Odcinek Haloo. Pozornie niedorzeczne ale tak napisano („Haloo” ) na jednym z kolejnych przesłuchań lekarskich, mających zdecydować, czy pacjenta poddać następnym elektrowstrząsom i uznać za „niepoczytalnego”). Może chodzi tu o „aurę”, czyli o ciemną falującą poświatę, którą chory widzi w czasie ataku szału wokół wszystkich ludzi i przedmiotów. Psychiatrzy nazywają to” zjawiskiem Haloo”.
Dosyć się już chyba nakłapałem pyskiem, na wszystko co święte i wzniosłe? Jednakże, posilając się Heglem, muszę rzec na swoją obronę, że istnieją rzeczy konieczne, więc gdyby Auschwitz nie był konieczny, razem z gazowaniem Żydów, toby go nie było.
Wybaczcie panowie moje brutalne porównania, ale zrobiłem to, żebyście zrozumieli, jakie trudności musiałem pokonać, chcąc porzucić moje naiwne rozumienie świata, w którym dobro jest Bogiem, Zło diabłem, świat jest jeden, jako coś na kształt pomidora, który ma sensualny kształt, ciężar i zapach... no, a człowiek powinien być na nim szczęśliwy, a jeśli nie jest, to jego wina. Dopiero po odwróceniu biegunów: dobro-zło, a właściwie po ich odrzuceniu, po odrzuceniu takich rzeczy jak miejsce, czas, przestrzeń, istnienie i nicość, po odrzuceniu wszystkiego... wywody mojego współtowarzysza mogłem zrozumieć bez uprzedzeń.
Jak wspomniałem, nigdy przedtem nie dopuszczałem do siebie myśli, że mogą równocześnie koegzystować obok siebie, a nawet w sobie, różne światy. Różne, to znaczy materialne i niematerialne, lub quasi-materialne.
Wprawdzie i przedtem zgadzałem się z tym, że istnieją byty o dwóch tylko wymiarach, ale tylko w granicach naszego świata; bo poza granicami naszego umysłu, nie mogą tworzyć odrębnych światów. Natomiast mój szpitalny sąsiad twierdził, że różne wersje tych samych zdarzeń, całkiem przeciwstawne i sprzeczne, nie dbając zupełnie o logikę i zdrowy nasz rozsądek, mieszczą się jedne w drugich. Czasami są nierozpoznawalne, udając te, w których „siedzą”, kiedy indziej wyskakują na zewnątrz, ujawniając swą odrębną naturę. Tym tłumaczył różnorodność i mechanizm poznania tajemnicy świata. Nie sądź rzeczy po pozorach – mówił. Według niego, kobieta kocha mężczyznę, gdy go nienawidzi, słodkie dlatego jest słodkie, że jest słone, socjalizm nigdy nie był socjalizmem, był ukrytym faszyzmem, z którego rodzi się w codziennej praktyce używania pieniądza, kapitalizm, który z kolei jest najczystszą formą liberalnego syfu. Przyjrzyj się mówił; kapitalistom, jakimi są dla robotników faszystami. Ich fabryki przypominają Auschwitz, tylko kapo robotników nie biją. Biją ich jednak mniejszymi pieniędzmi przy wypłacie. Byłeś mało wydajny, byłeś leniwy, byłeś chory i niedysponowany, bolało cię w brzuchu i w tym dniu nie mogłeś się żwawo ruszać, wydając pomruków zadowolenia z roboty, to dostaniesz mniejszą wypłatę i będziesz żarł mniej, cholero! Ta mówili w Auschwitzu i tak samo mówią dzisiaj w zakładach pracy. - Kurwa – myślałem – on ma rację, do cholery!
Nigdy nie byłem zwolennikiem teorii równoległych światów, ani pomieszania i stopienia w jedno dwóch różnych rzeczywistości. Nigdy nie myślałem, że kapitalizm jest faszyzmem, a nawet czymś gorszym niż faszyzm, bo przed faszyzmem można się bronić, ma zaszarganą opinię, a przed liberalizmem nie. Faszyzm jest uczciwy - mówi jawnie: „Ty i ty będziesz zabity”. Liberalizm mami cię bajkami o demokracji, zabijając cię po kawałeczku w społecznym podziale pracy. W kapitalizmie masz zdechnąć dopiero po wykorzystaniu – jak w Auschwitzu.
tajemnice istnienia trzeba mu wydrzeć; a przecież wiadomo, że Bóg nie jest sentymentalnym „aniołkiem dobroci”, ale bezlitosnym tyranem, mordującym jak w szlachtuzie bez litości i trzymającym stado ludzkich wieprzy twardą ręką. Mówi się na SS-manów, że mordowali bez pardonu – a przyjrzyjcie się Bogu, czy postępuje inaczej? Bóg mówi, że to nie on zabija ludzi, tylko śmierć; czy można sobie wyobrazić większego cynika?
Inne tematy w dziale Rozmaitości
