O co jest konflikt w Jerozolimie?

https://www.salon24.pl/newsroom/1133173,gwaltowne-zamieszki-w-jerozolimie-wielu-rannych-palestynczykow

Shimon Hatzadik to dzielnica, w której Żydzi i Arabowie mogliby żyć obok siebie w pokoju, gdyby Arabowie nie próbowali wykluczyć etnicznie wszystkich Żydów tam mieszkających.

W ubiegłym tygodniu pojawiły się protesty antyizraelskie z powodu decyzji Sądu Okręgowego w Jerozolimie zezwalającej na eksmisję niektórych rodzin arabskich z domów w dzielnicy „Sheikh Jarrah” w Jerozolimie.

Krytycy ci agresywnie narzekali na Izrael w mediach społecznościowych, a nawet rozpoczęli popularny hashtag „SaveSheikhJarrah”, jednocześnie twierdząc, że to, co dzieje się w tej dzielnicy Jerozolimy, jest przykładem całego konfliktu arabsko-izraelskiego.

I mają rację.

Spór o „Sheikh Jarrah” ilustruje wiele głównych cech całego konfliktu arabsko-izraelskiego. Ale najpierw trochę historii o tej okolicy.

„Sheik Jarrah” to arabska dzielnica założona w 1865 r. Przed 1949 r. istniała w niej osobna dzielnica żydowska. Obszar ten przez około 2000 lat znany był pod nazwą „Szymon ha-Cadyk” (Szymon Sprawiedliwy), od imienia słynnego rabinicznego mędrca, którego grób znajduje się w tym miejscu.

Żydowska obecność na tym terenie przez wieki obracała się wokół grobu Szimona HaTzadika, który był jednym z ostatnich członków Wielkiego Zgromadzenia (HaKneset Ha-Gedolah), organu zarządzającego ludnością żydowską w okresie Drugiej Rzeczypospolitej Żydowskiej (po babilońskiej Niewoli).

Shimon HaTzadik, którego pełne imię to Shimon ben Yohanan, wywarł tak wielki wpływ, że praktycznie każdy żydowski dzieciak od 2000 lat nauczył się jego najsłynniejszego wersetu z Pirkei Avot (Przysłowia ojców), który tysiące lat temu został włączony do porannych modlitw żydowskich: „ Świat opiera się na trzech rzeczach: Torze, służbie dla B-ga i uczynkach dobroci ”.

Ze względu na grób i jego znaczenie dla narodu żydowskiego, Komitet Wspólnoty Sefardyjskiej i Zgromadzenie Aszkenazyjskie Izraela zakupiły grób i otaczającą go ziemię (około 4,5 akra) w 1875 roku. Wkrótce potem wraz z okolicą Kfar Hashiloah w obszar Silwan w Jerozolimie stał się domem dla wielu Żydów, głównie jemeńskich, którzy wyemigrowali do Jerozolimy (Syjon) w 1881 roku. Warto zauważyć, że do 1844 roku Żydzi byli największą populacją etniczną w Jerozolimie. W latach 1936-1938, a następnie ponownie w 1948 roku, Imperium Brytyjskie pomagało Arabom, podżeganym surową nienawiścią do Żydów, w rugowaniu Żydów z ich domów w Shimon HaCadik (i Kfar Hashiloah).

Jemeńska społeczność żydowska została również wysiedlona z Silwan dla „własnego bezpieczeństwa” przez brytyjski Urząd Opieki Społecznej. Zasadniczo Brytyjczycy woleli wypychać Żydów z ich własnych domów, niż wydawać środki na ochronę żydowskich rodzin i ich praw własności w Jerozolimie. Następnie, w 1949 roku, po tym, jak TransJordan (obecnie Jordania) najechał Izrael w ramach wyraźnej próby zniszczenia Izraela i „wypchnięcia Żydów do morza” przez całą Ligę Arabską, utworzony przez Brytyjczyków i dowodzony przez Brytyjczyków Legion Arabski TransJordanu zdobył Judeę i Samaria, całe Stare Miasto w Jerozolimie i wiele okolicznych dzielnic, w tym dzielnicę Shimon HaTzadik.

Następnie Legion Arabski przeprowadził czystki etniczne mordując także byłych obywateli II RP. Nikomu nie pozwolono pozostać.

Nawet ci, których rodziny mieszkały w tym regionie od wieków przed najazdem arabskim w VII wieku. Po tym, jak Izrael przejął kontrolę nad całą Jerozolimą po wojnie sześciodniowej, Izrael uchwalił prawo, które pozwala Żydom, których rodziny zostały wyparte z domów przez Jordańczyków lub Brytyjczyków, na odzyskanie kontroli nad domami rodzinnymi, jeśli mogliby udowodnić dowód własności, a obecni mieszkańcy nie mogli przedstawić dowodu ważnego zakupu lub przeniesienia własności.

Wszystkie domy, które są przedmiotem postępowania eksmisyjnego w 2021 r., oprócz tego, że znajdowały się na ziemi zakupionej w 1875 r. przez społeczność żydowską, były własnością żydowskich rodzin, które kupiły te domy i miały akty zarejestrowane jako pierwsze w Imperium Osmańskim (które rządził regionem od 1517 do 1917 r.), a następnie z władzami brytyjskimi (kontrolującymi ten obszar od 1917 do 1948 r.).

Te cztery domy, objęte oczekującym nakazem eksmisji, były już przedmiotem szeroko zakrojonych postępowań sądowych w Sądzie Okręgowym w Izraelu, z odwołaniami sięgającymi aż do bardzo liberalnego Sądu Najwyższego Izraela, a wszystkie strony otrzymały reprezentację i należyty proces. Trybunał ustalił, że domy te muszą zostać zwrócone ich prawowitym właścicielom w tym tygodniu, a kolejne cztery domy zostaną zwrócone ich prawowitym właścicielom do końca lata.

...