Profesjonalny o Idze

NA ZIMNO Iga-Veronika Kudermietova Doha 23. Wiatr gorący powiał od pustyni, znaczy się, było zimno jak cholera i choć to niby tropik a Daria o mało cała nie wlazła do kurtki trzęsąc się bez antraktów… Takie warunki to była woda na młyn Igi gdyż spowalniało to piłkę a na dodatek kort w Doha jest wolny i grało się jak na cegle. Iga ubrała się jak na okazję przystoi w cornom kościołowom cuchę, w której jej było całkiem do twarzy, tylko nie wiem czemu grała bez koszuli, w samych tiulowych majtkach? Najpierw więc o Veronce. Przegrała ona z Igą tradycyjne 6:0, 6:1 ale tym razem, nie tak jak Collins, gdyż grała świetnie… Piękny choć łatwy serwis, ogromnie silne uderzenia z obu stron i świetnie się ruszała. Ponieważ jest ona z natury deblistką (nawet w porywach była #2) jej bolączka jest topspin, a więc kątówka. Prawie wszystko gra płasko co często nie jest takie bezpieczne. Co by jednak nie uprała, nie grając P-shota Iga doganiała i odgryzała się w dwójnasób. Podziwiałem też spokój Veroniki, gdy szło jej źle… a bez przerwy szło jej źle… Cóż, gdy Iga jest zdrowa, niewielu w meczach z nią „idzie dobrze”. Teraz o Idze i dlaczego Veronice szło źle… Otóż nie mam słów uznania jak fenomenalnie Iga zagrała w tym meczu. Jakieś 4 miesiące temu pisałem, że Iga uzyskała „kortową dorosłość” i to dziś widać było jak na dłoni. Co się więc na to złożyło? 1. Iga grała przez cały mecz na białych polach jak Alcaraz, a więc grała nawet w przerwach. Dla niewtajemniczonych – 70% gra się w głowie, a to co widać gołym okiem to tylko reszta. 2. Rok temu kłóciłem się z całym światem, że pomijając zachwyty nad rezultatami Igi, jej repertuar musi się znacznie rozszerzyć by zbliżyć się do TT, bo bez tego będzie „grustno i straszno”...

kontynuacja notki