Kampania Andrzeja Dudy wzorem na sukces PiS-u
Uważam, że jedną z najlepszych kampanii wyborczych w Polsce po 1989 roku była druga wyborcza kampania prezydencka Andrzeja Dudy.
Cała opozycja, także Konfederacja grała przeciwko Prezydentowi RP Andrzejowi Dudzie, pomimo tego w drugiej turze był on wstanie przyciągnąć przeszło milion osób, które wcześniej nie brały udział w wyborach, majstersztyk…
Zawsze w wyborach decyduje arytmetyka…
Chciałbym, żeby zespół kandydatów PiS-u, wytypowany na lokomotywy wyborcze list przeanalizował zachowania wyborcze Prezydenta RP Andrzeja Dudy.
Duda potrafił wykorzystać hiperspołeczność wyborców.
Uważam, że hiperspołeczność wyborców obok zespołowej gry jest kluczem do sukcesu kandydatów?
Podstawową zagadką w naukach społecznych i przyrodniczych jest to, dlaczego ludzie, w przeciwieństwie do innych zwierząt, rutynowo pomagają nieznajomym przy znacznych kosztach osobistych?
Uczeni twierdzą, że hiperprospołeczność ludzi można wytłumaczyć tzw. „ciepłym blaskiem” aktorów prospołecznych czerpiących z pomocy innych.
Po pierwsze, podmioty prospołeczne inwestują zasoby afektywne, próbując pomóc innym; następnie pozytywne informacje zwrotne (np. informacje zwrotne sugerujące „sukces”) zwiększają zasoby afektywne, ale negatywne informacje zwrotne (np. informacje zwrotne sugerujące „niepowodzenie”) zmniejszają zasoby afektywne.
Andrzej Duda potrafił czerpać siłę z tego mechanizmu, a wszyscy którzy oddali na niego swój głos byli dumni.
Bardzo dobry w kampanii wyborczej PiS-u jest model Premiera RP Mateusza Morawieckiego, model zdobywanie serc i umysłów wyborców.
Ogólny model „serc i umysłów” utrzymuje, że obywatele są mniej skłonni do wspierania grup opozycji, jeśli rząd zapewnia usługi publiczne i bezpieczeństwo.
Opierając się na tym modelu, widzimy, że wydarzenie polityczne, które budzi powszechne oczekiwania co do przyszłych usług publicznych i bezpieczeństwa, zwiększa wsparcie dla rządu i zmniejsza sympatię dla grup opozycyjnych stosujących „przemoc” w życiu publicznym.
Ten model jest silny i wyraźny dzięki poparciu Pana Premiera RP Jarosława Kaczyńskiego.
Kandydaci PiS-u do Senatu RP powinni być aktywniejsi niż ostatnio, tu radziłbym zastosować model „Uwodzenie wyborcy”.
Często zakłada się, że ludzie pozytywnie oceniają kandydatów, którzy pasują do ich idealnych preferencji partnerskich: jeśli Krystyna woli życzliwość u partnera, a Manuela woli ambicję, Krystyna powinna być szczególnie pociągana do życzliwych kandydatów, a Manuela szczególnie do ambitnych.
Jednak do tej pory większość opublikowanych testów tego pomysłu jest nieprecyzyjna i pozwala na wieloraką interpretację danych.
Obecne badania poprawiają wyniki wcześniejszych testów poprzez:
a) zmuszanie uczestników do samodzielnego generowania idealnych atrybutów, które mają dla nich największe znaczenie
b) stosowanie projektu jarzmowego w celu wyodrębnienia mocy predykcyjnej samodzielnie wygenerowanych (w porównaniu z innymi wygenerowanymi) atrybutów idealnych .
Ogólnie rzecz biorąc, uczestnicy byli bardziej zainteresowani:
- kandydatem „z randki w ciemno” - około 40%
- kandydatem znanym - około 60%
Zainteresowanie było do tego stopnia, że wyborcy sądzili, iż osoby te posiadały idealne cechy.
PiS potencjalnie ma największą bazę wyborczą w Polsce, przy większej frekwencji zyskuje. Małe partie środowiskowe procentowo przy dużej frekwencji tracą.
Co może zwiększyć frekwencję?
Ważny problem, który budzi emocje.
Podzielam zdanie wszystkich osób, które chcą połączyć wybory z referendum w sprawie przymusowej relokacji emigrantów.
To prosty sposób na zwiększenie frekwencji i ukierunkowanie zachowań wyborczych.
Pomimo zdolności do uprzedzeń, ludzie mogą być zmotywowani do aktywnego przetwarzania i przyjmowania sprzecznych informacji, po prostu podkreślając wartość otwartości. Sugeruje to, że otwarty umysł jest możliwy nawet przy braku motywacji do dokładnej oceny informacji.
Islamscy emigranci to zagrożenie dla rodziny, to może przełożyć się także na głosowanie na tych co zapewniają bezpieczeństwo.
...
Inne tematy w dziale Polityka
