Czytelnikom, którzy zachowali zdolność odróżniania teoretyzowania (popadanie w urojenia) od rzetelnego OPISU rzeczywistości empirycznej (fakty i konkrety) - polecam zacytowaną poniżej stronę z Wikipedii, w którym to tekście ładnie widać jak teoriomnogościowy SYF (fałsz nazywany matematyką) wnika w zdrowy organizm NAUKI.

Polecam szczególnie dwa zdania:

1. Ładunek elektryczny jest niezniszczalny; nigdy nie ginie i nie może być stworzony. Ładunki elektryczne mogą się przemieszczać z jednego miejsca w inne, ale nigdy nie biorą się znikąd. Mówimy więc, że ładunek elektryczny jest zachowany. /Richard P. Feynman/

2. Mimo, iż ta definicja dobrze obrazuje samą zasadę, to jednak nie jest ona do końca ścisła, ponieważ, jak współczesne badania wykazały, nie jest prawdą twierdzenie, że ładunki są niezniszczalne i nie można ich wytworzyć. Podczas anihilacji dwie cząstki o przeciwnych ładunkach przestają istnieć zamieniając się na energię pola elektromagnetycznego. Znikają również ich ładunki, ale całkowity ładunek układu (równy 0) pozostaje niezmieniony. Odwrotnie dzieje się w procesie kreacji par (np. proton-antyproton), gdzie kosztem energii pola powstają dwie cząstki o przeciwnych ładunkach). /alefita/

Kłamstwo alefity rozpoczyna się od manipulacji (indoktrynacji): współczesne badania wykazały co jest oczywistą NIEPRAWDĄ. Żadne współczesne badania nie wykazały jakoby ładunek elektryczny cząstek elementarnych znikał i nie był zachowany.

Tekst alefity jest wyłącznie założeniem. Ci nieszczęśliwi ludzie patrząc na atom elektrycznie obojętny zakładają sobie, że ładunki (potencjał) zawarte wewnątrz atomu zniknęły, ale to jest twierdzenie bez uzasadnienia prawdziwości.

pytanie:

Dlaczego ludzie wierzą alefitom i dają się oszukiwać???

Czy to skutek bombardowania umysłu potokiem nowomowy (pranie mózgów) dające w efekcie dysonans poznawczy i utratę zdolności odróżniania prawdy od fikcji?

Edward Robak* z Nowej Huty ۞ Technik Elektronik :)

Zasada zachowania ładunku

Ten artykuł należy dopracować:
Jakie jest jej znaczenie. Jak tłumaczona jest w różnych teoriach.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się na stronie dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu.

Zasada zachowania ładunku elektrycznego – jedna z zasad zachowania, którą można sformułować na kilka sposobów

W izolowanym układzie ciał całkowity ładunek elektryczny, czyli suma algebraiczna ładunków dodatnich i ujemnych, nie ulega zmianie

$\left( \sum{q_{i}} \right)_{UI}=\text{const.}$

Zmiana ładunku układu może zachodzić tylko na drodze przepływu ładunku

$\Delta {q} = q_{\text{dostarczone}} - q_{\text{oddane}}\,$

Potocznie zasada zachowania ładunku znaczy tyle co: "ładunek elektryczny jest niezniszczalny; nigdy nie ginie i nie może być stworzony. Ładunki elektryczne mogą się przemieszczać z jednego miejsca w inne, ale nigdy nie biorą się znikąd. Mówimy więc, że ładunek elektryczny jest zachowany."^[1] Mimo, iż ta definicja dobrze obrazuje samą zasadę, to jednak nie jest ona do końca ścisła, ponieważ, jak współczesne badania wykazały, nie jest prawdą twierdzenie, że ładunki są niezniszczalne i nie można ich wytworzyć. Podczas anihilacji dwie cząstki o przeciwnych ładunkach przestają istnieć zamieniając się na energię pola elektromagnetycznego. Znikają również ich ładunki, ale całkowity ładunek układu (równy 0) pozostaje niezmieniony. Odwrotnie dzieje się w procesie kreacji par (np. proton-antyproton), gdzie kosztem energii pola powstają dwie cząstki o przeciwnych ładunkach).

Przykłady i konsekwencje

Jedną z bezpośrednich konsekwencji zasady zachowania ładunku jest pierwsze prawo Kirchhoffa. Może ono być sformułowane w sposób nawiązujący do zasady zachowania ładunku w następujący sposób:

Ilość ładunków wpływających do węzła sieci równa jest ilości ładunków wypływających z tego węzła.

Zasada zachowania ładunku a symetrie

Zachowanie ładunku elektrycznego wynika z niezmienniczości względem transformacji cechowania funkcji falowej cząstki naładowanej (np. elektronu)

$\psi(\vec{x},t) \rightarrow \psi'(\vec{x},t)=e^{i \alpha} \psi(\vec{x},t)$

Transformacje $e^{i \alpha}$ generowane są przez ciągły kąt α, ich zbiór tworzy prostą grupę Liegojednowymiarowych macierzy unitarnych U(1). Lokalna ( gdy kąt α(x,t) jest zmienny w czasie i przestrzeni) grupa cechowania U(1) jest przyczyna istnienia fundamentalnego oddziaływania elektromagnetycznego.

Konsekwencją tej niezmienniczości jest bezmasowość fotonu (m=0), fakt, że światło w próżni propaguje się z prędkością fundamentalną c (nazywaną z powodów historycznych prędkością światła). Następną konsekwencją jest dalekozasięgowość oddziaływania elektromagnetycznego,potencjał

$U(r)=\frac{q_1 q_2}{4 \pi \epsilon r}.$