Dwadzieścia lat temu z drobnym groszem Marek Kamiński, student socjologii i matematyki, został aresztowany przez SB za druk i rozpowszechnianie nielegalnych wydawnictw. Dziennik Telewizyjny, w którym dzielnie walczył wówczas z reakcją obecny mózg programowy TVN Milan Subotić odnotował ten fakt wiadomością o zlikwidowaniu nielegalnej drukarni pornografii, na dowód pokazując stos książek z dobrze widocznym tytułem „Pornografia” – co bystrzejsze oko było nawet w stanie odcyfrować nazwisko Gombrowicz. Żeby zrobić Markowi bardziej na złość, czerwoni posadzili go nie z politycznymi, ale w towarzystwie pospolitych przestępców. Wyszedł, po interwencjach Amnesty International (która była jeszcze wtedy porządną organizacją broniącą więźniów sumienia w państwach totalitarnych, a nie gromadą nawiedzonym lewaków, widzących całe zło świata w Waszyngtonie), po pięciu miesiącach, z unikalnym materiałem do pracy magisterskiej. Straciliśmy ze sobą kontakt. Parę dni temu Marek zadzwonił. Od czternastu lat mieszka w USA, jest profesorem na Uniwersytecie Kalifornijskim, swoje więzienne „badania” wykorzystał do napisania kilka lat temu książki, która, wydana przez Princeton University Press, została przez European Akademy of Sociology nagrodzona jako najlepsza książka socjologiczna roku 2004. Teraz właśnie wydał ją w Polsce – wczoraj miałem przyjemność prowadzić promocję. „Gry więzienne. Tragikomiczny świat polskiego więziennictwa”. Czytam od rana, zamiast wziąć się do codziennej szychty, bo czyta się to po prostu niesamowicie, wcale nie jak książkę naukową.
Inne tematy w dziale Polityka
