Jak mierzy się inflację

Jak mierzy się inflację

Czy wzrost podaży pieniądza powoduje inflację?"

Nauka dostarcza formuł, które dokładnie opisują świat fizyczny. Ekonomia często dostarcza formuł, które niedokładnie opisują ludzki świat. Te formuły są czasami dobre w przybliżaniu ludzkiego świata, ale ponieważ ludzie mogą być bardzo nieprzewidywalni, czasami te formuły nie działają…

Gdy zaakceptujemy ich niedokładność, można rozważnie je używać.

Lepiej mieć niedoskonałe narzędzia, niż nie mieć żadnych narzędzi.

Milton Friedman powiedział, że inflacje definiuje podaż pieniądza. Jim Rickards powiedział:- to nie jest podaż pieniądza.

 W okresie pocovidowym gospodarka USA dostała prawie 10 bilionów USD dodatkowego bodźca w takiej czy innej formie dodanej do gospodarki.

Podaż pieniądza poszła w górę, a inflacja pozostała na stabilnym poziomie.

Na inflację wpływa nie tylko polityka pieniężna, ale także polityka fiskalna.

Dzisiaj niektórzy (także konserwatywni) ekonomiści inaczej oceniają Miltona Friedmana w kwestii inflacji. Pomysł, że pewna "ilość" pieniądza może powodować inflację, jest niefortunnym dziedzictwem Miltona Friedmana (to ich słowa). Teoria miała wielu zwolenników, a praktyka była katastrofą. FED próbował celować w "ilość" pieniądza na początku lat 80. i była to katastrofa.

Dziedzictwo Friedmana jest silne, ale jego teorie były napędzane głównie ideologią. Friedman unikał długu publicznego i płac ludzi.

Jego teoria pieniądza wiąże się z konsekwencjami, takimi jak obwinianie inflacji za spiralę cen płac. Jest to bardzo wygodna wymówka do tłumienia płac pracowników w czasie.

Również podważa się jego teorię, że rząd tworzy wszystkie pieniądze na prasie drukarskiej w Waszyngtonie. W rzeczywistości to prywatne banki tworzą wszystkie pieniądze, a nie rząd.

Teoria ta odwraca również uwagę od wielu bieżących przyczyn inflacji, takich jak koncentracja przemysłu, kapitalizm kolesiów, lobbing itp.

Niestety, wiele teorii ekonomicznych to ideologia przebrana za naukę.

Dlaczego tak ceniony ekonomista zrobiłby wszystko, co w jego mocy, aby chronić sektor bankowy przed winą, na jaką zasługuje, za tworzenie wszystkich pieniędzy, wszystkich cykli koniunkturalnych i całej inflacji?

Zastanawiam się, czy miał na myśli, że ich wydatki deficytowe były jego odpowiednikiem drukowania pieniędzy.

Teoretycznie…..

 FED kupuje długi USG, więc główni dealerzy banków sprzedają je inwestorom. To wiąże gotówkę i zmniejsza prędkość?

Kiedy FED kupuje 8 bilionów długu USG, to gotówka krąży? (tak zakładam).

Wzór jest następujący:

 Pieniądz x Prędkość=PKB=Cena wszystkich dóbr x ilość wszystkich dóbr.

Jeśli podaż pieniądza wzrośnie, ale prędkość spadnie, mogą się nawzajem zniwelować i tak właśnie stało się z wypłatami rządowymi COVID w 2020 r. Podaż pieniądza znacznie wzrosła, ale prędkość się załamała. Jeśli prędkość pozostaje taka sama, a podaż pieniądza wzrasta bardziej niż ilość wszystkich dóbr wzrasta, to mamy inflację, ale często występuje opóźnienie, zanim zacznie działać. Inflacja, która jest, została stworzona przez 2 biliony USD programu stymulacyjnego Bidena, który podpisał w lutym 2021 r., ponieważ prędkość nie załamała się, ale nieznacznie wzrosła.

„Czeki” wyszły w marcu, a znaczna inflacja rozpoczęła się w kwietniu.

Gdyby prędkość wsparcia powróciła do poziomów sprzed 2020 r., byłaby inflacja około 20%, ale prędkość wzrosła tylko nieznacznie?

Jest także definicja Roberta Prechtera Jr inflacji jako wzrostu zadłużenia.

Nie ma czegoś takiego jak "spirala płacowo-cenowa"; "spirala cenowo-płacowa"; lub "spirala pchania kosztów" w tym sensie, że wzrost płac, cen lub kosztów jest przyczyną inflacji. O ile efektywny popyt (pieniądz pomnożony przez jego prędkość) nie jest wystarczający, aby zapobiec cięciu sprzedaży lub przekierowaniu siły nabywczej na podwyżki cen, każdy kontrolowany wzrost cen spowoduje mniejszą sprzedaż, mniejszą produkcję, mniejsze zatrudnienie, niższe listy płac i mniejszy popyt na produkty – innymi słowy, depresję i deflację w odpowiednim czasie.

Można do zdefiniowania użyć koncepcji profesora z Yale, Irvinga Fishera zawartej w: "The Purchasing Power of Money":

NAJWAŻNIEJSZE WNIOSKI

• Siła nabywcza to ilość dóbr lub usług, które jednostka waluty może kupić w danym momencie.

• Inflacja z czasem zmniejsza siłę nabywczą waluty.

• Banki centralne dostosowują stopy procentowe, aby utrzymać stabilne ceny i siłę nabywczą.

• Jedną z miar siły nabywczej w USA jest indeks cen konsumpcyjnych (CPI).

• Globalizacja połączyła waluty ściślej niż kiedykolwiek, więc ochrona siły nabywczej na całym świecie ma kluczowe znaczenie.

Jeśli myślisz o gospodarce jak o ludzkim ciele z wieloma narządami, komórkami.

 A jeśli pomyślimy o tych komórkach jako o jednostkach waluty, pojedynczych kawałkach gospodarki?

 To inflacja jest wtedy, gdy komórki zwiększają liczbę komórek, i może to być dobre działanie, takie jak wzrost, który jest elementem budowania mięśni, lub może to być złe działanie, taki jak dług, który tworzy otyłość...

 Wniosek jest taki, że gospodarka nie może być rozszerzona poza rzeczywistość jej funkcjonowania w środowisku, a "inflacja", jak ją ludzie opisują, jest wadliwym działaniem systemu pieniężnego, jak choroba w ciele…

 Praktycznie teoria inflacji powinna mieć tylko trzy zmienne; ilość pieniądza, podaż towarów i usług oraz szybkość, z jaką pieniądz jest używany. Zmiany tych zmiennych powinny być łatwo śledzone, dzięki czemu inflacja jest łatwa do przewidzenia, ale tak nie jest, więc powinniśmy patrzeć na zmienne, które pochodzą z zewnątrz.

Zawsze powinniśmy umieścić inflację w jej prawdziwym źródle.