "leadershipu" (on line). To pierwsza część  ”sagi" komisarzy. Następna we wtorek...

Tekst ukazał się na portalu dorzeczy.pl (11.10.2024)