Klapa następnego księdza dyrektora. Czy usunąć duchownych ze stołków?

Parafianie ze Zdziechowa w archidiecezji gnieźnieńskiej byli w szoku, ale czy hejtować księdza? Odszedł sam - co prawda z dnia na dzień i bez triumfalnego pożegnania, zostawiając jednak krótki list dla parafian. Natomiast, mimo wszystko, należą się chyba księdzu słowa uznania: podjął niełatwą decyzję, porządkującą swoje życie. W tle sprawy związek z kobietą i rola nie duchowego, lecz jak najbardziej fizycznego ojca dwójki dzieci. Tyle że przez ostatnie 22 lata szefował lokalnej redakcji katolickiego Radia Plus. Czyli kolejny ksiądz dyrektor i afera!

Warto zwrócić uwagę, że wśród skandali z udziałem duchowych proporcjonalnie więcej czynów niegodnych duchownych wychodzi wśród tych piastujących jakieś prestiżowe funkcje: zarządzających zespołami ludzi, występujących w mediach, nawet tzw. kurialistów czy wreszcie sędziego sądu diecezji sosnowieckiej.

Stanowiska wystawiają na pokusy: bankiety, podwładne kobiety, sprawy finansowe i decyzje podejmowane w poczuciu jak najbardziej ziemskiej władzy, niemające nic wspólnego z życiem liturgicznym i sakramentalnym.

Oczywiście świeccy też wcale nie są wolni od pokus w takich okolicznościach. Jednak świeckim „w razie co” więcej wybacza się, a od duchownych więcej wymaga. Youtuber ks. Daniel Wachowiak czasem ubolewa, że musi wstydzić się za swoich „braci w kapłaństwie”, ponieważ jeden negatywny przykład niszczy wysiłki duszpasterskie wielu innych proboszczów oraz wikarych.

Nawet jeżeli nie wszystkie oskarżenia ostatecznie są udowadniane, pozostają jako kopniaki w duchowieństwo jako grupę, kiedy społecznie wielu nie potrafi oddzielić odpowiedzialności jednostek od całości. Przypomnijmy oskarżenia o mobbing założyciela „Szlachetnej Paczki” ks. Jacka Stryczka. Z formalnego punktu widzenia ostatecznie nie znaleziono podstaw do wymierzenia żadnej kary, natomiast „łatka” i pytania o rzeczywisty klimat w tej organizacji za jego kierownictwa i tak pozostały nieuchronnie przyklejone już na zawsze - jak zwykle w podobnych sprawach. Czy tego potrzeba Kościołowi w Polsce? Wreszcie gdyby ks. Michał Olszewski nie był głównym szefem odpowiedzialnym za powstawanie ośrodka „Archipelag Wyspy Wolne od Przemocy”, nie siedziałby teraz w areszcie (co dla antyklerykałów – niezależnie od kontekstu sprawy i przyszłego wyjaśnienia stawianych zarzutów – stanowi powód do dziwacznej satysfakcji).

Im szybciej księża pozbędą się stołków dyrektorskich i przekażą je świeckim, tym lepiej dla Kościoła jako całej wspólnoty. Oczywiście potrzeba zaufania - czyli zmiany mentalności: duchowieństwo nie musi mieć formalnej kontroli nad każdym aspektem życia Kościoła – zwłaszcza w sprawach pozostających w gestii kierowniczych stanowisk w różnych podmiotach, gdzie nie chodzi bezpośrednio o sprawy sakralne. A skoro kapłanów w Polsce ubywa z roku na rok, naprawdę są bardziej potrzebni do wypełniania swoich podstawowych funkcji.

Zatem może w imię ewangelicznego unikania okazji do grzechu warto, aby księża pozbyli się świeckich stołków w katolickich podmiotach, co będzie z pożytkiem dla Kościoła w Polsce. Jednocześnie świeccy otrzymają więcej władzy w strukturach kościelnych bez sporów, czy przypadkiem nie narusza to doktryny religijnej. Bo to zupełnie inne rzeczywistości.

Rafał Osiński

Kontrowersje na tematy polityczne, społeczne i kościelne poruszam też w minutowych shortsach i podcastach na You Tube: @RafalOsinski-WnikliwyKanal