poezję mego pokolenia rozstrzelano w plutonach egzekucyjnych stali mickiewicz słowacki norwid którzy przed nami uzyskali imprimatur wysokich dykasterii wiedzieli co to jest spór klasyków z romantykami i dużo o pośmiertnym życiu konrada wallenroda ale woleliby odgryźć sobie język niż powiedzieć dlaczego policja strzela do robotników specjaliści od kwaśniej wody w kontuszu
nasi profesorzy literatury stali w jednym szeregu z największymi reakcjonistami inżynierami dusz trzęsąc się żeby nie wylano ich z posady żeby wydano ich uczone głupoty żeby mogli żyć wygodnie z piętnem kłamców i blagierów a my musieliśmy oddać za nich swoje duchowe życie
aby oni mogli drukować i wystawiać my musieliśmy zamilknąć bowiem w każdym sezonie musi się znaleźć miejsce na ich ważne jak zeszłoroczny śnieg ramoty byle tylko nie wystawiać naszych utworów pełnych skargi starzy skorumpowali młodych dając im dyplomy reżyserów
i młodzi już bredzą
mówię o pokoleniu `68 którego poezję uduszono a tych których dopuszczono do druku to denuncjacje zdrady i naśladownictwa bez znaczenia
głównym zmartwieniem nowofalowego poety funkcjonariusza reżymu było żeby zarobić w dolarach zostać zawodowym literatem w oczach paryskiej kultury wziąć nagrodę za odwracanie uwagi że system tak przed jak i po rewolcie będzie równie parszywy bo zrobią to ci sami ludzie
nikt dotychczas nie odważył się napisać poematu o ludobójstwie robotników w produkcji szkodliwej zdrowiu ludobójstwie uprawianej rękami naszej prześwietnej inteligencji
Inne tematy w dziale Kultura
