Buszując po necie znalazłem bardzo interesujący tekst działacza lewicowego, najprawdopobniej organizacji Movement of the Revolutionary Left, który w bardzo ostrych słowach wypowiada się o Allende. Oczywiście on przy władzy niewiele różniłby się od komunistów, może byłby gorszy, co tylko świadczy poraz kolejny o szkodliwości idei socjalizmu. Z racji doświadczenia i praktyki system ten okazał się po prostu bezużyteczny. W moim przekonaniu felieton jest zabawny i dobitny, w dość istotny sposób przedstawia atmosferę tamtych wydarzeń….
Prezentuję fragmenty tekstu:
http://en.internationalism.org/ir/115_allende.htm
W 1970 roku członek Movement of the Revolutionary Left został zamordowany przez grupę komandosów Komunistycznej Partiii tzw.Ramona Parra Brigade w Concepcio. W 1971 rozbity został w puch Vanguardia Organizada del Pueblo, tzw. VOP. Bracia Rivera Calderon zostali zamordowani przez tajną policję kiedy trzymali białą flagę. W ciągu całego roku 1972 Paria Komunistyczna atakowała Movement of the Revolutionary Left określając ich „prowokatorami". W kwietniu 1972 lider Trockistów, Luis Vitale został brutalnie pobity przez policję w Concepcion na demonstracji, która została rozgoniona pałkami i gazem łzawiącym. Governor, członek Komunistycznej Partii i Komitetu Centralnego, Vladimir Chavez, dał rozkaz do ataków. Oficerowie Policji również byli członkami Komunistycznej Partii w rejonach gdzie ta partia miała rozbudowaną maszynę partyjną. Rewizje w celu znalezienia broni i poszukiwanych kończyły się często ranami i w niektórych przypadkach śmiercią.
Opór klasy robotniczej do rządów Allende zaczął się w roku 1970. W grudniu 1970 roku cztery tysiące górników zaczęło strajk w kopalni Chuquicamata, domagając się wyższych płac. W lipcu 1971 roku dziesięć tysięcy górników zaczęło strajk w kopalni węgla w Lota Schwager. Nowe strajki wybuchały kolejno w El Salvador, El Teniente, Chuquicamata, La Exotica and Rio Blanco mniej więcej w tym samym czasie.
Reakcja Allende była typowa dla kapitalistów, perswadować i szkalować jednocześnie. W listopadzie 1971 roku Castro przybył do Chile, żeby wzmocnić antyrobotniczą retorykę Allende. Castro grzmiał na robotników i nawoływał przeciw stwarzającym problemy „demagogom":
W kopalni Chuquicamata wypowiedział następujące słowa: „sto ton mniej przez dzień to strata 36 milionów dolarów na rok"
Na przełomie Maja i Czerwcas 1973 roku górnicy zaczęli strajkować ponownie. Dziesięć tysięcy w kopalniach EL Teniente I Chuquicamata. WW El Teniente górnicy zażądali 40 procent podwyżki. Allende zarządził stan wyjątkowy w prowincjach O’Higgins i Santiago I przekazał władzę wojskowym, ponieważ paraliż w El Teniente „poważnie zagrażał sytuacji ekonomicznej kraju". Unidad Popular (UP) "Popular Unity", dyrekcja mianowana przez Allende wyrzucała robotników i zatrudniała łamistrajków. Pięciuset karabinierów zaatakowało robotników gazem łzawiącym i armatkami wodnymi. Kiedy cztery tysiące robotników maszerowało na Santiago, żeby demonstrować 14 Czerwca, policja zaatakowała ich. Rząd określił ich: "faszystowskimi agentami". Partia Komunistyczna zorganizowała paradę przeciw górnikom, nawołując rząd do użycia "twardej ręki". MIR: "Movement of the Revolutionary Left" pozaparlamentarna grupa tzw. "lojalnych opozycjonistów" skrytykowała użycie siły i proponowała formę perswazji. Allende powołał nowego Ministra Górnictwa w Sierpniu 1973 roku: Generała Ronaldo Gonzalesa, dyrektora fabryki amunicji. W tym samym miesiącu postawił armię w stan gotowości we wszystkich 25 prowincjach Chile. To był krok przeciw kierowcom ciężarówek, którzy zastrajkowali, oraz innym sektorom strajkującym w publicznym i miejskim transporcie. Przez ostatni miesiąc reżimu Allende ataki i morderstwa na robotnikach i bezdomnych przez policję, armię i faszystów stał się codziennością …
Na koniec autor popisuje się niebywale wyrafinowanym językiem, nie pozostawia suchej nitki na lewicy Allende, którą stawia w jednym rzędzie z Pinochetem. Cytuję ten kawałek w oryginale, ponieważ zasługuje na uwagę:
The military scum are slaughtering the Chilean workers by the thousands. They are being hunted down, humiliated, and murdered, house by house, factory by factory. Order reigns. And the order of capital is BARBARISM.
Still more vile and disgusting is the fact that the workers have their backs to the wall, and that they are forced to fight, whether they want to or not, in a struggle where they are beaten in advance and without any perspective, without any possibility of believing that they are dying in the defence of their own interests.
The "left" is protesting at the massacre. But it is the Popular Unity government that called this criminal army to power. The "left" is carefully keeping quiet about the fact that only ten days ago they were in government hand in hand with these assassins described as the "People’s Army". They were still saluting these criminals and torturers when they had ALREADY begun to arrest workers and carry out searches in the factories.
Let one thing be clear. In three years of left government the workers have ALWAYS been deceived, exploited, and suppressed. The "left" organised the exploitation. The "left" put down the strikes of the miners, the farm workers, and the hunger-stricken homeless in the slums. The "left" denounced the workers in struggle as "provocateurs" and called the military into the government.
Inne tematy w dziale Polityka
