Od pewnego czasu obserwuję z narastającą irytacją sytuację wokół aresztowania trzech osób w związku z rzekomymi nieprawidłowościami w Funduszu Sprawiedliwości. Chociaż sam fakt niesprawiedliwego traktowania i tortur wywołuje oburzenie, to jeszcze bardziej bulwersująca jest reakcja prawicowego środowiska, które koncentruje swoje wsparcie wyłącznie na aresztowanym księdzu, marginalizując przy tym los dwóch kobiet, urzędniczek ministerstwa. Taka postawa nie tylko podważa nasze moralne fundamenty, ale również skutecznie uniemożliwia uzyskanie szerokiego poparcia społecznego, niezbędnego do przeciwstawienia się politycznym nadużyciom.
Od pewnego czasu irytuje mnie to, co dzieje się wokół sprawy aresztowania trzech osób w związku z rzekomymi nieprawidłowościami w Funduszu Sprawiedliwości. Moje poirytowanie samo w sobie nie jest czymś szczególnym. Każdy przytomny człowiek musi być zirytowany, gdy ludzi wsadza się do aresztów na podstawie nie do końca sprecyzowanych zarzutów i dodatkowo poddaje torturom.
Jednak moje poirytowanie nie dotyczy wyłącznie samej krzywdy, jaka spotyka ludzi uwikłanych niesłusznie w polityczną walkę. Jeszcze bardziej irytuje mnie reakcja prawicowego środowiska, z którym się identyfikuję. Aresztowano trzy osoby: dwie kobiety, urzędniczki z ministerstwa, oraz księdza, który wraz z fundacją budował ośrodek dla pokrzywdzonych za pieniądze z Funduszu Sprawiedliwości.
Całe prawicowe środowisko oburzone jest jednak głównie aresztowaniem księdza. Pozostałe dwie ofiary, traktowane są marginalnie. Wszelkie akcje społeczne typu "Uwolnić księdza" dotyczą wyłącznie kapłana. Cała uwaga prawicy skupia się na nim, a pojawiające się sporadycznie informacje o dwóch kobietach niewiele zmieniają – ich los mało interesuje prawicę.
To bulwersujące w najwyższym stopniu. Ksiądz jest po pierwsze mężczyzną, a po drugie formacja, którą przechodził wchodząc do zakonu, powinna przygotowywać kapłanów do możliwych negatywnych konsekwencji bycia kapłanem. Michał Olszewski, choć jego los nie jest mi obojętny i szczerze mu współczuję, na tle aresztowanej urzędniczki, którą oderwano od rocznego dziecka, czy drugiej, która w areszcie doznaje tortur, jest w dużo lepszej sytuacji. Moja empatia bardziej kieruje się ku kobietom, niż ku księdzu. Prawica jednak wyraźnie uważa inaczej.
Z tym związany jest jeszcze jeden problem, równie irytujący. Cała akcja w obronie księdza będzie przeciwskuteczna, jeśli chodzi o zdobycie ogólnego poparcia w społeczeństwie. A przecież tylko szerokie poparcie może zmusić władzę do rezygnacji z takich pozaprawnych działań. Nasze społeczeństwo w większości jest antyklerykalne i nie pojmie uczuć prawicy, która w aresztowaniu księdza widzi całe zło. Wręcz przeciwnie, księża wzbudzają niechęć, a nie empatię. Niesprawiedliwie, ale tak jest. Nieprzypadkowo na ofiarę Bodnar wybrał kapłana. Dzięki temu już zyskał przewagę. Histeria prawicy była przewidywalna, a jej reakcja połączyła nielubiany PiS i nielubianego Ziobrę z nielubianymi kapłanami. Ot, prosta zagrywka.
Należałoby uczynić głównymi ofiarami kobiety, stawiając księdza Michała na drugim miejscu. Dużo łatwiej uzyskać sympatię społeczeństwa, gdy mamy do czynienia z matką pozbawioną rocznego dziecka, czy rocznym dzieckiem pozbawionym matki. Mądrze pomyślana akcja mogłaby przynieść wiele korzyści, zmuszając rząd do rezygnacji z takich działań.
Piszę to dla świętego spokoju. Żeby nie było, że nie mówiłem. Choć wątpię, by prawica była zdolna do tak wyrafinowanego postępowania. Z prawicą jest prosto: walnąć w kratę i jest wycie. A że bez sensu i pogłębiające problem, no cóż…
Słynne cytaty
Donald Tusk "Zarówno termin, sposób i treść ówczesnej konferencji i zaprezentowanie raportu MAK-u był oczywiście próbą sformułowania rosyjskiej tezy, jeśli chodzi o zamach."
Radek Sikorski "Władze rosyjskie po zamachu były autentycznie wstrząśnięte, przypominam, że miało miejsce ileś decyzji, które były motywowane…"
Grzegorz Schetyna "Robienie atmosfery wokół tego zamachu, uważam, że jest haniebne"
Jacek Żakowski "Po zamachu wydawało się, że będzie mieli, mówiąc językiem obamowskim, reset w stosunkach polsko-rosyjskich."
Tomasz Turowski "[...]bo mimo zaangażowania wszystkich środków, jakie mogliśmy włączyć, wciąż było nas zbyt mało - pracowała zaraz po zamachu, tworząc między innymi centrum kryzysowe w administracji smoleńskiej."
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
