Australia.
Linia kolejowa z Sydney do Perth (tzw. Indian-Pacific Railway) ma 4.352 km długości i łączy Pacyfik z Oceanem Indyjskim. Tę trasę pociąg pasażerski, kursujący 2 razy w tygodniu, pokonuje w ciągu 64 godzin.
Do 1970 roku pasażerowie musieli się przesiadać w trakcie podróży, gdyż w poszczególnych stanach, przez które przebiega linia kolejowa, były trzy różne szerokości torów. Obecnie rozstaw szyn jest ujednolicony.
W składzie pociągu są także wagony do przewożenia samochodów.
Wyruszywszy z Adelajdy pociąg wjeżdża na pustynną równinę Nullarbor o powierzchni ok. 200.000 km kwadratowych. Słowo „Nullarbor” wywodzi się z łaciny i oznacza „brak drzew”. Występuje tu tylko bardzo skromna roślinność tzw. „skrub”, składający się z niskopiennych krzewów akacji i eukaliptusów.
Równina Nullarbor.
Na równinie znajduje się najdłuższy na świecie prostoliniowy odcinek linii kolejowej: 478 km torów bez żadnego zakrętu i – co również bardzo ciekawe - bez żadnej zmiany poziomu toru.
Jedyny postój na równinie Nullarbor pociąg ma na stacji kolejowej w miejscowości Cook, znajdującej się na tym prostym odcinku toru. Tory stacyjne umożliwiają mijanie się pociągów o długości do 1.800 m.
Kiedyś Cook liczyło 40 stałych mieszkańców, obecnie tylko czworo. Nie ma już szkoły, szpitala, pola golfowego. Działa natomiast sklep i stacja paliw dla lokomotyw spalinowych.
Tankowanie lokomotywy na stacji w Cook.
Nawiasem mówiąc sklep jest otwierany tylko wtedy, gdy na stacji zatrzymuje się pociąg.
Pociąg na stacji w Cook.
Do Cook wszystkie produkty, w tym artykuły żywnościowe i woda są dostarczane pociągami. Próby uprawy roślin i nasadzenia drzew zakończyły się niepowodzeniem.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
