Rzym był krajem zbudowanym przez wielkich ludzi- posiadających siłę i majątki w skali którą ledwo możemy pojąć. Używają ich aby zapewnić sobie nieśmiertelność. Podbijają obce kraje, budują wielkie monumenty, dbają o to aby ich imiona były dobrze zapamiętane.
Tymczasem Kaligula jest inny. Jest zapamiętany jako perwersyjny potwór, niemniej był prawdziwą osobą. Jego statuły i popiersia zostały zniszczone, przetrwały ledwie nieliczne, jak ta powyższa, kolorowa, kopia oryginału z odtworzoną antyczną kolorystyką, jak odcyfrowali ją badacze.
Czy był zły? Czy był obłąkany? Psychiatra sądowy Elisabeth Ford bada zachowane dokumenty, aby określić sytuację. Zwykłe pytanie w tej kwestiii brzmi: czy był zły, czy: szalony?
Psychopaci mają zwykle nieregularności w ich umyśle. Z uwagi na trudności w bezpośredniej diagnozie z uwagi na upływ czasu, oraz na dostępne historie przypominające swą jakością historie ze współczesnych nam tabloidów, odkrywanie choroby Kaliguli to działanie trudne.
Kaligula odziedziczył wielkie impreium i miłość swoich poddanych, będąc synem wielkiego idola tłumów obywateli: Germanikusa. Obywatele wg ówczesnej tradycji przekazywali cechy rodziców na ich dzieci, pokładając w nich wielkie nadzieje. Tymczasem, wg przekazów, imperium pod rządami Kaliguli pogrążyło się w paranoi, perwersji.
Zgodę na jego rządy musiał wyrazić senat: nieobieralne ciało 500 najbardziej wpływowych postaci ówczesnego świata. Obiecuje im że będzie się zachowywał jakby był ich synem, ich strażnikiem. Po raz pierwszy w historii Rzymu Senat powierzył właściciwie absolutną władzę. Ma władzę życia i śmierci nad 55 milionami ówczesnych mieszkańców. Wypuszczono więźniów politycznych, zniesiono lub zredukowano podatki.
6 miesięcy po koronacji Kaligula znika z widoku, i gdy nagle powraca, nikt nie wie co się stało. Doniesienia mówiły że się przetransformował, że odtąd stał się niezwykle tyraniczny, brutalny, a jedno z przekazów mówi że stał się potworem. Z pałacu zaczęły się roznosić dziwne pogłoski. Jakoby Kaligula już więcej nie spał, nadużywał znacznie alkoholu, pogrążał się w seksualnej rozpuście, ulegał nagłym wahaniom nastroju. Stawał się coraz bardziej tyraniczny i gwałtowny.
Później nastąpiło zachowanie publiczne które można było nazwać dziwacznym. Największą w historii krążących o Kaliguli jest ta o tym jak próbował uczynić swojego ulubionego konia konsulem, dając mu najważniejsze, kluczowe stanowisko w senacie. Kaligula zbudował mu pałac - stajnię, zapraszał nawet ludzi na rozmowy z koniem podczas wspólnych obiadów ze zwierzęciem.
Odtwarzanie historii choroby Kaligulii jest trudne: część źródeł mówi że wiele osób za chorobę Kaliguli zapłaciło życiem. Kaligula rozpoczyna zabijanie. Ginie jego teść, oskarżony o spiskowanie przeciwko niemu, to samo spotyka jego kuzyna i bezpośredniego następcę.
Badacze pokazują na częstość występowania epilepsji, padaczki, w jego rodzinie. Jedna z form padaczki powoduje zaburzenia psychiczne, w szczególności osobie trapionej tą przypadłością myli się rzeczywistość z jego urojeniami.
Dzieci które mają znaczących rodziców, które zaznaczyły się w historii, dzieci albo starają się naśladować rodziców, albo też starają się zasługom tych rodziców zaprzeczyć, np. poprzez swoje zachowanie.
Dlaczego? Wychowanie takich osób jak dzieci bohaterów jest dramatycznie inne niż innych dzieci. Opinie mówią o tym jak matka Kaliguli ubierała go w małe rozmiary uniformów żołnierskich, i stał się maskotką żołnierzy, zyskując nawet przezwisko: "bucik"- Kaligula.
Jednym z niemych dowodów jego technologii działań jest odkryta na jeziorze Nemii flotylla zatopionych okrętów. Były długie na 70 metrów i szerokie na 18. Wpełniono je marmurami i zaopatrzono w ciepłą i zimną wodę, z fontannami napędzanymi pompami tłokowymi. Barki wykonano skomplikowaną technologią, były zastosowane nawet nowoczesne łożyska kulowe, w których mogły się obracać przedmioty, być może posągi.
Cesarz, samemu ratując się ucieczką na brzeg, miał polecić zatopić statki wraz z upitymi dostojnikami podczas jednej z imprez, jak chce ustna tradycja przytoczona na łamach czasopisma "Popular Science" z roku 1929.
Łącząc "forensic psychiatry", psychiatrię prawno- sądową, z najnowszymi badaniami archeologicznymi, badacze odtworzyli nowy obraz krwawej atmosfery tamtych dni pod panowaniem Kaliguli; obejrzyjcie film:
