Zmiana podstawy programowej (historia) – wymazywanie patriotyzmu cz. I (PIERWSZA)

Zmiana podstawy programowej (historia) – wymazywanie patriotyzmu i historycznej tożsamości cz. I (PIERWSZA)

W ostatnich miesiącach zauważalne są istotne zmiany ze strony ministerstwa w podejściu do próby wymazania, tego co kształtuje nas jako Polaków, jako patriotów. Zmiany mają na celu wymazywanie historii i przynależności narodowej, walki o niepodległość, a także zaszłości historycznych, które kształtują Polaków. Jako wnuk partyzanta, który wałczył o to, żebym mógł mieszkać w Polsce i mówić w języku polskim, nie jestem w stanie przejść z tym do porządku dziennego i z takim podejściem funkcjonować.

Proponowane zmiany w praktyce przyniosą same negatywne skutki, kształcąc jednostki nieznające patriotyzmu, bohaterów narodowych, postaw, oraz tym kim są i gdzie historycznie przynależą. Ograniczenie możliwości kształcenia młodych ludzi w zakresie historii i tradycji narodowych, może prowadzić do utraty tożsamości kulturowej, oraz braku szacunku dla własnej historii i dziedzictwa.

Edukacja powinna bowiem pełnić nie tylko funkcję przekazywania wiedzy, ale także budowania świadomości narodowej i patriotycznej. Zrozumienie własnej historii, tradycji, oraz roli jaką kraj odgrywał w przeszłości i odgrywa obecnie, jest niezwykle istotne dla kształtowania tożsamości jednostki, oraz więzi społecznych.

Wprowadzenie zakazu promowania bohaterów narodowych, czy wydarzeń historycznych, może prowadzić do zatarcia ważnych dla społeczeństwa wartości i symboli. Brak znajomości historii i dziedzictwa narodowego, może również utrudniać zrozumienie współczesnych wydarzeń, oraz kontekstu w którym się one dzieją.

Proponowane zmiany wg Ministerstwa - szkoła podstawowa:

a) Wykreślenie: zna legendy o początkach państwa polskiego

Ta zmiana stanowiłoby poważne zaniedbanie w edukacji historycznej. Legenda o Lechu, Czechu i Rusie, oraz początkach państwa polskiego to nie tylko fascynujące opowieści, ale również ważny element kształtujący poczucie tożsamości narodowej. Ich obecność w programie nauczania pozwala na zrozumienie korzeni i genezy Polski, budując świadomość historii i dziedzictwa narodowego. Dlatego ich usunięcie mogłoby prowadzić do zatarcia ważnych dla społeczeństwa symboli i wartości, które od wieków kształtują polską świadomość historyczną.

b) Wykreślenie: Zawiszy Czarnego, zwycięstwa grunwaldzkiego, przeora Augustyna Kordeckiego i hetmana Stefana Czarnieckiego

Powyższe zmiany to błąd z punktu widzenia budowania świadomości historycznej narodu. Te postacie, oraz wydarzenia są kluczowe dla zrozumienia historii Polski, jej bohaterstwa, walki o niepodległość, oraz kształtowania tożsamości narodowej. Znaczenie Zawiszy Czarnego jako symbolu rycerskiego ideału, zwycięstwo pod Grunwaldem jako przełomowy moment w dziejach państwa polskiego, postać przeora Kordeckiego jako symbolu obrony klasztoru w Częstochowie, czy osiągnięcia hetmana Czarnieckiego w walce z najeźdźcami to fundamenty, na których opiera się polska historia. Ich obecność w programie nauczania jest nie tylko kwestią naukową, ale także moralną i patriotyczną, kształtującą świadomość historyczną młodych pokoleń Polaków. Ich zaniedbanie mogłoby prowadzić do zatarcia pamięci o bohaterach narodowych i ich wkładzie w historię Polski.

c) Wykreślenie informacji o Piastach, plemionach słowiańskich i ich warunkach życia na terenie dzisiejszej Polski, chrzcie Polski, oraz wojny z Niemcami i obronie Głogowa

Wykreślenie tych informacji jest równoznaczne z wyłączeniem kluczowych elementów kształtujących historię i tożsamość Polski. Piastowie to dynastia, która legła u podstaw państwa polskiego, a ich dzieje są ściśle związane z procesem kształtowania się polskiej państwowości i chrześcijaństwa na ziemiach polskich. Informacje o plemionach słowiańskich, oraz ich warunkach życia przynoszą zrozumienie rozwoju kultury i społeczeństwa na tych terenach.

Chrzest Polski w 966 roku jest jednym z najważniejszych wydarzeń w historii kraju, symbolizującym przyjęcie chrześcijaństwa i jego wpływu na rozwój polskiej kultury i tożsamości. Wojny z Niemcami, oraz obrona Głogowa są natomiast częścią historii walk o niepodległość i suwerenność Polski. Obrona Głogowa w 1109 roku, gdzie oddziały polskie pod wodzą księcia Henryka Pobożnego skutecznie odparły atak wojsk cesarza Henryka V, jest symbolem polskiego bohaterstwa i determinacji w obliczu zagrożenia.

Wykreślenie tych faktów z nauki historii oznaczałoby zaniedbanie kluczowych elementów, które kształtują tożsamość narodową i patriotyczną świadomość Polaków. Działania te mogłyby prowadzić do zatarcia pamięci o fundamentach polskiej historii, jej bohaterach, oraz kluczowych wydarzeniach, które miały decydujący wpływ na losy narodu polskiego.

d) Wykreślenie informacji o zasięgu ekspansji arabskiej

Wykreślenie tej informacji stanowiłoby zaniedbanie kluczowego etapu historii, który miał znaczący wpływ na Europę, w tym również na obszary Polski i Europy Środkowo-Wschodniej. Ekspansja arabska, zwłaszcza podczas panowania kalifatu Umajjadów i kalifatu Abbasydów, miała duże znaczenie dla kształtowania się stosunków politycznych, kulturowych i religijnych w regionie.

Podczas ekspansji arabskiej, która rozpoczęła się w VII wieku, terytoria arabskie obejmowały znaczne obszary basenu Morza Śródziemnego, Półwyspu Iberyjskiego, Półwyspu Apenińskiego, a nawet dotarły do terenów Europy Środkowej. Wydarzenia te wpłynęły na kształtowanie się różnorodności kulturowej i religijnej Europy, a także na przemiany polityczne i społeczne na tych obszarach.

Informacje o zasięgu ekspansji arabskiej pozwalają zrozumieć, jakie oddziaływanie miały te wydarzenia na Europę, w tym na Polskę, m.in. poprzez kontakt z kulturą arabską, wymianę handlową, czy rozwój nauki i sztuki. Zaniedbanie tych faktów w edukacji historycznej oznaczałoby ograniczenie zrozumienia dla kompleksowej historii kontynentu, jego kultury i wpływów zewnętrznych na jego rozwój. To również odebranie uczniom możliwości zrozumienia, jak różnorodność i wzajemne oddziaływania kultur wpłynęły na kształtowanie się dziedzictwa europejskiego.

Koniec cz. I